تحقیق در مورد شپش کلاس چهارم
آنچه در این مطلب خواهید دید
تحقیق در مورد شپش
شپش ها حشرات انگلی هستند که باعث ناراحتی و مشکلات سلامتی قابل توجهی در میزبان خود می شوند. شپش ها از خون بدن میزبان تغذیه کرده و علائم آزاردهنده ای ایجاد می کنند. شناسایی آلودگی به شپش شامل جستجوی علائمی مانند خارش قسمت های مختلف بدن خصوصا موهای سر و بررسی بصری برای دیدن شپش است. تشخیص و درمان زود هنگام برای مدیریت و از بین بردن موثر آلودگی به شپش بسیار مهم است. درک علائم و نشانه های ابتلا به این انگل های خونخوار می تواند به درمان سریع تر آنها کمک کند.
ویژگی فیزیکی شپش ها
شپش ها حشراتی کوچک و بدون بال هستند که روی پوست پستانداران و پرندگان زندگی می کنند. آنها به دلیل ایجاد ناراحتی و مشکلات سلامتی در میزبان خود مدت زیادی است که شناخته شده اند.
بیش از 2500 نوع مختلف شپش جونده وجود دارد. آنها نام خود را به این دلیل گرفته اند که دهان آنها به طور خاص برای جویدن طراحی شده است. آنها دارای اندامی پنجه مانند در انتهای پاهای خود هستند که آنها را قادر می سازد روی یک میزبان بمانند. شپش جونده از پر، مو، خون، فلس و پوست تغذیه کرده و روی بدن پستانداران و پرندگان زندگی می کند اما انسان را آلوده نمی کند. شپش جونده می تواند باعث خارش و جوش های کوچک روی پوست شود.
بیش از 500 گونه مختلف شپش مکنده وجود دارد. رایج ترین گونه های شپش مکنده شپش سر و شپش خرچنگی هستند. آنها نام خود را به این دلیل گرفته اند که دهان آنها به طور خاص برای مکیدن خون طراحی شده است. شپش های مکنده انگل هستند. آنها از خون تغذیه می کنند و فقط روی بدن پستانداران ظاهر می شوند. در واقع، بیشتر گونه های شپش مکنده ترجیح می دهند از جوندگان تغذیه کنند. ولی شپش سر و شپش خرچنگی بیشتر در انسان یافت می شود.
انواع شپش در انسان
انواع مختلفی از شپش وجود دارد که انسان ها را آلوده می کنند و هر کدام قسمت های مختلفی از بدن را هدف قرار می دهند:
شپش سر
این شپش ها معمولاً روی پوست سر یافت می شوند و یک مشکل مهم در سراسر جهان خصوصا در میان کودکان مدرسه رو هستند. ابتلا به شپش سر که به نام پدیکولوزیس کاپیتیس شناخته می شود، هم از نظر جسمی و هم از نظر روانی استرس زا است و باید در اولین فرصت نسبت به درمان آن اقدام کرد.
شپش بدن
این شپش ها روی لباس های فرد زندگی می کنند و برای تغذیه به سمت پوست حرکت می کنند. آنها معمولاً در مناطقی با بهداشت ضعیف و شلوغ رایج هستند و به راحتی بین افراد منتقل می شوند.
شپش ناحیه تناسلی
این شپش که به عنوان شپش های خرچنگی نیز شناخته می شود، موهای درشت ناحیه تناسلی را آلوده می کند، اما در سایر موهای زبر بدن نیز دیده می شود. اینها نیز مانند سایر شپش ها از خون تغذیه کرده و به راحتی افراد را آلوده می کنند.
علائم و نشانه های آلودگی به شپش
تشخیص آلودگی به شپش چالش برانگیز است اما چندین علامت و نشانه وجود دارد که باید به آنها توجه کنید. یکی از اولین نشانه های آلودگی به شپش خارش شدید بدن است. این خارش ناشی از واکنش آلرژیک به نیش شپش است. به عنوان مثال، در گوسفند، خارش بدن و آشفتگی پشم از نشانه های اولیه آلودگی شپش است. به طور مشابه، در انسان خاراندن مداوم پوست سر، بدن یا ناحیه تناسلی می تواند نشانه شپش باشد.
یک بازرسی کامل بصری می تواند به شناسایی شپش کمک کند. برای شپش سر، جدا کردن موها و معاینه پوست سر می تواند شپش یا رشک (تخم شپش) متصل به ساقه مو را نشان دهد.
در حیوانات، آشفتگی پشم یک شاخص قوی اولیه برای حضور شپش است. اگرچه این اصطلاح مختص حیواناتی مانند گوسفند است، اما در انسان ها، مفهوم مشابهی وجود دارد و موها ممکن است به دلیل خارش بیش از حد و وجود شپش، مات یا درهم به نظر برسند.
وجود رشک یا نیت ها علامت دیگری از آلودگی است زیرا تخم شپش محکم به ساقه مو می چسبند. آنها اغلب در نزدیکی پوست سر یافت می شوند و ممکن است با شوره سر اشتباه گرفته شوند. با این حال، برخلاف شوره سر، آنها به راحتی پاک نمی شوند. وجود رشک یک شاخص قوی از آلودگی فعال شپش است.
روش انتقال شپش چگونه است؟
تنها راهی که شپش سر می تواند زنده بماند مکیدن خون از پوست سر است. اما می توان آنها را در سایر قسمت های بدن نیز یافت. آنها می توانند از طریق تماس با ملافه، لباس یا برس های مشترک از فردی به فرد دیگر سرایت کنند. شپش سر از مشکلات رایج در مکان های شلوغ مانند مدارس ابتدایی است، زیرا کودکان اغلب با یکدیگر تماس نزدیک هستند.
شپش خرچنگی معمولا در سایر نواحی حاوی مو مانند ریش، ابرو و زیر بغل نیز یافت می شود. شپش خرچنگی در مکان هایی مانند مدارس شایع نیست، زیرا فقط از طریق تماس مستقیم فیزیکی می تواند گسترش یابد.
تاریخچه شپش
صدها سال پیش، به دلیل عدم رعایت بهداشت و ازدحام بیش از حد جمعیت، شپش به دلیل ناقل بیماری هایی مانند تیفوس کشنده محسوب می شد. امروزه شپش واقعاً تهدیدی برای سلامتی محسوب نمی شود، اما نیش آنها ممکن است منجر به خارش و قرمزی اطراف ناحیه گزش شود.
اگر فکر می کنید به شپش مبتلا هستید تمام لباس ها، ملافه ها، شانه ها، حوله ها و غیره را بشویید و ضدعفونی کنید. همچنین می توانید از شانه ها، شامپوها و نرم کننده های مخصوصی که برای درمان شپش تولید شده اند استفاده کنید. شما می توانید شب موها را با روغن بچه اشباع کنید تا هم شپش و هم تخم آنها را از بین ببرید و حتما صبح ها موهایتان را کاملا بشویید.
چرخه زندگی شپش سر
شپش ها بعد از بلوغ جفت گیری کرده و روی ساقه مو تخم گذاری می کنند. تخم شپش را نیت یا رشک می نامند. شپش ها پس از 6 تا 7 روز ظاهر می شود. اولین پوست اندازی 2 روز پس از بیرون آمدن از تخم صورت می گیرد. دومین پوست اندازی 5 روز و سومین پوست اندازی 10 روز بعد صورت می گیرد.
از سومین پوست اندازی به عنوان شپش بالغ، نر ماده و شروع به تولید مثل می کنند. شپش ماده 1 یا 2 روز پس از جفت گیری تخم می گذارد. آنها تقریباً هر روز 3 تا 8 تخم می گذارند. شپش پس از 32 تا 35 روز زندگی می میرد.
شپش سر چگونه درمان می شود؟
درمان شپش به علائم، سن و سلامت عمومی فرد و همچنین شدت ابتلا به شپش بستگی دارد. شپش قابل درمان است و درمان ها شامل استفاده از یک دارو یا شامپو روی موها است. بسیاری از داروهای شپش سر را می توانید بدون نسخه از داروخانه تهیه کنید. در صورتی که داروهای بدون نسخه برای شما مؤثر واقع نشوند داروهای تخصصی تری تجویز خواهد شد. علاوه بر شستشو با شامپو درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- از بین بردن تخم شپش از موهای خیس با یک شانه دندانه ریز.
- خیساندن شانه ها و برس ها در آب داغ به مدت حداقل 15 دقیقه.
- بررسی همه اعضای خانواده تا مشخص شود فرد دیگری نیاز به درمان دارد یا خیر.
- شستن همه ملحفه ها و لباس ها در آب داغ یا گذاشتن وسایل غیر قابل شستشو به مدت 2 هفته در کیسه پلاستیکی.
درمان های خانگی برای شپش سر
درمان‌های خانگی مانند استفاده موضعی از سس مایونز، روغن زیتون، مارگارین، کره یا مواد مشابه بسیار رایج است. آنها به منظور خفه کردن شپش ها به دلیل جلوگیری از رسیدن اکسیژن مورد استفاده قرار می گیرند. با اینحال شواهد علمی در رابطه با اثرگذاری آنها وجود ندارد. استفاده از دستگاه بخور یا مه پاش در خانه نیز برای درمان شپش سر یا درمان شپش حیوانات خانگی توصیه نمی شود. حیوانات به شپش سر مبتلا نشده و آنها را پخش نمی کنند.
چگونه می توان از شپش پیشگیری کرد؟
- اجتناب از تماس فیزیکی نزدیک با فردی که شپش دارد.
- فرزندتان را تشویق کنید که کلاه، شانه، برس، حوله یا سایر وسایل شخصی خود را به اشتراک نگذارد.
- شستن ملحفه، پتو و سایر وسایل شخصی برای جلوگیری از نفوذ شپش به افراد دیگر.
- حداقل ماهی یک بار پوست سر خودتان بررسی کند تا مطمئن شوید به شپش مبتلا نیستید.
بیشتر بخوانید:
