تحقیق دانش آموزی در مورد سمور مناسب تمام پایه های تحصیلی
آنچه در این مطلب خواهید دید
تحقیق در مورد سمور
سمور یک حیوان کوچک و آبزی است که در آب رودخانه ها و دریاچه ها زندگی می کنند. سمور حیوانی از گروه پستانداران است و فرم بدنی و خزهای براق آن در میان آبزیان خودنمایی می کند. آنها بزرگترین عضو از خانواده راسوها هستند و همگی در خطر انقراض قرار دارند. سمورها در دو گونه رودخانه ای و دریایی وجود دارند که با یکدیگر تفاوت هایی دارند. سمورهای دریایی معمولا در کناره های ساحل دریا و اقیانوس ها زندگی می کنند اما سمورهای رودخانه ای در کنار رودخانه ها و دشت ها سکونت دارند. سمورهای دریایی وزن سنگین تری نسبت به سمورهای رودخانه ای دارند و قدی به نسبت ۹۲ سانتی متر تا ۱۷۰ سانتی متر دارند که نسبت به شرایط تغذیه، محل سکونت و آب و هوای منطقه از نظر قد و وزن باهم تفاوت هایی دارند. سمور آبی با توجه به وجود غذا و نیازهای ضروری برای ادامه زندگی در بیشتر مناطق جهان مانند آمریکای شمالی، آسیا، آفریقا و اروپا زندگی می کند.
ویژگی های فیزیکی سمور
سمور در مقایسه با پستانداران دیگر از موی پر پشت و ضخیم برخوردار است که این ویژگی باعث زیبایی و حفظ گرمای بدن او در مناطق سردسیری می شود. تمامی سمورهای آبی دندان هایی تیز، موی ضخیم و پاهایی کوتاه دارند.
بزرگترین سمور آبی در آمریکای شمالی زندگی می کند که وزنش ۳۴ کیلوگرم و قد ۱۸۳ سانتی متری دارد. سمورها توانایی بالایی در پرش و سرعت گرفتن دارند و می تواند با سرعت ۳۰ متر در دقیقه در آب شنا کنند. این ویژگی باعث شده تا شکار آنها سخت و غیر ممکن باشد. سمورها برای محافظت از خود در برابر شکارچیان بسیار باهوش و زرنگ هستند و به سختی شکار می شوند.
سمور بدنی کشیده و استخوان هایی نرم و محکم دارد. با دارا بودن جثه بزرگ و دست و پایی قوی می تواند از خود در مقابل حیوانات و شکارچی ها محافظت کند. سمورهای آبی با دستان و پاهای بزرگ خود می توانند به راحتی در آب حرکت کرده و در زیر آب شنا کنند. این حیوان ساعت ها در آب صبر می کند و شانس خودش را در گرفتن موجودات دریایی و شکار کردن آن ها امتحان می کند.
سمور چشم هایی درشت و بینی و لب های کوچکی دارد. آنها از دست ها و شانه هایشان برای شکار و غذا خوردن و نگه داشتن غذا کمک می گیرند. این جانور می تواند تا عمق ۶۰ متری آب نیز شنا کند و حیوانات آبزی را شکار کند.
انواع سمور
سمورها به دو دسته سمور سنگی و سمور آبی دسته بندی می شوند که از جهات مختلف یا یکدیگر متفاوت هستند که در ادامه شرح داده می شود.
سمور سنگی
سمور سنگی از نظر جثه به اندازه یک گربه است. گوش های بزرگ و گرد و دم پشمالو و بلندی دارد. آنها در زیستگاه های مختلف مانند نواحی ساحلی، ارتفاعات و حتی مناطق بیابانی زندگی می کنند. گاهی اوقات در پارک ها، باغ ها و آغل حیوانات اهلی نیز دیده می شوند و بومی ایران و اروپا هستند. سمور سنگی شبگرد و بسیار چابک است و قلمرو خودش را با مدفوع مشخص می کند. آنها از درختان به راحتی بالا رفته و سنجاب و سنجاقک شکار می کنند. حتی در خانه ها ممکن است به مرغ و خروس ها حمله کنند یا تخم مرغ بخورند. تعداد زیادی از آنها هر سال به خاطر پوست شان شکار می شوند.
سمور آبی (شنگ)
سمور آبی جثه ای بزرگ و گوش ها و چشم هایی کوچک دارد. دست و پای سمور آبی کوچک است و بدن آن از موهای نرم و انبوه پوشیده شده است. وزن آنها بین 5 تا 15 کیلوگرم است و در دریاچه ها، کانال های آب، نهرها، رودخانه ها و استخرهای پرورش ماهی با پوشش گیاهی مناسب در اطراف زندگی می کند. آنها در اروپا، آسیا و شمال آفریقا زندگی می کنند. سمور آبی شبگرد است و به صورت انفرادی زندگی می کند. آنها توانایی شنای بالایی دارند، در آب شیرجه می زنند و تا 10 دقیقه زیر آب می مانند. آنها کوچک ترین تلاطم ها را در آب احساس می کنند و حس بویایی و شنوایی فوق العاده ای دارند. این جانوران بسیار بازیگوش هستند و در برخی کشورها برای گرفتن ماهی آنها را اهلی می کنند. سمور دریایی و سمور سفید نیز گونه های دیگری هستند که در برخی منابع به صورت مجزا یا به عنوان زیر گروه در این دو دسته قرار می گیرند.
تشخیص سمور نر و سمور ماده
بهترین راه برای تشخیص جنسیت سمورهای نر و ماده بررسی کردن اندازه بدن و ظاهر آنهاست. سمورهای نر معمولا بزرگتر از سمورهای ماده هستند و این تفاوت در بزرگی سینه و سر آنها مشخص است. سمورهای ماده رنگ پوستشان تیره تر و سمورهای نر پوست روشن تری دارند. سمورهای ماده دارای دم تیز تر و سمورهای نر دارای دم گرد و بزرگتری هستند.
حقایقی جالب در مورد سمور
سمورها پوستی لطیف و مخملی شکل دارند و به دلیل وجود غده های ترشحی از لایه های چربی برای محافظت از پوستشان کمک می گیرند. آنها وقتی برای خواب روی آب شناور هستند دست یکدیگر را می گیرند که بیشتر بین مادر و بچه ها مرسوم است و مانع دور شدن آنها از هم و منابع غذایی محیط می شود.
اگرچه این حیوانات بیشتر وقتشان را در آب هستند اما در خشکی نیز زندگی می کنند. سمورهای آبی در واقع یک پستاندار دوزیست هستند و با وجود اینکه بیشتر وقتشان را در آب می گذرانند اما از آب بیرون می آیند و در خشکی نیز فعالیت می کنند.
سمورها اشتهای بسیار زیادی دارد و از تمامی موجودات زنده در دریا تغذیه می کند. آنها بیشتر وقت خود را در آب و کناره های آب می گذرانند و از حس بویایی عالی برای شکار حیوانات دریایی و منابع غذایی استفاده می کنند.
سمور آبی زمان زیادی را صرف تمیز و مرتب کردن موهای بدن خود می کند زیرا با موهای کثیف و چرب نمی توانند به راحتی در آب شنا کنند. برخی از سمورها پنجه ندارند در عوض برای یافتن غذا چالاک تر هستند و در استفاده از دست های خود مهارت بالایی دارند.
مدفوع سمورها بوی بنفشه می دهد و در کنار مدفوع چیزی ژله مانند دفع می کنند که حاوی پوشش روده و ترشحات غدد مقعدی است.
سمورها بسیار پرخور هستند و روزانه 20 تا 33 درصد وزن خود غذا می خورند. آنها از سنگ برای شکستن صدف ها استفاده می کنند و خصوصا جوجه تیغی ها را شکار می کنند که باعث حفظ جنگل های کلپ می شود ( نوعی جلبک می شود که سمورها روی آن می خوابند).
سمورها تنها حیواناتی هستند که در دوره بزرگسالی بازی می کنند. آنها وقتی منابع غذایی فراوان است و گرسنه نیستند با سنگ ها بازی می کنند یا در نواحی شیب دار با سر خوردن روی سطح بازیگوشی می کنند.
زیستگاه و محل زندگی سمورها
سمورها در بیشتر مناطق جهان در محیط های آبزی زندگی می کنند. سمورها پوستی به رنگ طوسی، قهوه ای، آبی و خاکستری دارند. آنها به فضای بزرگی برای زندگی و بقا نیاز ندارند اما باید در مجاورت مناطقی زندگی کنند که انواع منابع غذایی شامل میگوها، خرچنگ ها، ماهی ها و گیاهان دریایی وجود داشته باشند.
یکی از نکات مهم در فضای زندگی سمور آبی که باید به آن دقت شود تمیزی و پاک بودن آن است. آنها به سواحل دریا و رودخانه ها که یک منبع قوی برای پیدا کردن غذا هستند علاقه نشان می دهند. یک نکته مهم دیگر در مورد سمورهای آبی این است که بعضی از نژاد های این جانور زندگی در آب را دوست ندارند و به خشکی سفر می کنند و برای همیشه در خشکی می مانند.
سمورها در لانه های زیر زمینی کوچکی زندگی می کنند و برای بزرگ کردن بچه ها نیز از آنها استفاده می کنند. آنها همچنین لانه سگ ها آبی، خرگوش و گورکن را تصاحب می کنند و در لانه های خودشان با استفاده از نی ها تخت درست می کنند.
سمورها چه می خورند؟
سمور حیوانی گوشتخوار و گیاه خوار است. او از میگوها، نرم تنان، خرچنگ ها، گیاهان آبزی، جوجه تیغی، لاک پشت و حیوانات کوچک موجود در دریا و رودخانه برای تغذیه خود استفاده می کند. غذای اصلی سمور ماهی، قورباغه، پرندگان آبزی، پستانداران کوچک، تخم و جوجه پرندگان دیگر است.
چرخه زندگی و تولید مثل سمور
سمورهای آبی مکان ها و سدهایی که توسط خودشان ساخته شده اند را برای لانه سازی استفاده می کند. آنها در تمام طول سال قادر به جفت گیری هستند اما بیشتر در فصل زمستان جفت گیری می کنند.
سمور ماده بعد از حدود دو ماه یک تا پنج بچه سمور به دنیا می آورد. آنها تا دو ماه تحت مراقبت مادر هستند و از شیر او تغذیه می کنند سپس لانه را ترک کرده و شروع به شنا کردن می کنند. بچه ها در هنگام خواب بر روی شکم مادرشان دراز می کشند تا از یکدیگر دور نشوند. بچه سمورها تا شش ماهگی با مادر خود می مانند و در یک سالگی به سن بلوغ می رسند.
سمور چقدر عمر می کند؟
سمور عمر کوتاهی دارد و حداقل سن نسبی این پستانداران بین پنج تا ده سال است. البته باید توجه داشت که عواملی مانند تغذیه و شرایط ایمنی محیط رودخانه نیز بر عمر آنها تاثیر گذار است. این جانور زندگی خود را با تولید مثل و مراقبت از بچه ها می گذراند و تمام زندگی خود را به صورت تیمی و دسته جمعی در آب ها و خشکی سپری می کند.
دشمنان سمور در طبیعت
دشمنان سمور در طبیعت بسته به زیستگاه آنها متفاوت هستند. سمورهایی که در دریا زندگی می کنند توسط نهنگ و کوسه شکار می شوند. انواعی که در خشکی یا کنار رودخانه زندگی می کنند نیز توسط روباه و سایر گوشتخوران و همچنین پرندگان شکاری مورد حمله قرار می گیرند. انسان ها نیز برای به دست آوردن پوست این جانوران جهت تولید کلاه و لباس آنها را شکار می کنند که بر جمعیت آنها تاثیر منفی گذاشته است.
اهمیت سمور برای محیط زیست چیست؟
سمورها هرجایی که زندگی کنند نشان دهنده سلامت آن حوضه آبی هستند. ناپدید شدن این موجودات به دلایل زیادی مانند آلودگی زیستگاه ها و کاهش مواد غذایی رخ داده و باعث می شود از محل مهاجرت کنند زیرا آنها به غذای زیادی برای تامین کالری روزانه خود نیاز دارند. علاوه بر این تجمع آلاینده های محیطی به دلیل خوی همه چیز خواری آنها باعث شده مرگ و میر این جانوران نسبت به گذشته به شدت افزایش یابد. دانشمندان حضور آنها را با سلامت محیط زیستی آبی مرتبط می دانند و عدم وجود آنها را آلودگی و عدم سلامت زیستگاه های آبی تلقی می کنند.
آیا سمورها در معرض انقراض هستند؟
شکار بی رویه این جانداران، کم شدن زیستگاه های طبیعی به دلیل خشک شدن تالاب ها، ورود سموم شیمیایی به آب ها، تورهای ماهیگیری، آلودگی های زیست محیطی و صنعتی باعث کاهش قابل توجه جمعیت سمورها شده است. برخی از گونه های این جانوران اکنون در خطر انقراض و یا در معرض تهدید اعلام شده اند. علاوه بر این انگلی به نام توکسوپلاسموز که در مدفوع گربه ها دفع می شود با ورود به آب ها زندگی این حیوانات را به خطر انداخته است. همچنین سمورهای ماده آنقدر به نگهداری از بچه ها متعهد هستند و تلاش می کنند که گاهی دچار ضعف و بیماری شده و از بین می روند.
دانش آموزان و بچه های عزیز؛ در این مقاله کودکانه اطلاعات مهم و مفیدی درباره سمور برای دبستان و سایر پایه های تحصیلی تهیه شد که امیدواریم این مطلب مفید بوده باشد.
بیشتر بخوانید:
