3 انشا در مورد دوستی و مهربانی
آنچه در این مطلب خواهید دید
انشا اول در مورد دوستی و مهربانی
احساسات در همه انسان‌ها با هر سن و سالی و در هر شرایطی وجود دارد و نمی‌توان این موضوع را انکار کرد. یکی از مهمترین احساسات بشر دوستی و محبت نسبت سایر انسان‌ها و حتی حیوانات و گیاهان می‌باشد. مهربانی به دیگران علاوه بر اینکه احساس خوبی برای خودمان به وجود می‌آورد، دل دیگران را نرم خواهد کرد و احساساتشان را برمی‌انگیزد و باعث می‌شود آنها نیز با ما احساس صمیمیت کنند و بینمان دوستی به وجود بیاید.
احساس محبت بین دو نفر ممکن است به سادگی به وجود بیاید؛ اما در صورت بروز صمیمیت بین آنها به راحتی رشته دوستی و مهربانی بینشان از بین نرفته و ممکن است حتی با وجود دوری از همدیگر همچنان در دلشان به همدیگر مهر بورزند. محبت کردن به دیگران می‌تواند می‌تواند با رفتارها و کارهای کاملاً ساده‌ای انجام شود.
طبق تحقیقات روانشناسی بامعناترین و رایج‌ترین رفتاری که برای همه افراد تعریف شده است و به معنی مهربانیت است لبخند زدن می‌باشد. زمانی که ما به دیگران لبخند می‌زنیم و با خوشرویی با دوستان و خانواده خود صحبت می‌کنیم و حتی به افراد غریبه در محیط بیرون، لبخند کوچکی نثار می‌کنیم؛ باعث می‌شود که فردی مهربان جلوه کنید و آنان نسبت به شما احساس خوبی پیدا خواهند کرد.
یکی دیگر از کارهایی که می‌تواند باعث ایجاد احساس دوستی شود، هدیه دادن به دیگران است؛ هرچند این هدیه کوچک باشد. زمانی که به نزدیکان و دوستان خود هدیه تقدیم می‌کنیم، باعث ایجاد حس ارزش و احترام در فرد خواهیم شد و او نسبت به ما احساس محبت خواهد کرد و روابطمان با یکدیگر بهبود پیدا می‌کند.
گاهی از اوقات، برخی از دوستی‌ها کاملاً تصادفی اتفاق می‌افتد و ممکن است ما بهترین دوستمان را هنگام نشستن کنار یک نفر روی نیمکت کلاس اول پیدا کرده و دوستی پایدار و طولانی با وی تجربه کنیم. باید به این نکته مهم توجه داشته باشیم که پیدا کردن یک دوست ممکن است کار ساده‌ای باشد؛ اما حفظ این رابطه دوستی نیازمند مراقبت‌های ویژه‌ای است.
مهمترین عنصری که باعث می‌شود دیگران خلوص نیت و مهربانی ما را باور داشته باشند، صداقت است. این ویژگی سبب می‌شود تا دیگران به ما اعتماد کنند و خواهان دوستی با ما باشند. از طرفی دوست‌ها باید رازدار یکدیگر باشند و در صورت بروز اختلاف و دلخوری بتوانند با یکدیگر سازش کرده گفتگوی سازنده‌ای داشته باشند تا یک مشکل کوچک باعث دلخوری و ناراحتی نشود.
باید همواره این نکته را در ذهن داشته باشیم که هیچ انسانی از اشتباه مبرا نیست و در صورت بروز خطایی از طرف مقابل نیز، از خود گذشت نشان دهیم تا هم روح و فکر خود را در آرامش بیشتری قرار دهیم و به طرف مقابل هم فرصت جبران داده باشیم. دوستی حقیقی باعث می‌شود که ما هنگام بروز مشکلات با روزهای سخت راحت‌تر کنار آمده و بدانیم کسی را داریم که برای حل مشکل ما در کنارمان است و هرگز ما را ترک نمی‌کند.
حال این دوست می‌تواند پدر و مادر باشند، خواهر یا برادر باشد یا همکلاسی و همسایه. احساس مهربانی و دوستی نسبت به دیگران ضمن اینکه باعث افزایش شادی و اعتماد به نفس برای خودمان می‌شود؛ این را سبب می‌شود که به سایرین نزدیک‌تر شویم و آنها ما را دوست بدارند.
انشا دوم در مورد دوستی و مهربانی
با وجود دنیای بزرگ و پر از مشکلاتی که ما در آن زندگی می‌کنیم؛ نمی‌توان نسبت به احساس دوستی و محبت بی‌تفاوت بود و آن را نادیده گرفت. انسان در هر شرایطی هم که باشد، باز به محبت گرفتن و محبت کردن به دیگران احتیاج دارد؛ زیرا این کار باعث افزایش شادی و نشاط روحی، بهبود روابط اجتماعی، کاهش استرس و تقویت اعتماد به نفس و نوعی کمک به جامعه می‌شود.
کلمات دوستی، محبت و مهربانی خود انرژی مثبتی به ما می‌دهند؛ بنابراین باید توجه داشته باشیم که تاثیر آنها روی خود و دیگران بسیار محسوس خواهد بود. در دنیایی که افراد نسبت به یکدیگر عشق بورزند و روابط مهربانانه‌تری داشته باشند، همه چیز زیباتر خواهد بود و مردم می‌توانند با صلح و آرامش در کنار یکدیگر زندگی کرده و کره زمین را تبدیل به مکانی امن کنند. به این نکته توجه داشته باشیم که با یک گل بهار نمی‌شود و یک دست صدا ندارد؛ پس برای منتشر کردن این حال خوب و گسترش مهربانی و دوستی، باید ابتدا از خودمان شروع کنیم و آن را به واحدهای بزرگتری هم چون خانواده، محله، شهر، کشور و… بسط دهیم تا این محبت فراگیر شده و نتیجه‌ای درست به بار آورد.
زمانی که مادر و پدر به یکدیگر محبت کرده و با مهربانی با هم رفتار می‌کنند؛ کودکی که در این خانواده به دنیا می‌آید، از رفتار آنها الگو گرفته و آن را سرمشق قرار می‌دهد. کم کم با بزرگ شدن او، این رفتار در وی شکل می‌گیرد و نسبت به اعضای خانواده خود و دوستانش، با صمیمیت و محبت رفتار می‌کند. اگر این الگوی رفتاری در چندین نفر وجود داشته باشد، به تدریج تعداد زیادی از افراد جامعه را در بر می‌گیرد و جهان را تبدیل به جای بهتر ایمن‌تری برای زندگی خواهد کرد.
برای اینکه احساس دوستی و مهربانی خودمان را به دیگران انتقال دهیم؛ ابتدا باید به اخلاق، رفتار و افکار خود توجه ویژه‌ای داشته باشیم؛ یعنی علاوه بر اینکه هنگام ارتباط با دیگران چهره‌ای گشاده داشته باشیم، از کلمات خوب استفاده کنیم تا دیگران در کنار ما احساس راحتی داشته باشند و از گفتارمان ناراحت نشوند. کسانی که با یکدیگر دوست هستند بدون توقع و چشم‌داشت به هم کمک می‌کنند و نیازهای دیگری را را در همه زمان‌ها رفع کرده و به عبارتی پشت و پناه هم هستند.
بنابراین اگر می‌خواهیم احساس محبت و مهربانی خود را به کسی نشان دهیم، باید به هر وسیله‌ای که می‌توانیم او را خوشحال کنیم و صمیمانه نسبت به او مهر و دوستی قلبی داشته و با او راستگو باشیم و هرگز به اعتماد وی خیانت نکنیم؛ زیرا در این صورت محبت بین ما از بین خواهد رفت.
بنابراین اگر می‌خواهیم که فردی دوست داشتنی و مهربان باشیم؛ باید ابتدا در خودمان تغییراتی ایجاد کنیم و با دید مثبت‌تری به جهان اطراف نگاه کنیم. سعی کنیم از خطاهای دیگران چشم پوشی کنیم و بیشتر روی عادات خوب آنها تمرکز کنیم و در صورت بروز خطا از دیگران، اشتباه آن را ببخشیم تا هم قلب خود را از کینه لبریز نکرده باشیم و هم به او فرصت فکر کردن در مورد اشتباهش و جبران آن را داده باشیم.
انشا سوم در مورد دوستی و مهربانی
مهربان بودن دوست شدن با دیگران یکی از مهمترین خصیصه‌های آدمی است و هر کس در شخصیت وجود خود این ویژگی را دارا می‌باشد. حال انتخاب با خود ماست که آن را پرورش دهیم تا رشد کند و پروبال بگیرد و یا اینکه آن را دست نخورده و بدون التفات باقی بگذاریم.
مهربانی علاوه بر اینکه با نیروی مثبتش روی زندگی خودمان تاثیر خوبی می‌گذارد و به آن رنگ و بو می‌بخشد؛ باعث می‌شود که ارتباطمان با دیگران بهتر از گذشته شود و در فکر و ذهن آنها، دوست داشتنی و ماندگار بمانیم. کلمه مهربانی به معنی اهمیت دادن به دیگران و شفقت داشتن نسبت به آن‌هاست.
وقتی ما در زمان ترس، نگرانی، احساس ناامنی و تنهایی دیگران در کنارشان باشیم، به آنها امید دهیم و تنهایشان نگذاریم؛ در واقع نسبت به آنها مهرورزی کرده‌ایم. کسانی که نسبت به هم محبت عمیق و واقعی را در دل داشته باشند، در قبال هم صداقت، وفاداری و صبوری خواهند داشت و در برابر مشکلات تسلیم نشده و پشت و پناه هم خواهند بود.
مهربانی خصلتی است که زندگی را برایمان آسان‌تر کرده و باعث می‌شود با دید بهتری در مقابل مشکلات بایستیم و نگرش‌های منفی شامل تنفر، بدگمانی، حسادت، غم و… را به خود راه ندهیم. این خصایص علاوه بر تاثیرات منفی روحی برای ما، باعث ایجاد بیماری‌ها و ناراحتی‌های جسمی نیز می‌شود.
ممکن است بعضی از ما به دلیل خجالتی بودن و درونگرا بودن، بروز احساس محبت و مهربانیمان به سایر افراد نظیر خانواده و دوستان کمی سخت باشد. خوشبختانه دوست بودن و مهربانی با دیگران فضیلتی است که کاملاً آموختنی بوده و می‌توان با کمی تمرین، آن را یاد گرفته و مشکل ابراز آن را رفع نماییم.
مهمترین نکته‌ای که باید برای ویژگی مهربانی در نظر داشته باشید این است که چنین افرادی بدون هیچ توقعی، نسبت به دیگران بخشنده و با محبت هستند و از آنان انتظار دریافت جبران رفتار محبت آمیزشان را ندارند. بنابراین ما باید سعی کنیم صمیمانه و از ته قلبمان نسبت به دیگران مهربان باشیم تا آنان نیز در مقابل ما احساس خوبی داشته باشند.
باید بدانیم که احساس دوستی و محبت فقط مختص به انسان‌ها نیست و بسیاری از افراد در مقابل حیوانات و محیط زیست بسیار مهربان رفتار کرده و آنها را دوست می‌دارند. شاید ابتدا تصور کنیم که حیوانات احساس ندارند و مهر و محبت را درک نمی‌کنند.
اما این موضوع صحیح نیست؛ زیرا حیوانات نیز علاوه بر اینکه نسبت به فرزندان و خانواده خود به شدت احساس مهربانی می‌کنند، در صورتی که از انسان‌ها رفتار دوستانه ببینند، با آنان صمیمی شده و وفادار آنها هستند و با رفتارهایی که بلد هستند، این عشق را بروز خواهند داد.
بنابراین اگر ما احساسات محبت و دوستی‌مان را به دیگر موجودات بروز دهیم، می‌توانیم دوست‌های زیادی پیدا کنیم. داشتن دوست یکی از مهمترین نیازهای هر کس محسوب می‌شود؛ چون ممکن است در شرایطی خاص، برایمان مشکلات متفاوتی به وجود بیاید که مشورت کردن و درد دل کردن با دوستان نزدیک و قابل اعتمادمان بتواند کمک زیادی به آرامش خیال ما بکند.
همچنین دوست بودن با اعضای خانواده، به خصوص پدر و مادر باعث مستحکم ماندن هرچه بیشتر ستون‌های خانواده خواهد شد و سبب می‌شود که هنگام بروز سختی‌ها، مانند کوه پشت یکدیگر بایستیم.
بیشتر بخوانید :
4 انشا در مورد دوست داری دنیا چگونه باشد
