متن و دلنوشته

دلنوشته برای شهدای دفاع مقدس | متن های ادبی و احساسی کوتاه و بلند

دلنوشته برای شهدای دفاع مقدس: در این بخش چندین دلنوشته برای شهدای دفاع مقدس تهیه شده است که هر کدام با زبانی متفاوت نوشته شده اند؛ بعضی به صورت ساده و صمیمی برای دانش آموزان، بعضی به شکل ادبی و رسمی برای مراسم ها و یادواره ها و بعضی هم احساسی و کوتاه برای متن کارت یا یادبود.

دلنوشته برای شهدای دفاع مقدس

دلنوشته اول

شهیدای دفاع مقدس برای ما مثل برادرای دلسوزی هستن که هیچ وقت خسته نشدن از دفاع کردن. شماها رفتید جبهه، با دستای خالی اما با دلی پر از شجاعت. سختی های زیادی کشیدید، روزای طولانی بدون آسایش، شب هایی پر از دلتنگی برای خونواده، اما هیچ وقت پا پس نکشیدید.

ما وقتی اسم شما رو می شنویم یاد غیرت و مردونگی می افتیم. یاد اینکه ایران به خاطر شما هنوز سربلنده. شما رفتید تا خونواده ها امنیت داشته باشن، تا بچه ها بتونن بی دغدغه بازی کنن و بزرگ بشن. این همه فداکاری هیچ وقت از یاد ما نمی ره.

شهدا، ما به شما بدهکاریم. هر چی داریم از خون شماست. اگه امروز روی این خاک نفس می کشیم و آرامش داریم به خاطر اون روزاییه که شما جلوی دشمن وایستادید. هیچ وقت نمی شه با کلمه ها حق شما رو ادا کرد.

یادتون همیشه با ماست، توی دعاها، توی مراسم ها، توی دل مردم. شما فقط جنگجو نبودید، شما معلم ایثارید. راهی که شروع کردید ادامه داره و ما باید مثل شما پای قول و ایمانمون بایستیم. روحتون شاد و نامتون جاودان.

دلنوشته شماره دو

شهیدای عزیز، وقتی به زندگی شما فکر می کنم، دلم پر از حس عجیبی می شه. شماها مثل ما آدمای عادی بودید، خونواده داشتید، آرزو داشتید، اما همه چیز رو کنار گذاشتید تا ایران بمونه. این یعنی بزرگ ترین فداکاری.

شما توی جبهه ها با سختی های زیادی روبه رو شدید. تشنگی، خستگی، زخم و درد، دلتنگی برای مادر و پدر، اما هیچ وقت عقب نکشیدید. برای شما مهم تر از راحتی خودتون، امنیت مردم بود. همین باعث شد توی دل همه ما همیشه زنده بمونید.

وقتی از شهدا حرف می زنیم، فقط از جنگ و جبهه نمی گیم. ما از دلای بزرگی می گیم که برای هدفی بالاتر حاضر شدن همه چیز رو بدن. از آدمایی می گیم که به جای خواستن برای خودشون، آینده بچه های این سرزمین رو انتخاب کردن.

شهدا، شما رفتید اما یاد و نامتون هنوز با ماست. توی مدرسه ها، توی کوچه ها و حتی توی خونه های ساده ما همیشه عکس و اسم شما هست. شما الگوی ما هستید، الگوی شجاعت، ایمان و محبت.

قول می دیم یاد شما رو زنده نگه داریم، راهی رو که با خون خودتون باز کردید ادامه بدیم و هیچ وقت اجازه ندیم دشمن به این خاک نگاه چپ کنه. آرام باشید که نسل ما قدردان شماست.

دلنوشته شماره سه

شهیدای مهربون، وقتی اسم شما میاد، قلبم پر از احترام می شه. شما هم مثل همه ما خونواده داشتید، دوست داشتید کنار پدر و مادرتون باشید، اما راهی رو انتخاب کردید که پر از سختی بود. رفتید تا ما امروز توی آرامش بزرگ بشیم و بتونیم آزادانه زندگی کنیم.

ما بچه های این نسل شاید جنگ رو ندیدیم، اما قصه های شما رو شنیدیم. شنیدیم که چطور با دلای پر از شجاعت جلوی دشمن وایستادید. شنیدیم که توی روزای داغ و شبای سرد، دست از دفاع برنداشتید. همین قصه هاست که باعث می شه ما به شما افتخار کنیم.

وقتی به عکس هاتون نگاه می کنم، حس می کنم کنارمونید. انگار دارید بهمون می گید که نذاریم یاد شما فراموش بشه. شماها برای ما الگوی واقعی هستید؛ الگوی شجاعت، فداکاری و وفاداری به خاک و مردم.

شهیدای عزیز، ما قول می دیم راهتون رو ادامه بدیم. ما قول می دیم با تلاش و درست زندگی کردن، کاری کنیم که ایران همیشه سرافراز بمونه. شما رفتید، اما یاد و نامتون همیشه توی دل ما می مونه. روحتون شاد و راهتون پر رهرو.

دلنوشته شماره چهار 

شهیدای عزیز، ما بچه های امروز شاید روزای جنگ رو ندیدیم، اما خوب می دونیم که شماها چه کار بزرگی کردید. شما جوون بودید، مثل همه ما آرزو داشتید، دوست داشتید کنار خانواده تون باشید، بازی کنید، درس بخونید و آینده ای بسازید، اما تصمیم گرفتید به جبهه برید. شما رفتید تا از ایران دفاع کنید، تا دشمن نتونه به مردم آسیب برسونه. این بزرگ ترین کاریه که یک انسان می تونه انجام بده.

وقتی قصه های شما رو می شنویم، انگار داریم به یک کتاب پر از فداکاری نگاه می کنیم. شما روزای سختی رو تحمل کردید؛ زیر بارون گلوله، توی گرمای طاقت فرسا یا سرمای شب های جبهه، اما هیچ وقت عقب نکشیدید. حتی وقتی دلتون برای خونواده تنگ می شد، باز هم صبر کردید و گفتید: «امنیت مردم از همه چیز مهم تره.» همین حرف و همین کار شما باعث شد اسم شهید همیشه با افتخار یاد بشه.

شهیدای مهربون، ما هر وقت توی مراسم مدرسه اسم شما رو می شنویم، قلبمون تندتر می زنه. وقتی معلمامون می گن آرامش امروز ما نتیجه خون شماست، ما بیشتر می فهمیم که چقدر به شما بدهکاریم. اگه امروز می تونیم با خیال راحت به مدرسه بیایم، با دوستامون بازی کنیم و کنار خانواده مون زندگی کنیم، همه اش به خاطر شجاعت شماست.

ما دوست داریم راه شما رو ادامه بدیم. راه شما فقط جنگیدن نبود، بلکه راهی بود پر از ایمان، پر از صبر، پر از مهربونی و پر از عشق به وطن. ما می تونیم با درس خوندن، با تلاش، با درست زندگی کردن و با مهربونی به همدیگه نشون بدیم که یاد شما توی دل ما زنده است.

شهیدای عزیز، مطمئن باشید هیچ وقت فراموشتون نمی کنیم. عکس هاتون توی کوچه ها و مدرسه ها همیشه جلوی چشممونه. شما برای ما قهرمان نیستید فقط، شما برای ما معلمید؛ معلمی که یادمون داد آزادی و آرامش آسون به دست نمیاد، باید براش فداکاری کرد.

روح شما همیشه شاد باشه. ما بچه های این نسل قول می دیم که راهتون رو ادامه بدیم، کشورمون رو بسازیم و اجازه ندیم یاد شما حتی یک لحظه کمرنگ بشه. شما همیشه در قلب ما زنده هستید.

دلنوشته شماره پنج  (به زبان ادبی)

ای شهیدان، ای سروهای استوار سرزمین من، شما رفتید تا بمانیم. قدم های استوارتان خاک وطن را جان بخشید و خون پاکتان ریشه های ایران را آبیاری کرد. شما در روزهای سخت و پر از خطر، جان شیرین خویش را سپر کردید تا دشمن جرئت نزدیک شدن به این خاک مقدس را نداشته باشد.

شما پرچم غیرت و ایمان را بر دوش گرفتید و با فریاد آزادی و عزت، نام ایران را جاودانه ساختید. دلاورانی که با دل هایی پر از عشق به خدا و میهن، چشم از آسایش و خوشی بستید و راه دشوار جبهه را انتخاب کردید. هر لبخند امروز ما، هر نفس آزاد ما، یادگار فداکاری شماست.

ای شهیدان، ما وارثان خون سرخ شما هستیم. یاد شما در کوچه های شهر، در کلاس های درس و در دل های کوچک و بزرگ همیشه زنده است. شما چراغی هستید که راه آینده ما را روشن کرده اید و ما سوگند می خوریم که نگذاریم این چراغ خاموش شود.

آرام بخوابید ای قهرمانان، که نسل ما قدردان شماست. ما راه شما را با قلم، با تلاش و با زندگی شرافتمندانه ادامه خواهیم داد. نام شما تا همیشه با ایران می ماند و تاریخ هرگز شما را فراموش نخواهد کرد.

دلنوشته شماره شش (ادبی و شاعرانه‌ تر)

ای شهیدان، شما فصل روشن ایمانید در دفتر تاریخ ما. روزهایی که دشمن بر خاک ما تاخت، شما قامت برافراشتید و با دلی سرشار از عشق، از مرزهای وطن پاسداری کردید. زمین زیر گام‌های شما لرزید و آسمان به شکوه ایستادگی‌تان غبطه خورد.

شما جوانی خویش را بر پای محراب دفاع نهادید و با خون خود، باغ ایران را همیشه سبز نگه داشتید. شما دلیرانی بودید که به جای آسایش و آرامش، راه سخت جبهه را انتخاب کردید و با لبخند، به استقبال سختی‌ها رفتید. هر وجب از این خاک، نشانی از غیرت شما دارد.

امروز هرگاه کودکی با خیال آسوده می‌خندد، هرگاه مادری فرزندش را در آغوش می‌گیرد، و هرگاه پرچم ایران در باد به اهتزاز درمی‌آید، یاد شما در دل‌ها زنده می‌شود. آرامش این سرزمین، قصه جاودانگی شماست.

ما فرزندان این سرزمین، با دلی سرشار از احترام، یاد شما را پاس می‌داریم. شما معلمان راستین ما هستید که آموختید آزادی، بی بها به دست نمی‌آید. سوگند یاد می‌کنیم که راهتان را ادامه دهیم، تا خون شما بی‌ثمر نماند و نامتان تا همیشه بر تارک تاریخ بدرخشد.

دلنوشته شماره هفت  (صمیمی و احساسی)

شهیدای عزیز، وقتی به شما فکر می‌کنم، انگار دارم با یه دوست خیلی نزدیک حرف می‌زنم. شما هم جوون بودید، مثل ما خندیدید، آرزو داشتید، خانواده‌تون رو دوست داشتید. ولی از همه اینا گذشتید و رفتید جبهه. این یعنی دل‌هاتون از همه ما بزرگ‌تر بود.

من همیشه با خودم می‌گم اگه من جای شما بودم، می‌تونستم این‌قدر شجاع باشم؟ می‌تونستم راحتی و آرامشمو بذارم کنار تا بقیه راحت باشن؟ جوابش برام سخته. چون می‌دونم کاری که شما کردید خیلی بزرگ و خیلی سنگینه.

شهدا، ما هر روز اسم شما رو می‌شنویم. توی کتاب‌هامون، توی کوچه‌هایی که به اسم شماست، توی مراسم مدرسه، حتی توی دل پدر و مادرهایی که هنوز چشم به راه شما هستن. شما فقط یه خاطره نیستید، شما یه الگوی زنده‌اید.

امروز من و دوستام توی کلاس‌هامون با خیال راحت درس می‌خونیم. توی زنگ تفریح می‌خندیم و بازی می‌کنیم. اما ته دلمون می‌دونیم که این شادی و امنیت از خون شماست. ما به شما مدیونیم.

شهیدای عزیز، شاید شما دیگه پیش ما نیستید، اما مطمئن باشید ما هیچ وقت فراموشتون نمی‌کنیم. قول می‌دیم درست زندگی کنیم، درست درس بخونیم، و راهی رو که شما با خونتون نشون دادید ادامه بدیم. شما همیشه توی دل ما هستید.

دلنوشته شماره هشت (ادبی و صمیمی، بلند)

ای شهیدان دفاع مقدس، شما قصه زنده ایمان و فداکاری هستید. شما همان جوانانی بودید که می‌توانستید در کنار خانواده بمانید، به دنبال آرزوهای خود بروید و زندگی آرامی داشته باشید. اما انتخاب شما راه دیگری بود؛ راهی پر از سختی و خطر، اما سرشار از عشق به خدا و وطن. شما از همه چیز گذشتید تا ما امروز آرامش داشته باشیم.

وقتی به روزهای جنگ فکر می‌کنم، تصویر شما در ذهنم زنده می‌شود؛ با لباس‌های خاکی، با لبخندهایی ساده اما پر از امید. شما در دل میدان‌ها بودید، زیر باران گلوله و در میان غریو دشمن، ولی دل‌هایتان محکم‌تر از کوه بود. هیچ سختی و هیچ دلتنگی نتوانست شما را از تصمیم بزرگی که گرفته بودید باز دارد. همین است که نام شما همیشه با افتخار یاد می‌شود.

امروز ما نسل بعد از جنگ، روی نیمکت‌های مدرسه می‌نشینیم و قصه‌های شما را می‌شنویم. وقتی معلم از فداکاری‌تان می‌گوید، قلبمان تندتر می‌زند. وقتی عکس‌هایتان را می‌بینیم، حس می‌کنیم هنوز کنار ما هستید. شما برای ما فقط قهرمان نیستید؛ شما برادرانی هستید که راه درست زندگی را به ما نشان دادید.

شهیدان عزیز، آرامش امروز ما هدیه خون شماست. هر خنده کودک، هر دل خوش مادر، هر پرچم افراشته ایران، همه و همه یادگار ایستادگی شماست. اگر امروز می‌توانیم آزادانه حرف بزنیم، درس بخوانیم و آینده‌ای بسازیم، همه‌اش از جانفشانی شماست.

ما با دل‌های کوچک اما پر از احترام، به شما قول می‌دهیم که یاد و راهتان را زنده نگه داریم. ما با درس خواندن، با درست رفتار کردن، با مهربانی و با ساختن آینده‌ای روشن، ادامه‌دهنده راه شما خواهیم بود. شما چراغی بودید که مسیر را نشان دادید و حالا وظیفه ماست که این راه را ادامه بدهیم.

ای شهیدان، نامتان همیشه در قلب ما زنده است. شما رفتید، اما روح شما در زندگی ما جاری است. آرام باشید که نسل ما قدردان شماست، و تاریخ هیچ وقت یاد شما را فراموش نخواهد کرد.

نامه‌ای به شهدای دفاع مقدس

شهیدان عزیز و بزرگوار

سلام بر شما که جانتان را در راه خدا و وطن فدا کردید. من دانش‌آموزی کوچک هستم و هر وقت اسم شما را می‌شنوم، قلبم پر از احترام می‌شود. شما رفتید تا ما امروز در آرامش زندگی کنیم. شما سختی‌ها را تحمل کردید، از خانواده و خانه دل کندید تا دشمن نتواند به این سرزمین دست درازی کند.

ما هر روز در مدرسه و خانه، عکس‌ها و نام‌های شما را می‌بینیم. وقتی قصه‌های فداکاری شما را می‌خوانیم، با خودمان می‌گوییم ما هم باید شجاع و صبور باشیم. شما به ما یاد دادید که برای حقیقت و ایمان باید ایستاد، حتی اگر سختی‌ها زیاد باشد.

شهیدان عزیز، ما قول می‌دهیم راه شما را ادامه بدهیم. ما با درس خواندن، با درست زندگی کردن و با ساختن آینده‌ای بهتر، یاد شما را زنده نگه خواهیم داشت. هیچ وقت فراموشتان نمی‌کنیم.

روح شما شاد و نامتان جاودان باد.

با احترام و دلی پر از افتخار
یک دانش‌آموز از نسل امروز

مطالب پیشنهادی:

متن سخنرانی هفته دفاع مقدس در مدارس | رسمی، ساده و ادبی

3 انشا در مورد شهدا خورشیدند

دلنوشته واسه شهید گمنام + متن و شعر در مورد شهدای گمنام

انشا در مورد شهداي گمنام + 5 انشا مختلف درباره شهدای گمنام

تحقیق در مورد شهدای هسته ای + زندگی نامه شهدای هسته ای

تحقیق در مورد شهدای غواص + اطلاعات کامل در مورد شهدای غواص

5/5 - (2 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا