تحقیق دانش آموزی در مورد اسب مناسب تمام پایه های تحصیلی

تحقیق در مورد اسب

اسب پستانداری است که هزاران سال است انسان ها برای آن ارزش قائل هستند. در گذشته مردم معمولاً از اسب برای رفتن از جایی به مکان دیگر و کشیدن بارهای سنگین استفاده می کردند اما در حال حاضر مردم از اسب فقط در ورزش و تفریح استفاده می کنند. اسب ها، مانند همه حیواناتی که در ابتدا در طبیعت به صورت آزادانه زندگی می کردند، در نهایت به زندگی انسان ها وارد شده  و کمک به انسان ها آمدند. این حیوان بیش از 5000 سال است که اهلی شده است و مدت زمان طولانی است که با انسان ها زندگی می کنند. اسب های اهلی تکامل یافته اند و اکنون از نظر ژنتیکی با اسب های وحشی متفاوت هستند.

ویژگی فیزیکی اسب

اسب ها حیوانات بزرگ و بسیار قوی هستند. قد یک اسب اهلی معمولی (1.5 متر) است و وزن آن حدود (520 کیلوگرم) است. پاهای اسب با وجود اینکه باریک به نظر می رسند بسیار قوی هستند. پای اسب در واقع یک انگشت منفرد است که با پوشش سختی به نام سم محافظت شده است. اسب ها حیواناتی هستند که به صورت گله ای زندگی می کنند. البته با یک سلسله مراتب مشخص، که توسط یک اسب غالب که معمولا یک مادیان است گله هدایت می شود. آنها همچنین موجودات اجتماعی هستند که می توانند با گونه های خود و سایر حیوانات از جمله انسان پیوند ایجاد کنند.

اسب ها سر و گردن بلندی دارند، اما استخوان ترقوه ندارند و پاهای آنها به وسیله مجموعه ای قدرتمند از ماهیچه ها و تاندون ها به بدنشان متصل است. هر پای اسب یک سم تک انگشتی در انتهای دارد که جنس آن از کراتین است که این سم در اسب ها به طور مداوم رشد می کند، به همین دلیل اسب های اهلی نیاز دارند سم های آنها را هر چند ماه یکبار کوتاه کنید، هرچند که در برخی از اسب ها از نعل اسب برای محافظت از سم استفاده می کنند.

نژاد اسب ها

در سراسر جهان نژادهای مختلفی از اسب وجود دارد که هر نژاد نیز ویژگی های فیزیکی و رفتاری خاصی دارد که در ادامه شرح داده شده است

اسب عربی: اصیل ترین نوع نژاد اسب است و اغلب به چابک بودن مشهور است به همین دلیل برای مسابقات سوارکاری استفاده می شود.

اسب ترکمن: نیز یکی دیگر از نژادهای اصیل است که اغلب به دلیل سرعت و زیبایی شناخته می شود.

 اسب تروآ: نژادی از اسب های قدرتمند است که برای جابه جایی بار مورد استفاده قرار می گیرد.

اسب مینیاتوری: به عنوان یک نژاد خاص اغلب به عنوان حیوان خانگی نگهداری می شود.

اسب انگلیسی: از نژاد اسب های بزرگ و قوی است که اغلب برای سوارکاری و یا برای جابه جایی کالسکه های سلطنتی مورد استفاده قرار می گیرد.

اسب پژوالسکی: این نژاد وحشی است و اغلب به صورت آزادانه در آسیای مرکزی دیده می شود.

علاوه بر نژادهای مختلف، اسب ها در رنگ های مختلفی مانند سفید، مشکی، قهوه ای روشن، قهوه ای مایل به قرمز و خاکستری دیده می شوند. گاهی اسب ها تک رنگ، چند رنگ و یا حتی طرح دار نیز هستند.

زیستگاه و محل زندگی اسب ها

اسب ها در گذشته آزادانه در مراتع آمریکای شمالی، آمریکای جنوبی، اروپا، آسیا و آفریقا پرسه می ‌زدند. اما امروزه تقریباً همه اسب ها اهلی شده اند و توسط مردم در سراسر جهان نگهداری می‌شوند. تنها گون از اسب که رام نشده، اسب پرژوالسکی نام دارد که در حال حاضر در باغ وحش زندگی می کند.

اسب ها حیوانات سازگاری هستند اما زندگی در زیستگاه های مختلفی مانند علفزارها و مراتع خنک و معتدل را ترجیح می دهند. در حال حاضر اسب ها در محوطه های مخصوصی به نام اصطبل نگهداری می‌ شوند. این روزها از اسب ها بیشتر در رویدادهای ورزشی استفاده می شود. البته نژادهای مختلف اسب برای دلایل خاصی نگهداری و آموزش داده می ‌شوند. علاوه بر این  از پوست، استخوان و موی آنها  نیز در صنایع مختلف استفاده می شود.

حقایقی جالب در مورد اسب ها

 اسب ها می توانند به صورت ایستاده هم بخوابند به این صورت که مفاصل اصلی پاهایشان را قفل می کنند و می خوابند. یک اسب معمولی بین 2.5 تا 3 ساعت خواب در روز نیاز دارد. چشم اسب در دو طرف سر او قرار دارد در نتیجه می تواند هر چیزی را که از کنار نزدیک می شود، ببیند.

اسب ها از طریق بو می توانند یکدیگر را شناسایی کنند. آنها همچنین از حس بویایی باورنکردنی خود برای تشخیص صاحب خود از سایر افراد و شناسایی شکارچیان و غذا استفاده می کنند.

اسب ها به ورزش و فعالیت بدنی و نظافت منظم پوست به صورت روزانه نیاز دارند. علاوه بر این برای محافظت در برابر بیماری های مختلف نیاز به واکسیناسیون دارند. سم اسب ها مانند ناخن های انگشتان دست و پا به طور مداوم رشد می کنند بنابراین باید در فواصل خاص کوتاه شوند.

اسب ها شنوایی بسیار خوبی دارند زیرا می توانند گوش خود را تا 180 درجه بچرخانند و پتانسیل شنوایی 360 درجه را بدون نیاز به حرکت سر را دارند. علاوه بر این حس لامسه اسب بسیار بالا است و حساس ترین نواحی بدن آنها اطراف چشم، گوش و بینی است. اسب ‌ها همچنین می‌ توانند هر تماسی مانند نشستن حشره  روی بدنشان را حس کنند.

وزن مغز اسب نصف وزن مغز انسان است و قلب آن نیز به اندازه یک توپ بسکتبال است و علاوه بر این نیز در حالی که انسان ها فقط سه ماهیچه گوش دارند، اسب ها ده ماهیچه در قسمت گوش خود دارند.

اسب ها چیزهای شیرین را دوست دارند و از خوردن هر چیز ترش یا تلخ خودداری می کنند، همچنین اسب ها نمی توانند استفراغ کنند زیرا در معده خود ماهیچه ای ندارند که بتواند رفلکس را کنترل کند و همانطور که می دانید استفراغ بدون این عضله امکان پذیر نیست.

پاهای اسب دچار سرمازدگی نمی شود زیرا یک مکانیسم محافظ از این امر جلوگیری می کند، به همین دلیل است که اسب ها می توانند بدون هیچ مشکلی در آب یخ زده یا برف بایستند.

اسب ها در موسیقی سلیقه خوبی دارند. آنها گوش دادن به موسیقی کلاسیک را دوست دارند و آن را آرامش بخش و متعادل کننده می دانند به همین دلیل موسیقی می تواند اسب های عصبی را آرام می کند.

هر اسبی شخصیت منحصر به فردی دارد. برخی از آنها بیش از حد موفق و برخی تنبل هستند و برخی دیگر بازیگوش و گستاخ هستند. این ویژگی باعث می شود که اسب و انسان با یکدیگر شباهت داشته باشند. هرچند که شناسایی این ویژگی ها مدتی طول می کشد، اما اگر به اندازه کافی دقت کنید می توانید با شخصیت اسب ها آشنا شوید.

هوش بالای اسب

اسب ها عموماً ساکت هستند و ترجیح می دهند در بیرون از خانه مشغول چرا باشند. آنها خیلی سریع همه چیز را یاد می گیرند. اسب ها حیوانات باهوشی هستند به همین دلیل توانایی شگفت انگیز آنها در یادگیری به ما امکان می دهد سوار آنها شویم، ارتباطات پیچیده ای با آنها ایجاد کنیم و بازی ها و کارهای نمایشی زیبایی را با آنها اجرا کنیم.

تعداد استخوان های اسب

اسب ها تعداد استخوان کمتری نسبت به انسان دارند. همانطور که می دانید انسان ها 206 استخوان دارند این در حالی است که اسب ها فقط یک استخوان کمتر از انسان ها دارند یعنی 205 استخوان دارند. اما همانطور که می دانید بین بدن انسان و اسب تفاوت زیادی وجود دارد. البته بهتر است بدانید که همه اسب ها تعداد استخوان های یکسانی ندارند. برای مثال اسب‌های عرب یک جفت دنده، مهره‌های کمری و مهره‌های دم کمتری دارند که در مجموع یعنی 201 استخوان دارند. این ساختار اسکلتی منحصر به فرد باعث شده که اسب های عرب در چابک بودن متمایز شوند.

چرخه زندگی و تولید مثل اسب

پس از جفت گیری در اوایل بهار تا پاییز اسب ماده یا مادیان دوره بارداری حدود 340 روز را می گذارد و معمولا پس از این دوره یک کره اسب به دنیا می آید. اسب ها حیوانات زودرسی هستند زیرا کره ها می توانند در مدت کوتاهی پس از تولد بایستند و بدوند و در عرض 4 تا 5 ساعت راه بروند تا مادر خود را دنبال کنند.

در ماه اول، کره اسب برای دوره های کوتاه و مکرر نزدیک مادر خود می ماند. در ماه دوم، به طور مستقل شروع به جستجوی علوفه می کند و فرآیند از شیر گرفتن آغاز می شود. کره اسب ها معمولاً بین چهار تا شش ماهگی از  شیر گرفته شده و از مادرشان جدا می‌شوند.

کره اسب های ماده چهار تا پنج سال و کره اسب های نر 6 تا 7 سال طول می کشد تا به بلوغ باروری کامل برسند. البته اسب‌ ها گاهی از نظر جسمی در حدود 18 ماهگی قادر به تولید مثل هستند، اما اسب ‌های اهلی و به خصوص اسب های ماده به ندرت قبل از سه سالگی اجازه تولید مثل پیدا می کنند.

اسب چه می خورد؟

اسب ها گیاه ‌خوارانی هستند که سیستم گوارشی آنها با علف ‌ها و سایر مواد گیاهی سازگار شده است و به طور پیوسته در طول روز این گیاهان را مصرف  می کنند. بنابراین در مقایسه با انسان ها، اسب ها معده نسبتا کوچکی دارند اما روده های بسیار بلندی دارند که فرآیند جذب مواد غذایی را انجام می دهد.

یک اسب 450 کیلوگرمی روزانه 7 تا 11 کیلوگرم غذا می خورد. اسب‌ ها حس چشایی قوی دارند که به آنها اجازه می ‌دهد علوفه را دسته ‌بندی کنند و آنچه را که بیشتر دوست دارند، بخورند.

لب‌های آنها نیز کمک می کند به راحتی دانه‌ های کوچک را جدا کرده و بخورند. اسب ها معمولاً گیاهان سمی را نمی خورند آنها بیشتر از یونجه، علف و چمن های کوتاه و آبدار تغذیه می کنند. علاوه بر این حبوباتی مانند نخود و لوبیا و میوه هایی مانند سیب و هویج را نیز دوست دارند. اسب ها مانند گاو و گوسفند نشخوارکننده نیستند زیرا فقط یک معده دارند ولی برخلاف انسان می توانند سلولز را هضم کنند.

اسب چقدر عمر می کند؟

طول عمر اسب های اهلی حدود 25 سال است. با اینحال طول عمر اسب ها بسته به نژاد، محیط زندگی و مراقب های روزانه متغیر است. اسب های اهلی اغلب حدود 20 تا30سال عمر می کنند. تغذیه مناسب، فعالیت کافی، تعداد چرخه های تولید مثل، وضعیت تولید مثل، بیماری و سلامت دندان عواملی هستند که می توانند بر روی میانگین عمر اسب تاثیر به سزایی داشته باشند.

دشمن اسب در طبیعت

 یکی از دلایلی که اسب ها به صورت گله ای زندگی می کنند محافظت است زیرا اسب ها نیز مانند سایر حیوانات شکار می شوند. در واقع حقیقت این است که اسب ها در طبیعت طعمه شیرهای کوهی و گله های گرگ ها می شوند. بنابراین تنها راه ایمن ماندن اسب از طریق گله و هوشیاری در برابر شکارچیان است.

اسب چه فایده ای برای انسان دارد؟

مدتهاست که اهلی شده اند و در کنار انسان ها زندگی می کنند. اندازه بزرگ، قدرت و سرعت این حیوانات موجب شده است که برای کمک به انسان  ایده آل باشند. اسب ها اغلب وسیله اصلی حمل و نقل برای مردم از مکانی به مکان دیگر بودند و اغلب برای کشیدن بارهای سنگین استفاده می شدند. امروزه، اسب ها هنوز در بعضی از کشورها به طور منظم با پلیس کار می کنند و علاوه بر این در بعضی از مسابقات ورزشی نیز شرکت می کنند. در واقع، اسب ها همواره در کنار انسان ها زندگی کرده اند و بیش از هر حیوان دیگری در زندگی انسان ها نقش حیاتی ایفا کرده اند. سوارکاری با اسب یک فرزش مفرح است که مزایای سلامتی بسیاری دارد.

علاوه بر این در برخی فرهنگ ها از گوشت اسب استفاده می شود. همچنین می توان از شیر، مو، پوست و استخوان این حیوان استفاده کرد. از ادرار مادیان نیز داروهایی تولید می شود.

دانش آموزان و بچه های عزیز؛ در این مقاله کودکانه اطلاعات مهم و مفیدی درباره اسب برای دبستان و سایر پایه های تحصیلی تهیه شد که امیدواریم این مطلب مفید بوده باشد.