تحقیق دانش آموزی در مورد خرس قطبی مناسب تمام پایه های تحصیلی
آنچه در این مطلب خواهید دید
تحقیق در مورد خرس قطبی
خرس های قطبی بزرگ ترین خانواده خرس ها هستند و وزن نرهای بالغ آن به 680 کیلوگرم می رسد. آنها معمولاً چهار دست و پا راه می روند، اما می توانند روی پاهای عقب خود بایستند و حدود 340 سانتی متر قد دارند. خرس های قطبی به رنگ کاملاً سفید با بینی سیاه دیده می شوند. خز آنها کاملا شفاف است و سفیدی برف را منعکس می کند. پوست زیر آن کاملاً سیاه است و نور خورشید را برای گرم شدن جذب می کند. خرس های قطبی پستانداران دریایی هستند و می توانند مسافت های طولانی را شنا کنند. خرس قطبی بسیار خطرناک است. هنگامی که غذا کمیاب است آنها انسان را نیز به عنوان طعمه شکار می کنند. خرس های قطبی به عنوان شکارچیان راس هرم غذایی شناخته می شوند و بسیار قدرتمند هستند.
ویژگی های فیزیکی خرس قطبی
خرس های قطبی بالغ حیواناتی هستند که معمولاً حدود نیم تن وزن دارند. با این حال، ماده ها بسیار سبک تر هستند. خرس های قطبی یکی از معدود پستانداران بزرگی هستند که در چنین شرایط سختی یافت می شوند و به خوبی با زندگی خود روی یخ سازگار شده اند.
خز آنها ضخیم و متراکم است و از یک پوشش زیرین گرم با موهای محافظ بلندتر در بالای آن تشکیل شده است که لوله های شفاف و توخالی هستند که گرمای خورشید را به دام می اندازند و مستقیماً آن را به پوست سیاه زیرین منتقل می کنند.
خرس قطبی حیوانی است با بدنی قوی و عضلانی، پنجه های جلویی پهن است که هنگام دست و پا زدن در آب به آن کمک می کند. خز روی پاهایش نه تنها به گرم نگه داشتن آنها کمک می کند، بلکه به خرس قطبی در هنگام حرکت کمک می کند. آنها همچنین پوزه های کشیده تر و گوش های کوچک تری نسبت به خویشاوندان خود دارند.
آنها دارای دندان نیش بسیار تیز و در مجموع 42 دندان هستند. از دندان ها برای گاز گرفتن فوک های آبی و برداشتن قطعات بزرگ گوشت برای وعده های غذایی استفاده می شود.
زیستگاه و محل زندگی خرس قطبی
خرس های قطبی در مناطق سردسیر قطب شمال کانادا، آلاسکا، روسیه، گرینلند و چند جزیره نروژی زندگی می کنند. آنها برای تامین غذا به شیرهای دریایی متکی هستند بنابراین همیشه نزدیک آب می مانند. آنها شناگران خوبی هستند و می توانند زمان زیادی را در آب بگذرانند تاجاییکه به عنوان یک پستاندار دریایی به حساب می آیند.
حدود 60 درصد از خرس های قطبی را می توان در شمال کانادا یافت. آنها در فواصل وسیعی در میان میدان های یخی پرسه می زنند. جمعیت خرس های قطبی در سراسر محدوده طبیعی خود به شدت کاهش یافته است و بزرگترین تهدید برای این گوشتخوار بزرگ گرمایش جهانی است.
اگرچه خرس های قطبی به تغییرات فصلی در دایره قطب شمال عادت کرده اند، اما آب شدن یخ های تابستانی سال به سال زودتر و شدیدتر اتفاق می افتد، به این معنی که خرس های قطبی زمان کمتری برای شکار روی یخ دارند.
تولید مثل و چرخه زندگی خرس قطبی
خرس های قطبی در بهار تولید مثل می کنند و دوره بارداری تا 9 ماه طول می کشد. خرس قطبی بین 1 تا 4 توله در لانه ای که در برف یا زمین کنده است به دنیا می آورد. توله ها در زمان تولد بدون مو هستند و نمی توانند ببینند. خرس های ماده در اواخر پاییز وارد لانه های خود می شوند و تا زمانی که شرایط سخت زمستان به بهار تبدیل نشود، با توله های خود بیرون نمی آیند.
اگرچه توله خرس های قطبی از حدود 5 ماهگی شروع به خوردن غذای جامد می کنند، اما تا دو تا سه سالگی از شیر گرفته نمی شوند. توله ها معمولاً با دیگر توله ها بازی کرده و طی همین بازی ها یاد می گیرند چگونه بجنگند. خرس قطبی سرعت تولید مثل نسبتاً آهسته ای دارد و این بدان معنی است که جمعیت آنها به سرعت در حال کاهش است.
خرس‌های قطبی معمولاً زندگی انفرادی دارند، مگر زمانی که جفت گیری می کنند. علاوه بر این زمانی که یک ماده که توله هایش را بزرگ می کند یک گروه خانوادگی تشکیل می دهد. همچنین زمانی که خرس های زیادی جذب یک منبع غذایی بزرگ مانند نهنگ ساحلی می شوند می توان آنها را به صورت گروهی مشاهده کرد.
حقایقی شنیدنی در مورد خرس قطبی
خرس های قطبی به طور مخربی تحت تأثیر گرمایش جهانی قرار دارند زیرا یخی که به شدت به آن متکی هستند به سرعت در حال ناپدید شدن است. این امر منجر به تبدیل شدن خرس قطبی به نمادی قوی از تأثیرات تغییرات آب و هوایی شده است.
خرس های قطبی شناگرانی قدرتمند با ریه های قوی هستند. این خرس ها می توانند هر بار تا دو دقیقه نفس خود را زیر آب حبس کنند. این توانایی مفید است زیرا به آنها فرصت بیشتری برای شکار غذا در زیر آب می دهد. توانایی آنها در نگه داشتن نفس در زیر آب به خرس های قطبی مزیت قابل توجهی از نظر بقا هنگام شکار توسط انسان می دهد.
خرس های قطبی معمولاً فوک هایی را شکار می کنند که بسیار چرب هستند و این باعث می شود سطح سمی ویتامین A در کبد آنها باقی بماند. خوردن تنها جگر یک خرس قطبی می تواند انسان را بکشد. سطح بالای ویتامین A در کبد خرس علت این سم است. ویتامین A برای سلامت انسان ضروری است، اما مصرف بیش از حد آن خطرناک است.
خرس های قطبی در واقع چربی خوار هستند، زیرا آنها مقدار زیادی چربی را در رژیم غذایی خود مصرف می کنند. لیپید منبع انرژی مهمی برای خرس های قطبی است و به آنها کمک می کند در زیستگاه قطب شمال گرم بمانند. بنابراین، هنگامی که یک خرس قطبی بالغ یک فوک را می خورد، بیشتر از گوشت، چربی (لیپید) مصرف می کند.
از آنجایی که خرس های قطبی زمان زیادی را در اقیانوس می گذرانند، در زمره پستانداران دریایی طبقه بندی می شوند. خرس های قطبی از خرس های قهوه ای تکامل یافته اند تا در محیط های شمالی سخت زنده بمانند.
برخلاف خرس های سیاه و قهوه ای، خرس های قطبی در ماه های زمستان به خواب زمستانی نمی روند، زیرا وقتی دریاها یخ می زنند خرس های قطبی وقت کافی برای شکار فوک ها دارند.
خرس قطبی چه می خورد؟
خرس قطبی بزرگترین پستاندار گوشتخوار خشکی است و باید مرتباً شکار کند تا اطمینان حاصل شود که به خوبی تغذیه می شود و لایه عایق چربی خود را حفظ می کند تا گرم بماند. فوک های دریایی بخش عمده ای از رژیم غذایی خرس های قطبی را تشکیل می دهد. اگرچه فوک ها منبع اصلی غذای آنها هستند، خرس‌های قطبی از پرندگان، انواع توت ها، ماهی ها و گوزن های شمالی نیز تغذیه می کنند.
لاشه پستانداران بزرگ دریایی، از جمله فوک ها، ماهی های دریایی، و حتی نهنگ ها نیز منبع غذایی منظمی برای خرس های قطبی است. گفته می شود آنقدر حس بویایی خوبی دارند که می توانند آنها را از فاصله قابل توجهی تشخیص دهند.
خرس قطبی چقدر عمر می کند؟
با توجه به اینکه خرس قطبی یک شکارچی بزرگ و وحشی است، هیچ حیوانی در محیط زیست آنها را شکار نمی کند. آنها معمولاً بیشترین مشکل را با سایر خرس های قطبی دارند و ماده ها به شدت از توله های خود در برابر نرهایی که ممکن است سعی در صدمه زدن به آنها داشته باشند محافظت می کنند. انسان ها بزرگ ترین تهدید برای کاهش جمعیت خرس های قطبی هستند.
طول عمر خرس قطبی بطور میانگین 20 تا 30 سال است. در اسارت، بسته به رژیم غذایی و سلامت، برخی ممکن است تا 40 سال زندگی کنند. مسن ترین خرس وحشی ثبت شده تا 32 سال زنده ماند. در حالی که مسن ترین خرس قطبی در اسارت تا 41 سالگی زندگی کرد.
خطر جدی انقراض خرس قطبی
خرس های قطبی به دلیل تغییرات آب و هوایی در معرض خطر جدی انقراض هستند. در سال 2008، خرس قطبی به اولین گونه مهره داران تبدیل شد که تحت قانون گونه های در معرض خطر ایالات متحده به دلیل تغییرات آب و هوایی پیش بینی شده در معرض خطر قرار گرفت. تهدید اصلی برای خرس قطبی از دست دادن زیستگاه یخی دریا به دلیل تغییرات آب و هوایی است. همانطور که از نام علمی خاص آن (Ursus maritimus) بر می آید، خرس قطبی در واقع یک پستاندار دریایی است که زمان بسیار بیشتری را در دریا نسبت به خشکی می گذراند. خرس قطبی روی یخ قطب شمال زندگی خود را می گذراند، به همین دلیل است که تغییرات آب و هوا تهدیدی جدی برای آن است. خرس های قطبی به طرق مختلف تحت تأثیر تغییرات آب و هوایی قرار می گیرند.
آنجایی که یخ دریا برای مدت طولانی تری در اواخر تابستان ناپدید می شود، خرس های قطبی زمان کافی برای شکار ندارند. خرس‌های قطبی فقط می توانند در مناطقی که اقیانوس ها یخ زده زنده بمانند زیرا می توانند فوک هایی را که در مناطق قطبی منجمد زندگی می کنند را شکار کنند. انتظار می رود که کاهش کلاهک یخی قطبی باعث کاهش طعمه های مورد علاقه خرس های قطبی یعنی فوک ها شود. کاهش سکوهای یخی در نزدیکی مناطق مولد برای خوردن ماهی توسط فوک ها بر وضعیت تغذیه و نرخ تولید مثل فوک ها نیز تأثیر می گذارد. بنابراین خرس های قطبی برای مدت طولانی تری گرسنه می مانند و این خطر انقراض را افزایش می دهد.
علاوه بر این، توسعه در اکتشافات کف اقیانوس و استخراج نفت در آب‌های آزاد که قبلاً توسط یخ منجمد مسدود شده بودند، در حال افزایش است. این امر باعث می شود انسان ها و نشت های نفتی بالقوه ویرانگر به زیستگاه خرس قطبی که قبلاً بکر بود، وارد شوند. بنابراین خرس های قطبی برای تضمین آینده ای طولانی و سالم برای گونه ها به کمک و حمایت ما نیاز دارند. بهترین راه برای کمک به خرس های قطبی، کاهش انتشار کربن و همکاری با فدراسیون ملی حیات وحش برای کمپین کاهش آلاینده هایی است که منجر به تغییرات آب و هوایی و آب شدن یخ های قطبی می شود.
دانش آموزان و بچه های عزیز؛ در این مقاله کودکانه اطلاعات مهم و مفیدی درباره خرس قطبی برای دبستان و سایر پایه های تحصیلی تهیه شد که امیدواریم این مطلب مفید بوده باشد.
بیشتر بخوانید:
