تحقیق در مورد سوره اعراف + مقاله دانش آموزی درباره سوره اعراف
آنچه در این مطلب خواهید دید
تحقیق در مورد سوره اعراف
ترتیب نازل شدن سوره اعراف
بر اساس ترتیب نازل شدن سوره اعراف سی و نهمین سوره ای است که قبل از سوره جن و بعد از سوره صاد در مکه بر پیامبر نازل شده و یک سوره مکی محسوب می شود.
دلیل نام گذاری سوره اعراف
کلمه اعراف دو بار در آیه های ۴۶ و ۴۸ سوره نوشته شده و به دلیل ذکر نام اعراف و ماجرای اصحاب اعراف در روز آخرت به این کلمه نام گذاری شده است.
تعداد آیات سوره اعراف
سوره اعراف دارای ۲۰۶ آیه است.
تعداد کلمات و حروف سوره اعراف
سوره اعراف شامل ۳۳۴۶ کلمه و ۱۴۴۳۷ حرف است. این سوره یکی از سوره های بزرگ و طولانی در کتاب قرآن است و روایات و احادیث بسیاری در آن وجود دارد.
نام حضرت موسی ۱۳۶ بار در کتاب قرآن آمده است و به معجزه های زیادی از در قرآن اشاره شده است. قرآن به داستان زندگی حضرت موسی بیشتر از همه پیامبران اشاره کرده است.
مفهوم برخی از آیات سوره اعراف
آیه های ۱۰۳ تا ۱۶۹ سوره اعراف به داستان حضرت موسی و دعوتش از فرعون به خداپرستی، سرنوشت سخت قوم فرعون و غرق شدن آنها در دریا، انتخاب شدن هفتاد نفر از قوم بنی اسرائیل برای میقات، چشمه های دوازده گانه ناراحتی و درد بنی اسرائیل، جنگ و مبارزه با جادوگران و تغییر کردن کلمات وحی اشاره کرده است.
در آیه های ۱۱ تا ۲۷ سوره اعراف به استفاده و لذت بردن از نعمت های بهشتی، خوردن میوه های ممنوع شده، سرنوشت و عذاب سخت ابلیس و وارد شدن انسان ها به بهشت سخن گفته شده است.
علت نازل شدن برخی از آیات سوره اعراف
آیه (۳۱) : عرب ها در زمان نادانی و جهالت به صورت لخت و عریان بدون پیراهن به دور کعبه می چرخیدند و طواف می کردند به این سبب آیه ۳۱ ( یابَنىِ ءَادَمَ خُذُواْ زِینَتَكمُ عِندَ كلُ مَسْجِد ) نازل شد. معنای آن این بود که ای فرزندان آدم به هنگام هر عبادت لباس خود را بپوشید و خود را تزیین کنید.
در برخی از روایات نیز نقل شده است چون در قرآن به مال و ثروت و فرزندان (زینت) گفته شده بنابراین ممکن است منظور از آیه این باشد که مال و فرزندان خودتان را در رفتن به مسجد همراه داشته باشید.
آیه (۲۰۴) : در خطبه ها و نماز جماعت مردم به دور هم جمع می شدند و در هنگام نماز با هم صحبت می کردند. در این هنگام آیه ۲۰۴ سوره اعراف نازل شد ( وَ إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا ) چون قرآن خوانده شود به آن گوش فرا دهید و خاموش باشید. این آیه برای دستور دادن به سکوت و خاموشی در هنگام نماز و توجه به خواندن نماز نازل شده است.
آیه (۱۸۷) : تعدادی از قوم یهود و قریش به پیش پیامبر آمده و از زمان آخرت از او سوال پرسیدند. در پاسخ به این سوال آیه ۱۸۷ سوره اعراف نازل شد که می فرماید ( یسَلُونَكَ عَنِ السَّاعَةِ أَیانَ مُرْسَئهَا قُلْ إِنَّمَا عِلْمُهَا عِندَ رَبىِّ لَا یجَلِّیهَا لِوَقْتهَا إِلَّا هُوَ ) درباره قیامت از تو می پرسند که چه زمانی فرا می رسد بگو علم آن نزد پروردگار من است و تنها اوست که چون زمانش فرا رسد آشکارش می سازد.
آیه (۱۸۸) : روزی اهل مکه از پیامبر اکرم پرسیدند ای محمد آیا پروردگار تو از قیمت های ارزان قبل از اینکه گران شود تو را با خبر می سازد تا آن را بخری و سود ببری؟ و از چراگاه و از زمین قبل از آنکه آسیب زده شوند تو را با خبر می سازد تا به جای سرسبز و آبادی بروی؟ در این هنگام و بعد از پرسیدن این سوالات از پیامبر اکرم آیه ۸۸ سوره اعراف نازل شد که می‌فرماید ( قُل لَّا أَمْلِكُ لِنَفْسىِ نَفْعًا وَ لَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَاءَ الله وَ لَوْ كُنتُ أَعْلَمُ الْغَیبَ لاَسْتَكْثرَتُ مِنَ الْخَیرِ ) بگو من مالک سود و زیان خود نیستم جز آنچه خداوند بخواهد و اگر علم غیب می دانستم بر خود بسی می افزودم.
نظر پیامبر و امامان در مورد سوره اعراف
رسول اکرم (ص) در مورد سوره اعراف می فرماید: هر فردی که سوره اعراف را بخواند خداوند میان او و شیطان مانع قرار می دهد و حضرت آدم را شفیع او در روز قیامت می کند.
امام صادق (ع) نیز درباره سوره اعراف فرموده است : کسی که سوره اعراف را در هر ماه قرائت کند در روز آخرت از کسانی است که نه هراس و ترسی دارند و نه محزون می گردند.
آیات مشهور سوره اعراف
وَإِذْ أَخَذَ رَ‌بُّكَ مِن بَنِی آدَمَ مِن ظُهُورِ‌هِمْ ذُرِّ‌یتَهُمْ وَأَشْهَدَهُمْ عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَلَسْتُ بِرَ‌بِّكُمْ ۖ قَالُوا بَلَىٰ ۛ شَهِدْنَا ۛ أَن تَقُولُوا یوْمَ الْقِیامَةِ إِنَّا كُنَّا عَنْ هَـٰذَا غَافِلِینَ (۱۷۲)
ترجمه : هنگامى را كه پروردگارت از پشت فرزندان آدم، ذریه آنان را برگرفت و ایشان را بر خودشان گواه ساخت كه آیا پروردگار شما نیستم؟ گفتند: چرا، گواهى دادیم. تا مبادا روز قیامت بگویید ما از این [ امر ] غافل بودیم.
وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَ‌ىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَیهِم بَرَ‌كَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْ‌ضِ وَلَـٰكِن كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُم بِمَا كَانُوا یكْسِبُونَ (۹۶ (
ترجمه : و اگر مردم شهرها ایمان آورده و به تقوا گراییده بودند، قطعاً بركاتى از آسمان و زمین برایشان مى گشودیم، ولى تكذیب كردند؛ پس به [كیفر] دستاوردشان [ گریبان ] آنان را گرفتیم.
إِنَّ‌رَبَّكُمُ اللهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ تَبَارَكَ الله رَبُّ الْعَالَمِينَ (۵۴)
ترجمه : به یقین پروردگار شما خداست که آسمان ها و زمین را در شش روز آفرید، سپس بر تخت [ فرمانروایی و تدبیر امور آفرینش ] چیره و مسلط شد، شب را در حالی که همواره با شتاب روز را می جوید بر روز می پوشاند، و خورشید و ماه و ستارگان را که مُسخّر فرمان اویند [ پدید آورد ] آگاه باشید که آفریدن و فرمان [ نافذ نسبت به همه موجودات ] مخصوص اوست همیشه سودمند و با برکت است، پروردگار عالمیان.
وَبَینَهُمَا حِجَابٌ ۚ وَعَلَى الْأَعْرَ‌افِ رِ‌جَالٌ یعْرِ‌فُونَ كُلًّا بِسِیمَاهُمْ ۚ وَنَادَوْا أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَن سَلَامٌ عَلَیكُمْ ۚ لَمْ یدْخُلُوهَا وَهُمْ یطْمَعُون (۴۶)
ترجمه : و میان آن دو [ گروه ]، حایلى است و بر اعراف، مردانى هستند كه هر یك [ از آن دو دسته ] را از سیمایشان مى شناسند و بهشتیان را ، كه هنوز وارد آن نشده ولی [ بدان ] امید دارند، آواز مى دهند كه سلام بر شما.
وَوَاعَدْنَا مُوسَىٰ ثَلَاثِینَ لَیلَةً وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِیقَاتُ رَ‌بِّهِ أَرْ‌بَعِینَ لَیلَةً ۚ وَقَالَ مُوسَىٰ لِأَخِیهِ هَارُ‌ونَ اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَأَصْلِحْ وَلَا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ (۱۴۲)
ترجمه: و با موسى، سى شب وعده گذاشتیم و آن را با ده شب دیگر تمام كردیم. تا آنكه وقت معین پروردگارش در چهل شب به سر آمد. و موسى [هنگام رفتن به كوه طور ] به برادرش هارون گفت: «در میان قوم من جانشینم باش، و [ كار آنان را ] اصلاح كن، و راه فسادگران را پیروى مكن.
بیشتر بخوانید:
