تحقیق در مورد سوره کهف + مقاله دانش آموزی درباره سوره کهف
آنچه در این مطلب خواهید دید
تحقیق در مورد سوره کهف
سوره کهف یکی از معروف ترین سوره های قرآن کریم است که داستانها و روایت های بسیاری را در دل خود جای داده است. سوره کهف، هیجدهمین سوره قرآن کریم و یکی از سوره‌های مکی است. این سوره در جزء پانزده و شانزده قرآن قرار دارد.
علت نامگذاری سوره کهف
کهف در لغت به معنی غار است و به دلیل این که سرگذشت اصحاب کهف را بازگو می کند، به نام سوره کهف نام گذاری شده است. به سوره کهف، سوره حائل هم می گویند زیرا به مانند یک حائل و مانع بین کسی که این سوره را قرائت می کند و آتش جهنم قرار می گیرد.
تعداد آیات سوره کهف
سوره کهف دارای 110 آیه است و جزء سوره های با تعداد آیات زیاد و طولانی می باشد.
تعداد کلمه و حروف
سوره کهف دارای 1589کلمه و6550 حرف می باشد.
زمان نزول سوره کهف
این سوره زمانی بر پیامبر نازل شد که تعدادی از بزرگان قبیله قریش قصد آزمودن حضرت محمد را داشتند. آنها فرستادگانی را به سوی قبیله یهودیان فرستادند و از آنها خواستند تا مسائلی را طرح کنند و به وسیله آنها پیامبر را بیازمایند. این سوالات درباره داستان حضرت موسی و خضر، سرگذشت اصحاب کهف، داستان فردی به نام ذوالقرنین و همچنین زمان به پایان رسیدن دنیا و برپا شدن روز قیامت بود.
محتوای اصلی سوره کهف
در سوره کهف خداوند انسان‌ها را به ایمان و انجام عمل صالح دعوت می کند. همچنین در این سوره خداوند به کسانی که به او فرزندی نسبت می دهند، هشدار می دهد و تأکید می کند که خداوند یگانه است و هیچ فرزندی ندارد.
آیات مشهور سوره کهف
وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ كَانَ مِنَ الْجِنِّ فَفَسَقَ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِ
و یاد کن هنگامی را که به فرشتگان گفتیم آدم را سجده کنید پس همه جز ابلیس سجده کردند که از گروه بود و از فرمان پروردگارش سرپیچید.
آیه پنجاه سوره کهف به خلقت آدم و سجده کردن همه ملائکه به انسان و همچنین سرپیچی کردن شیطان از سجده به آدم اشاره دارد.
قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحَى إِلَيَّ أَنَّمَا إِلَهُكُمْ إِلَهٌ وَاحِدٌ
ای پیامبر بگو من هم مِثل شما بشری هستم ولی به من وحی می شود که خدای شما خدایی یگانه است.
آیه صد و ده سوره کهف به یگانه بودن خداوند و همچنین رسالت و پیامبری حضرت محمد(ص) اشاره می کند.
وَلَا تَقُولَنَّ لِشَيْءٍ إِنِّي فَاعِلٌ ذَلِكَ غَدًا
و زنهار در مورد چیزی نگو که من آن را فردا انجام خواهم داد.
إِلَّا أَنْ يَشَاءَ اللَّهُ وَاذْكُرْ رَبَّكَ إِذَا نَسِيتَ وَقُلْ عَسَى أَنْ يَهْدِيَنِ رَبِّي لِأَقْرَبَ مِنْ هَذَا رَشَدًا
مگر آنکه خدا بخواهد و چون فراموش کردی پروردگارت را یاد کن و بگو امید که پروردگارم مرا به راهی که نزدیک تر از این به صواب است هدایت کند.
این آیات که به آیات مشیت نیز معروف هستند آیات بیست و سه و بیست و چهار سوره کهف می باشند. خداوند در این آیات از انسان ها می خواهد که اگر قصد انجام کاری را دارند حتماً بر خدا توکل کنند و با گفتن جمله ان شاء الله آن کار را با اذن و اجازه خداوند انجام دهند.
نظر پیامبر و امامان در مورد سوره کهف
پیامبر اکرم (ص) درباره اهمیت و بزرگی سوره کهف می فرماید : در هنگام نازل شدن سوره کهف هفتاد هزار ملائکه آن را همراهی کردند. بزرگی و عظمت سوره کهف به قدری است که زمین و آسمان را پر کرده است.
حضرت محمد (ص) همچنین می فرماید: هر کسی که سوره کهف را در روز جمعه بخواند، خداوند او را از انجام گناه محفوظ می دارد و همچنین گناهان او را تا روز جمعه پاک می کند و می آمرزد.
امام صادق (ع) نیز درباره سوره کهف می فرماید : هر کسی که سوره کهف را در شب جمعه تلاوت کند، مانند این است که شهید شده است و در روز قیامت با شهدا مبعوث شده و به دیدار خداوند می رود.
بیشتر بخوانید:
