تحقیق دانش آموزی در مورد بلدرچین مناسب تمام پایه های تحصیلی
آنچه در این مطلب خواهید دید
تحقیق در مورد بلدرچین
بلدرچین پرنده ای با اندازه بسیار کوچک تا متوسط است که معمولاً به گونه های کبک و قرقاول تعلق دارند. از ویژگی های اصلی این نوع پرندگان، شکل بسیار متمایز بدن است که شامل بال های تنومند و نوک تیز بسیار بلند است. پرنده بلدرچین یکی از نفیس ترین گونه های پرنده است که صداهای بسیار متمایزی دارد. این پرندگان شباهت بسیار زیادی به کبک ها دارند، اما اندازه بلدرچین ها کمی کوچکتر از کبک ها است و عموماً ضعیف تر هستند. بلدرچین ها دارای پرهای رگه دار به رنگ های مختلف مانند آبی، کرم، سفید و سیاه هستند. این پرها ظاهر بسیار متمایز به پرنده می دهد و از این رو به راحتی قابل شناسایی است. یکی از جالب ترین حقایق در مورد بلدرچین این است که آنها پاهای بسیار قوی دارند و بدن آنها در قسمت های تحتانی بسیار پف دار و به رنگ نارنجی است. بلدرچین ها به ندرت تمایل به تغییر زیستگاه دارند و به احتمال زیاد تمام زندگی خود را در یک مکان منحصر به فرد سپری می کنند زیرا پرندگان مهاجر نیستند.
ویژگی های رفتاری بلدرچین
بلدرچین ها بر اساس زیستگاه خود می توانند روز و شب فعال باشند و این کاملاً به گونه ای بستگی دارد که به آن تعلق دارند. بلدرچین ها همچنین تمایل زیادی به تمیز کردن پرهای خود دارند زیرا باید از پوست خود در برابر آفات محافظت کنند.
این پرندگان خشکی زی و همه چیزخوار هستند. با این حال، 95٪ از کل رژیم غذایی پرنده فقط از مواد گیاهی تشکیل شده است. بلدرچین ها بیشتر به صورت منفرد زندگی می کنند اما گاهی اوقات به صورت جفت نیز دیده می شوند. گروهی از بلدرچین ها که باهم زندگی می کنند گله نامیده می شوند. بلدرچین ها معمولاً در فصل زمستان به صورت دسته جمعی دیده می شوند زیرا فصل جفت گیری است.
بلدرچین ها تمایل به برقراری ارتباط از طریق صداهای بلند دارند. همچنین برای برقراری ارتباط غرغر و غلغله می کنند. در صدای این پرندگان هماهنگی و ضربان خاصی وجود دارد.
هنگامی که بلدرچین ها با شکارچیان روبرو می شوند، معمولا می دوند و پنهان می شوند. برخی از بلدرچین ها زمانی که احساس خطر می کنند به سرعت در فواصل کوتاه پرواز می کنند، در حالی که برخی دیگر بی حرکت می شوند.
همچنین برخی از بلدرچین ها دارای مکانیسم های دفاعی مانند خار پاشنه هستند. این ساختارهای استخوانی سخت برای ضربه زدن به شکارچیان مورد استفاده قرار می گیرند.
انواع نژاد بلدرچین
این پرندگان مانند سایر گونه های حیوانی نژادهای متفاوتی دارند که در این بین نژاد ژاپنی بسیار شناخته شده است. بلدرچین معمولی، کالیفرنیایی، چینی، آفریقایی و کاهگلی معروف ترین انواع این پرنده هستند.
تشخیص پرنده نر و ماده در بلدرچین بسیار سخت است ولی در برخی گونه ها می توان از روی رنگ پر سینه آنها را تشخیص داد. بلدرچین های نر دارای سینه ای به رنگ قهوه ای روشن و فاقد خال هستند اما پرهای قسمت سینه بلدرچین ماده دارای خال های قهوه ای پر رنگ است.
چرخه زندگی و تولید مثل بلدرچین
بلدرچین ها در دو ماهگی بالغ می شوند و جفت گیری در آن زمان شروع می شود. یک بلدرچین بالغ قادر است حدود 12 تخم بگذارد. تعداد ممکن است با توجه به گونه ای که پرنده به آن تعلق دارد کاهش یابد. تخم بلدرچین نسبت به تخم مرغ های دیگر کوچک تر بوده و پوست آن ماهیت رنگارنگ دارد.
معمولاً نرها قبل از ماده ها به منطقه تولید مثل می رسند. پرنده ماده یک گودال کم عمق در زمین به قطر 7 تا 13 سانتی متر ایجاد کرده و با پوشش گیاهی می پوشاند. تخم ها در فواصل 24 ساعته گذاشته می شوند. پرنده ماده به تنهایی از تخم ها نگهداری می کند و بعد از گذاشتن همه تخم ها شروع به خوابیدن روی آنها می کند. جوجه ها پس از 17 تا 20 روز به طور همزمان از تخم خارج می شوند. جوجه ها زودرس هستند و توسط مادر تغذیه می شوند و مدت کوتاهی حدود 30 روز بعد لانه را ترک می کنند زیرا می توانند به تنهایی تغذیه کنند.
بلدرچین های اهلی به دلیل فراهم بودن شرایط تغذیه می توانند در سال 150 تا 250 عدد تخم بگذارند. بلدرچین ماده 42 روز بعد از تولد شروع به تخم گذاری خواهد کرد که نسبت به مرغ ها زمان کوتاه تری است.
زیستگاه و محل زندگی بلدرچین
بلدرچین ها در بسیاری از زیستگاه های طبیعی مانند جنگل ها، زمین های زراعی و فضاهای باز که پوشیده از بوته است مانند علفزارها و زمین های کشاورزی زندگی می کنند. منشاء بلدرچین از آمریکای شمالی است اما در اروپا، استرالیا، آسیا، آفریقا و آمریکای جنوبی نیز یافت می شوند. گونه های وحشی بلدرچین ژاپنی را می توان در روسیه، شرق آسیا و سایر مناطق آفریقا یافت.
بلدرچین چه می خورد؟
بلدرچین ها از جمله پرندگانی همه چیزخوار هستند، اگرچه 95 درصد رژیم غذایی آنها از مواد گیاهی تشکیل شده است. آنها در طبیعت عمدتاً از دانه ها و انواع توت ها تغذیه می کنند. بسته به زیستگاه شان آنها برگ ها، ریشه، کرم و برخی حشرات مانند ملخ را نیز می خورند. آنها در بهار از سوسک ها، مورچه ها و حشرات تغذیه می کنند که پروتئین بیشتری دارند. مزارع دانه روغنی را نیز برای زندگی ترجیح می دهند زیرا این دانه ها سرشار از انرژی هستند و موجب آمادگی آنها برای تولید مثل می شود.
دشمن بلدرچین در طبیعت
به دلیل کوچکی جثه بلدرچین ها و تخم های آسیب پذیر آنها که در لانه هایی روی زمین نگهداری می شوند شکارچیان زیادی دارند. از مهمترین دشمنان بلدرچین مارها، راکون ها، روباه ها، گربه ها، جغدها، سنجاب ها، کایوت، شاهین، سگ، موش و راسوها هستند. انسان ها نیز جزء شکارچیان بلدرچین محسوب می شوند زیرا آنها را برای گوشت شان شکار می کنند و حتی تخم های آنها را نیز می خورند.
توجه داشته باشید که اگر بلدرچین وحشی از گیاهان خاصی تغذیه کند گوشت آن سمی می شود. آمار نشان داده از هر چهار نفری که گوشت سمی مصرف می کنند، یک نفر مبتلا به کوتورنیسم می شود. این بیماری با درد عضلانی مشخص می شود و ممکن است منجر به نارسایی کلیه شود.
بلدرچین چقدر عمر می کند؟
بلدرچین اگر در زیستگاهی قرار گیرد که از خطرات در امان باشد، می تواند بیش از 5 سال زندگی کند. پرورش بلدرچین در حال حاضر در بسیاری از نقاط مختلف جهان رونق دارد. زیرا گوشت بلدرچین یک غذای لذیذ است و تخم آن نیز به عنوان غذا استفاده می شود. آنها برای گوشت 45 تا 60 روز پرورش داده می شوند تا 150 گرم گوشت خالص تولید کنند. یکی از رایج ترین گونه های بلدرچین که به عنوان طیور نگهداری می شود بلدرچین ژاپنی است. استفاده از آنها به عنوان طیور اهلی به قرن یازدهم در ژاپن برمی گردد. همچنین برخی از این پرندگان به دلیل صدای موزون و غلغله هایشان به عنوان پرندگان آوازخوان نگهداری می شوند.
وقتی صحبت از پرندگان مزرعه می شود، بلدرچین ها کوچک ترین پرندگان در این گروه به حساب می آیند و وزن آن ها در مجموع تنها حدود 100 گرم است. با این حال، وزن ممکن است بسته به گونه پرندگان افزایش یابد. حدود 80 درصد پرورش بلدرچین در چین انجام می شود. در مجموع حدود 1.4 میلیارد بلدرچین هر سال در سراسر جهان پرورش می یابد. تخم و گوشت بلدرچین کاملا ارگانیک است زیرا از داروها و آنتی بیوتیک ها در پرورش این پرنده به دلیل مقاومت در برابر بیماری استفاده نمی شود.
بیماری های بلدرچین
اگرچه بلدرچین یک پرنده مقاوم است اما از آنجاییکه به استرس محیطی و نظافت بسیار حساس است در صورت وجود جوندگان و حشرات در محیط زندگی دچار بیماری خواهد شد. خصوصا جوجه ها آسیب پذیرتر هستند و زودتر به بیماری مبتلا خواهند شد زیرا هنوز سیستم ایمنی آنها قدرت دفاع کافی را کسب نکرده است. آنفولانزا، بیرون زدگی مقعد، نیوکاسل، ترک کف پا و غیره برخی از بیماری هایی هستند که این پرنده را تحت تاثیر قرار می دهند.
خواص گوشت بلدرچین
گوشت بلدرچین در بین پرندگان جایگاه ویژه ای دارد. در هر 100 گرم گوشت بلدرچین حدود 25 گرم پروتئین، ویتامین B، آهن و مواد معدنی مانند روی، فسفر، کلسیم، پتاسیم و منیزیم وجود دارد. گوشت بلدرچین همچنین حاوی مقدار زیادی آنتی اکسیدان است که از سرطان پیشگیری می کند. مقدار قند و چربی اشباع شده در این گوشت بسیار ناچیز است و برای تقویت سیستم ایمنی خصوصا در دوره نقاهت بعد از جراحی و بیماری های سخت بسیار مفید است. گوشت بلدرچین برای درمان بیماری هایی مانند آسم، ضعف اعصاب، مشکلات و بیماری های روانی و همچنین بی خوابی مفید است.
خواص تخم بلدرچین
تخم بلدرچین یک بمب ویتامین و یکی از بهترین تخم مرغ های موجود در جهان است. این تخم کوچک نسبت به تخم مرغ معمولی 5 برابر فسفر بیشتری دارد و حاوی 7 برابر آهن، 15 برابر ویتامین B2 و 6 برابر ویتامین B12 است. تخم بلدرچین خصوصا برای کودکان در حال رشد بسیار مفید است. این تخم کوچولو حاوی مقدار زیادی امگا3 است که هوش و حافظه را تقویت و از آلزایمر جلوگیری می کند.
بیشتر بخوانید:
