متن خداحافظی از حرم امام رضا + جملات و دلنوشته های کوتاه وداع

در این مطلب از تاپ ناپ ، مجموعه‌ ای از جملات زیبا و دلنوشته‌ های عاشقانه و معنوی برای خداحافظی از حرم امام رضا (ع) تهیه شده است که با توصیفات احساسی و منحصر به‌ فرد، حس و حال زیارت و وداع با این آستان مقدس را به تصویر می‌ کشد.

آقا، کاش می‌تونستم بمونم

یا امام رضا، این چند روز تو حرم تو انگار یه خواب قشنگ دیدم. از وقتی پامو تو صحن آزادی گذاشتم، دلم یه آرامش عجیبی گرفت. حالا که باید برم، انگار یه تیکه از قلبم رو اینجا جا گذاشتم. آقا جان، خودت نذار این حس قشنگ از دلم بره. تا دوباره بیام پیشت، خداحافظ.

تو همیشه تو قلبمی، مولا

یا رضا، باورم نمی‌شه دارم از این بهشت روی زمین می‌رم. تو حرم تو انگار همه چی رنگ خدا می‌گیره. حالا که چمدونمو بستم و باید برم، فقط می‌تونم بگم تو همیشه تو قلبمی. خودت دستمو بگیر، نذار از راه دور گم شم. خداحافظ، آقا جان.

دلم رو سپردم به تو

یا ضامن آهو، این زیارت انگار روحمو از نو ساخت. وقتی تو رواق‌ها راه می‌رفتم، حس می‌کردم داری نگام می‌کنی و دلم قرص بود. حالا که موقع رفتنه، دلمو می‌سپرم به خودت. آقا، تو که مهربون‌تر از هرکسی هستی، مواظبش باش. تا دیدار بعدی، خداحافظ.

 از حرم تو پر از نور می‌رم

یا امام رضا، تو این چند روز که مهمون تو بودم، انگار یه عالمه نور ریختی تو قلبم. حالا که باید برم، حس می‌کنم سبک‌ترم، انگار غصه‌هامو تو صحن گوهرشاد جا گذاشتم. آقا، این نور رو ازم نگیر. خداحافظ، ولی قول می‌دم باز برگردم پیشت.

جدایی از تو خیلی سخته

یا مولا، وقتی زیر گنبد طلاییت وایستادم، حس کردم دیگه هیچ غمی تو دنیا نمی‌تونه منو بشکنه. حالا که باید از حرم برم، دلم یه جورایی میلرزه. آقا جان، خودت می‌دونی جدایی از تو چقدر سخته. دعام کن که بازم طلبم کنی. فعلاً خداحافظ.

 ای پناه دل‌های خسته

یا امام رضا، ای مهربان‌ترین میزبان، داستان‌های لطف و کرامتت در گوشه‌گوشه این حرم جاری است. از آهویی که در پناه تو رهایی یافت تا دل‌های شکسته‌ای که با نگاهت آرام گرفتند. حالا که از صحن و سرای نورانی‌ات می‌روم، قلبم را به ضمانت تو سپرده‌ام. ای ضامن مهربانی، در پیشگاه خدا شفاعتم کن تا با کوله‌باری از امید راهی شوم.

 وداع از بهشتی که قلب را اسیر کرد

مولایم، هنوز باورم نمی‌شود که در این آستان مقدس، زیر سایه گنبد طلایی‌ات نفس کشیده‌ام. گویی تو خود با لبخند مهربانت درهای حرم را به رویم گشودی. نسیم خنک صحن گوهرشاد، زمزمه دعاهای زائران و عطر گل‌های پراکنده در حرم، روحم را نوازش کرد. چگونه دل بکنم از این خانه نورانی؟ یا رضا، قلبم را در این حرم جا می‌گذارم و با دعایت راهی می‌شوم.

 تو همیشه همراهی، ای شفیع دل‌ها

ای امام رضا، چگونه می‌توانم با تو وداع کنم وقتی می‌دانم در لحظه‌های تنهایی‌ام، نگاه مهربانت همراه من است؟ از این حرم می‌روم، اما دلم آرام است که شفاعت تو و لطف خدا، چون سایه‌ای همیشگی بر زندگی‌ام گسترده است. تو را نه خداحافظی می‌کنم، که در قلبم نگه می‌دارم تا دوباره به این آستان بازگردم.

 دلدادگی که پایانی ندارد

یا رضا، ای امام مهربانی‌ها، چگونه از تو دل بکنم؟ قلبم در برابر این جدایی مقاومت می‌کند، گویی هر قدم دور شدن از حرم، رشته‌ای از عشق را در وجودم محکم‌تر می‌کند. راز این دلدادگی چیست که زائرانت را این‌گونه شیفته خود می‌کنی؟ اجازه‌ام بده تا با کوله‌باری از خاطرات این زیارت، با امید دیدار دوباره‌ات بروم.

 از نیاز تا بی‌نیازی در پناه تو

مولایم، وقتی به حرم تو آمدم، چون مسافری خسته و نیازمند بودم، اما تو با دستان پرمهرت مرا از دریای محبتت سیراب کردی. حالا که از این آستان مقدس می‌روم، گویی گنجی بی‌پایان از آرامش و عشق در قلبم دارم. یا امام رضا، عطر زیارتت تا همیشه در لحظه‌های زندگی‌ام خواهد ماند. تا زیارتی دیگر، در پناه توام.

حمام روح در آستان تو

یا امام رضا، حرم تو چون چشمه‌ای زلال است که روح را از هر آلودگی می‌شوید. وقتی قدم به این آستان گذاشتم، قلبم در نور محبتت شست‌وشو شد، ذهنم از آشوب روزگار آرام گرفت و روحم در آرامش بی‌کرانت غرق شد. حالا که باید از این بهشت معنوی بروم، دلم به بازگشت دوباره به این حمام روح امیدوار است. ای مولا، تا دیدار بعدی در پناهت می‌مانم.

 غریب‌نوازِ دل‌ها

ای ضامن آهو، داستان شهادت غریبانه‌ات قلبم را لرزاند. وقتی در حرم تو قدم زدم و روایت مظلومیتت را شنیدم، گویی در برابر عظمت ایثار تو کوچک شدم. این زیارت مرا دگرگون کرد؛ از انسانی پر از دغدغه به زائری سرشار از ایمان. حالا که از صحن‌های نورانی‌ات می‌روم، با خود عهد می‌بندم که یاد تو را در قلبم زنده نگه دارم. یا رضا، خداحافظ.

ثروت بی‌مانند زیارت

مولایم، زیارت حرم تو بزرگ‌ترین گنجی بود که آرزویش را داشتم. در این آستان مقدس، قلبم از شادی و آرامش لبریز شد و گویی خوشبخت‌ترین انسان زمین شدم. چه ثروتی بالاتر از حضور در خانه تو؟ حالا که زمان وداع فرا رسیده، با دلی پر از نور و امید می‌روم، اما می‌دانم که این زیارت، گنجی ابدی در روحم به جا گذاشته است.

 دگرگونی در سایه حرم

وقتی از حرم تو بیرون می‌روم، گویی وجودم بزرگ‌تر، قلبم بخشنده‌تر و روحم مهربان‌تر شده است. یا امام رضا، این آستان مقدس مرا از آنچه بودم به انسانی دیگر تبدیل کرد. شفاعت تو نصیبم شد و حالا با کوله‌باری از معرفت و عشق راهی می‌شوم. ای مولا، هرگز دستم را رها نکن، حتی اگر جسمم از تو دور شود.

 دست خدا در حرم تو

یا رضا، تو را دست مهربان خدا می‌دانم که بر زندگی‌ام سایه افکنده است. از خدا خواستم که همیشه در پناه تو باشم، و در این حرم دریافتم که مهربانی‌ات هرگز پایان نمی‌یابد. حالا که از این آستان می‌روم، یقین دارم که سایه لطف تو همچنان بر من خواهد بود. خداحافظ، ای پناه همیشگی‌ام.

حسرت کبوتران حرم

ای مولایم، گاهی آرزو می‌کنم کبوتری بودم که همیشه در صحن‌های تو پر می‌کشید. به کبوتران حرمت حسادت می‌کنم که هر روز در سایه گنبد طلایی‌ات زندگی می‌کنند. اما من، زائری که باید به اجبار روزگار برود، با دلی پر از حسرت و عشق وداع می‌کنم. یا رضا، تا زیارت بعدی، مرا در قلب خود نگه دار.

 از غم تا نور زیارت

مولایم، وقتی با دلی شکسته و غمگین به حرم تو آمدم، گویی هر قدمم نوری به قلبم می‌تاباند. این نور، مرا از تاریکی غم به روشنایی امید برد. حالا که زمان خداحافظی است، آن زائر غمگین دیگر وجود ندارد؛ فقط عاشقی مانده که مشتاق زیارت دوباره توست. یا امام رضا، خداحافظ تا دیدار بعدی.

درد و دل با ضریح تو

یا رضا، کنار ضریح تو نشستم و اشک‌هایم جاری شد. گویی تو خود روبه‌رویم بودی و دردهایم را می‌شنیدی. روزگار قلبم را شکسته بود، اما تو با مهربانی‌ات آن را التیام دادی. حالا که باید از حرم بروم، آرام‌ترینم، چون تو را شنونده دردهایم یافتم. عهد می‌بندم که هر بار دلم گرفت، به سوی تو بازگردم.

 مامن امن نگاه تو

ای امام مهربانی‌ها، حرم تو امن‌ترین پناهگاه برای دل‌های خسته است. حالا که باید از این مامن جدا شوم، بگو که همراهم می‌مانی. بگو که نگاه پرمهرت همیشه بر من است. یا رضا، شادی قلبم را به تو مدیونم و با این امید می‌روم که دوباره به آستانت بازگردم.

 درمان دل در حرم تو

مولایم، دلم از دوری تو بیمار بود، اما زیارتت درمانش کرد. وقتی به حرم آمدم، گویی قلبم راه خود را می‌دانست. تو روحم را از هر غصه‌ای پاک کردی و آرامشی بی‌مانند به من بخشیدی. حالا که باید بروم، می‌دانم که اثر این زیارت تا همیشه در زندگی‌ام جاری خواهد بود. خداحافظ، ای آرام‌بخش دل‌ها.

روزهای خوب زیارت

یا امام رضا، روزی که به حرم تو آمدم، بهترین روز عمرم بود. حالا که باید بروم، گویی روزهای خوبم به پایان رسیده است. اما دلم گرم است به وعده مهربانی‌ات. بگو که سایه لطفت همیشه بر من خواهد بود تا به روزهای خوب آینده ایمان داشته باشم. تا زیارت بعدی، خداحافظ.

 زائری در راه بازگشت

زیارت تو تمام شد و حالا در راه بازگشت به خانه‌ام. اما دلم هنوز در حرم توست، میان صحن‌ها و ضریح نورانی‌ات. عکس‌ها و فیلم‌های این زیارت را می‌بینم و گویی روحم هنوز آنجا پر می‌کشد. یا ضامن آهو، کاش دوباره فرصت زیارتت نصیبم شود. از راه دور، خداحافظ.

لیاقت زیارت تو

یا امام رضا، وقتی به حرم تو آمدم، فهمیدم که طلبیده شده‌ام. این لیاقت، بزرگ‌ترین افتخارم بود. اما حالا که زمان وداع است، احساس می‌کنم قلبم هنوز آماده رفتن نیست. کاش لیاقت بیشتری داشتم تا بیشتر در کنارت می‌ماندم. خداحافظ، ای مولای مهربان.

 ضمانت تو، امید من

ای ضامن آهو، امروز که آخرین روز زیارتم است، دلم غمگین از جدایی است. جسمم از حرم تو دور می‌شود، اما ذهن و قلبم همیشه زائر توست. ضمانتم را نزد خدا کن، ای مولا، و بگذار این زیارت، آخرین دیدارم نباشد. خداحافظ.

 شفاعت تو، پناه من

یا رضا، به رسم ادب به دیدارت آمدم و تو مرا در آغوش مهربانی‌ات پذیرفتی. شاید دیگر نتوانم به زودی به حرم بازگردم، اما دلم به شفاعت تو گره خورده است. ای مولا، در لحظه‌های زندگی‌ام شفیعم باش و مرا به سوی خود بخوان. تا دیدار دوباره، خداحافظ.

متن‌های کودکانه

۱. سلام به آقا، سلام به خانواده‌ام

یا امام رضا، وقتی با مامان و بابا به حرم تو اومدم، دیدم همه به تو سلام می‌کنن. منم یاد گرفتم هر بار که میام، بهت سلام بدم. حالا که داریم می‌ریم خونه، بازم بهت سلام می‌کنم، چون تو دیگه یکی از افراد خانوادم شدی. آقا جان، خداحافظ، ولی همیشه تو قلبمی.

۲. بهترین دوست من، امام رضا

آقا امام رضا، خیلی دوستت دارم! مامان می‌گفت تو بهترین شنونده‌ای برای حرفای بچه‌ها. منم باهات کلی حرف زدم و تو به همشون گوش دادی. حالا که باید برم، از خدا می‌خوام آرزوهامو برآورده کنه. خیلی بهم خوش گذشت، خداحافظ آقا جان.

۳. حرم تو، قشنگ‌ترین جا

اولین بار بود که به حرم تو اومدم، آقا. انگار همه‌جای حرم پر از شادی بود. نمی‌تونستم اونجا بازی کنم یا با بچه‌ها بدوئم، ولی از همه‌جاهایی که رفتم قشنگ‌تر بود. خیلی بهم خوش گذشت! کاش دوباره بیام پیشت. خداحافظ، امام رضا.

۴. بغض جدایی از تو

یا امام رضا، هر وقت از چیزایی که دوست دارم دور می‌شم، دلم پر از بغض می‌شه. حالا که از حرم تو دارم می‌رم، می‌خوام گریه کنم. همه می‌گفتن تو مهربونی، و من حالا باور کردم. تو بهترین دوستم شدی. خداحافظ، ولی قول می‌دم باز بیام.

۵. دعوت دوباره به خونه‌ات

آقا جان، اگه تو واقعاً به بچه‌ها مهربونی، دوباره منو به حرمت دعوت کن! این بار خیلی بهم خوش گذشت، انگار تو مهمونی تو بودم. مطمئنم دفعه بعد بیشتر خوش می‌گذره. خونه تو بهترین جای دنیاست. خداحافظ، امام رضا.

۶. فرشته‌های حرم تو

یا امام رضا، تو حرم تو انگار فرشته‌ها باهام بازی می‌کردن. همه‌چیز اونجا قشنگ بود و بهم خیلی خوش گذشت. حتی اگه دعوتم نکنی، خودم باز میام پیشت! خداحافظ، ولی قول می‌دم زود برگردم.

۷. قول می‌دم همیشه بیام

آقا، فکر نکن تنهایی! من همیشه میام پیشت، حتی اگه همه برن. تو اینقدر مهربونی که دلم نمی‌خواد ازت جدا شم. حالا باید برم، ولی وقتی بزرگ شدم، مدام میام حرمت. خیلی دوستت دارم، خداحافظ.

۸. دوستی که هیچ‌وقت گمش نمی‌کنم

یا امام رضا، از وقتی از حرم تو اومدم بیرون، یه حس خیلی خوب دارم. انگار یه دوست خیلی عالی پیدا کردم. نمی‌خوام این دوستمو از دست بدم. حالا که دارم می‌رم، می‌دونم خیلی زود دوباره میام پیشت. خداحافظ، بهترین دوستم.

۹. دعا برای همه بچه‌ها

آقا جان، حالا که داریم از حرم می‌ریم، یه خواهش دارم. به خدا بگو هیچ بچه‌ای مریض نشه، هیچ بچه‌ای غصه نخوره و همه شاد باشن. تو دوست همه بچه‌هایی، درسته؟ این حرفامو به‌عنوان خداحافظی بهت گفتم. امیدوارم قبول کنی. خداحافظ، امام رضا.

بیشتر بخوانید:

دلنوشته برای امام رضا | متن احساسی و عاشقانه برای امام هشتم