2 تحقیق در مورد سیاره ها برای کلاس چهارم و پنجم

تحقیق در مورد سیاره ها : سیاره ها اجرام فضایی هستند که به دور یک ستاره می چرخند. در منظومه شمسی 8 سیاره وجود دارد که هر یک ویژگی های مختلفی دارند.

تحقیق در مورد سیاره ها

سیاره جسم بزرگ کروی است که در فضا به دور یک ستاره مانند خورشید می چرخد. سیاره ها معمولا از ستاره کوچک تر هستند و نور تولید نمی کنند. در منظومه شمسی ما 8 سیاره وجود دارد. چهار سیاره عطارد، زهره، زمین و مریخ نزدیکترین فاصله را به خورشید دارند و عمدتاً از سنگ و فلز ساخته شده اند. چهار سیاره مشتری، زحل، اورانوس و نپتون به عنوان غول های گازی شناخته می شوند و به دلیل دوری از خورشید بسیار سرد و تاریک هستند.

زمین تنها سیاره ای است که به دلیل داشتن آب و اکسیژن و فاصله مناسب از خورشید در آن زندگی وجود دارد. در اطراف زمین لایه هایی از گاز وجود دارد که به آن جو یا اتمسفر می گوییم. اتمسفر از ما در برابر آسیب اشعه های خورشید محافظت می کند. این اتمسفر در برخی از سیاره ها مانند مریخ بسیار نازک است و نمی تواند سطح سیاره را از برخورد شهاب سنگ ها و یا اشعه خورشید محافظت کند. به همین دلیل در این سیاره ها هیچ موجودی نمی تواند زندگی کند.

سیاره چیست؟

اجرام زیادی در کهکشان وجود دارد که ممکن است سیاره، ستاره، قمر یا فقط یک تخته سنگ باشند. دانشمندان معتقدند برای این که یک جرم فضایی را سیاره بنامیم باید 3 شرط  داشته باشد. یکی اینکه باید به دور خورشید بچرخد. دوم اینکه به اندازه ای بزرگ باشد که گرانش آن را به شکل کروی درآورد و سوم باید مداری عاری از سایر اجرام کوچک داشته باشد که به دور آن بچرخد.

بر این اساس اکنون 8 سیاره شناخته شده در منظومه شمسی وجود دارد. آنها طی سالها توسط انسان از نظر وجود حیات مورد بررسی قرار گرفته اند و تاکنون در منظومه شمسی در هیچ یک از سیاره ها به جز زمین موجود زنده ای یافت نشده است.

عطارد، زهره، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس و نپتون سیاره های منظومه شمسی هستند که به ترتیب از سمت خورشید قرار گرفته اند. علاوه بر اینها ستاره ها، قمرها و شهاب سنگ ها و ستاره های دنباله دار نیز در منظومه شمسی وجود دارند. منظومه شمسی ما در کهکشانی به نام کهکشان راه شیری قرار دارد.

انواع سیاره ها

سیاره ها اجرام طبیعی بزرگی هستند که به دور ستاره ها و به دور خود می چرخند. منظومه شمسی از خورشید و اجرامی تشکیل شده است که به دور آن می چرخند. سیاره ها با اجرام دیگر مانند ستاره های دنباله دار، سیارک ها و شهاب ها تفاوت دارند. به طور کلی سیاره ها بعد از خورشید بزرگترین اجرام منظومه شمسی هستند. آنها همچنین دارای یک جو یا لایه ای از گازها هستند که آنها را احاطه کرده است و اکثر سیاره ها حداقل یک ماه دارند.

دو نوع سیاره اصلی در منظومه شمسی وجود دارد. چهار سیاره عطارد، زهره، زمین و مریخ که به خورشید نزدیک هستند، سیارات درونی نامیده می شوند. آنها سیاره هایی سنگی به اندازه زمین  یا کمی کوچک تر هستند. مشتری، زحل، اورانوس و نپتون را سیاره های بیرونی می نامند. آنها بیشتر از گاز تشکیل شده اند و هیچ سطح جامدی برای راه رفتن ندارند. همه آنها بزرگ تر از زمین هستند و هر کدام قمرها و حلقه های زیادی دارند. حلقه های که اطراف زحل وجود دارند بزرگترین و شناخته شده ترین حلقه ها در منظومه شمسی هستند.

حرکت سیاره ها

سیارها به دو شکل حرکت می کنند. هر سیاره در مسیری به نام مدار به دور خورشید می چرخد. مدت زمانی که طول می کشد تا یک سیاره به دور خورشید بچرخد برابر با یک سال آن سیاره است. به عنوان مثال، زمین هر 365 روز یک یکبار به دور خورشید می‌ چرخد.

علاوه بر این هر سیاره ای به دور مرکز خود نیز می چرخد. با این چرخش بخشی از سیاره به سمت خورشید چرخیده و سپس از خورشید دور می شود. در نتیجه این حرکت روز و شب پدید می آید. در بیشتر سیاره ها یک روز تقریباً برابر با زمانی است که سیاره یک بار به دور خودش گردش می کند.

به عنوان مثال حدود 24 طول می کشد تا زمین یک بار به دور خودش بچرخد بنابراین یک روز روی زمین 24 ساعت طول می کشد. عطارد و زهره از این نظر متفاوت هستند زیرا به آرامی به دور خود می چرخند. بنابراین روز و شب های بسیار طولانی در حد چند ماه خواهند داشت. هرچه سیاره سریع تر به دور خودش بچرخد طول روز و شب آن کوتاه تر است. مثلا در سیاره نپتون طول یک روز فقط 16 ساعت است.

سیاره های منظومه شمسی

همانطور که گفتیم در منظومه شمسی 8 سیاره وجود که با فاصله های متفاوت از خورشید قرار گرفته اند. این سیاره ها از نظر ساختار و سطح و همچنین طول روز و شب باهم متفاوت هستند. در ادامه ویژگی های این سیاره را توضیح می دهیم تا شما بطور کامل با آنها آشنا شوید.

سیاره عطارد یا تیر

عطارد کوچکترین سیاره و نزدیک ترین سیاره به خورشید است. دمای هوای این سیاره در روز بسیار گرم است و به 427 درجه سانتی گراد می رسد در عوض شب های بسیار سردی با دماهای بسیار پایین دارد. سطح این سیاره مانند زمین از سنگ و خاک تشکیل شده است و می توان روی آن راه رفت. این سیاره هر 88 روز یک بار به دور خورشید می چرخد و سریع ترین سیاره منظومه شمسی نامیده می شود.

 تغییر روز و شب در این سیاره بسیار طولانی است و حدود دو ماه طول می کشد. عطارد از نظر اندازه کمی بزرگ تر از ماه است و بعد از سیاره زهره گرم ترین سیاره منظومه شمسی است. این سیاره جو نازکی دارد که بیشتر از گاز هلیوم تشکیل شده است. شرایط آب و هوایی سخت و طاقت فرسا در این سیاره امکان زندگی به هیچ موجودی نمی دهد.

سیاره زهره یا ناهید

زهره دومین سیاره منظومه شمسی از سمت خورشید است و داغ ترین سیاره در بین سایر سیارات است. در زهره برخلاف سیاره های دیگر خورشید از غرب طلوع کرده و در شرق غروب می کند زیرا در جهت مخالف سایر سیارات منظومه شمسی به دور خودش می چرخد. یکسال در سیاره زهره 243 روز زمینی طول می کشد.

زهره بیش از هر سیاره دیگری در منظومه شمسی آتشفشان دارد. دمای این سیاره می تواند بیش از 450 درجه سانتی گراد گرم شود بنابراین هیچ موجودی در این دما دوام نمی آورد. جو زهره حاوی مقدار زیادی گاز دی اکسید کربن است و آنقدر درخشان است که بدون تلسکوپ می توانید آن را از روی زمین زمان طلوع و غروب آفتاب ببینید.

سیاره زمین

سیاره زمین سومین سیاره از خورشید است و شرایط مناسب آب و هوایی آن باعث شده موجودات زیادی در آن زندگی کنند. زمین هر 365 روز یکبار به دور خورشید می چرخد و روز و شب آن حدود 23 ساعت و 56 دقیقه طول می کشد. بیشتر سطح زمین پوشیده از آب است و ضخامت اتمسفر آن باعث شده خانه امنی برای زندگی انسان ها و موجودات دیگر باشد.

جو زمین حاوی اکسیژن است که به ما اجازه نفس کشیدن می دهد. همچنین حاوی گاز ازون است که نمی گذارد پرتوهای مضر خورشید به زمین برسد. زمین یک قمر به نام ماه دارد که یکی از درخشان ترین اجرام آسمانی است.

سیاره مریخ یا بهرام

مریخ به دلیل اینکه سطح آن حاوی مقدار زیادی اکسید آهن قرمز رنگ است به نام سیاره سرخ شناخته می شود. این سیاره بلند ترین کوه منظومه شمسی را دارد و بیشتر از هر سیاره ای برای زندگی انسان در آینده مورد بررسی قرار گرفته است. یک روز در مریخ  24 ساعت و 40 دقیقه طول می کشد که کمی بیشتر از زمین است. اما حدود 2 سال طول می کشد تا این سیاره به دور زمین بچرخد. مریخ دو قمر به شکل سیب زمینی دارد.

سطح مریخ مانند زمین از سنگ و صخره تشکیل شده است و طلوع و غروب خورشید مانند زمین است. دمای این سیاره به دلیل اتمسفر نازک آن بسیار سردتر از زمین است و تقریبا همیشه زیر صفر است. در مریخ آب وجود ندارد و طوفان های گرد و غبار شدیدی در سطح این سیاره اتفاق می افتد. با توجه به این شرایط هیچ موجودی در مریخ زندگی نمی کند و انسان به دلیل نزدیکی این سیاره به زمین همیشه به فکر اقامت در آن است.

سیاره مشتری یا ژوپیتر

مشتری بزرگترین سیاره منظومه شمسی است و از گازهای هیدروژن و هلیوم تشکیل شده است. ترکیب این سیاره بسیار شبیه خورشید است و 79 ماه دارد که برخی از آنها مناسب زندگی هستند. مشتری هیچ سطحی برای فرود آمدن ندارد و در آسمان شب مانند سیاره زهره بسیار درخشان است.

این سیاره دارای ابرهای رنگی زیبایی است و طوفان های بزرگی در آن رخ می دهد. روز و شب مشتری تنها 10 ساعت طول می کشد اما به دلیل فاصله زیاد از خورشید 12 سال طول می کشد تا به دور خورشید بچرخد. در اطراف مشتری حلقه های نازکی وجود دارد که از گرد و غبار و سنگ تشکیل شده اند. در این سیاره هیچ موجودی زندگی نمی کند و دما و فشار بالا اجازه نمی دهد هیچ فضاپیمایی وارد این غول گازی شود. مشتری را می توانید بدون تلسکوپ در آسمان شب ببینید.

سیاره زحل یا کیوان

زحل دومین سیاره بزرگ منظومه شمسی بعد از مشتری است. زحل سبک ترین سیاره در بین سیارات دیگر است زیرا فقط از گازهای هیدروژن و هلیوم ساخته شده است. زحل به دلیل حلقه های زیبایی که در اطراف آن وجود دارد بسیار شناخته شده است. این حلقه ها از تکه های سنگ و یخ و گرد و غبار تشکیل شده اند. زحل هیچ سطحی برای زندگی ندارد و هیچ موجودی در این سیاره زندگی نمی کند.

سیاره زحل شدیدترین طوفان های منظومه شمسی را دارد و از خودش صداهایی تولید می کند که در منظومه شمسی شنیده می شود. زحل زیباترین سیاره ای است که می توان با تلسکوپ آن را دید. این سیاره 82 قمر دارد که در برخی از آنها آب وجود دارد. یک روز در زحل 11 ساعت طول می کشد ولی یک سال زحلی 29 سال طول می کشد که به دلیل فاصله زیاد این سیاره از خورشید است.

سیاره اورانوس

اورانوس یک غول گازی یخ زده و سردترین سیاره منظومه شمسی است. دمای این سیاره 224- درجه سانتی گراد است که برای ما غیر قابل تصور است. شب و روز در اورانوس 42 سال طول می کشد یعنی 21 سال شب و 21 سال روز است. اورانوس فاصله زیادی از خورشید دارد و بسیار کم نور است. یک سال اورانوس 84 سال زمینی طول می کشد. این سیاره رتبه دوم دورترین سیاره منظومه شمسی را به خود اختصاص داده است.

اورانوس را نمی توانید بدون تلکسوپ ببینید زیرا نور کمی از خورشید به آن می رسد. این سیاره یخ زده 27 قمر دارد و به دلیل وجود متان در جو آن به رنگ سبز مایل به آبی دیده می شود. تند بادهای زیادی با سرعت بالا در سطح این سیاره رخ می دهد و باران هایی از جنس الماس در این سیاره سرد می بارد. این سیاره مانند زحل حلقه هایی در اطراف خود دارد که از یخ و گرد و غبار تشکیل شده اند.

سیاره نپتون

نپتون دورترین سیاره از خورشید است و از گازهای یخ زده تشکیل شده است. این سیاره با تلسکوپ به رنگ آبی روشن دیده می شود. نپتون بسیار سرد و تاریک است و فقط یک همسایه به نام اورانوس دارد. سیاره نپتون بدون تلسکوپ قابل مشاهده نیست و مه غلیظی از آب، آمونیاک و متان آن را پوشانده است. نپتون بسیار بادخیز است و طوفان های بسیار شدیدی در این سیاره رخ می دهد.

یک روز نپتون تنها 16 ساعت طول می کشد اما هر سال نپتون 165 سال طول خواهد کشید. بنابراین هیچ انسانی روی سیاره نپتون نمی تواند تولد خود را جشن بگیرد چون عمر انسان به 165 سال نمی رسد. نپتون 14 حلقه و 5 قمر دارد. تریتون با دمای 235- درجه سانتی گراد است یکی از قمرهای این سیاره و سردترین جرم در منظومه شمسی است. نپتون از زمین بسیار دور است و 12 سال طول می کشد تا با فضاپیما به این سیاره برسیم.

تحقیق خلاصه و کوتاه در مورد سیاره ها