تحقیق دانش آموزی در مورد میمون مناسب تمام پایه های تحصیلی

تحقیق در مورد میمون

میمون ها حیواناتی اجتماعی و بازیگوش هستند. آنها به حرکت و پریدن از میان درختان معروف بوده و به گروه پستاندارانی به نام نخستی ها تعلق دارند. این حیوانات تا حدودی شبیه شامپانزه ها، اورانگوتان ها و گوریل ها هستند. میمون ها از حالت های صورت، حرکات بدن و صداهای مختلف برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می کنند. آنها در اندازه ها و رنگ های مختلف در طبیعت وجود دارند. به عنوان مثال کوچکترین آنها حدود 90 گرم وزن دارند و در حالیکه بزرگترین آنها ممکن است وزنی بیش از 34 کیلوگرم داشته باشند. رنگ میمون نیز با یکدیگر متفاوت است، اما اغلب میمون ها به رنگ قهوه ای، خاکستری یا سیاه دیده می شوند. میمون ها حیوانات باهوشی هستند که در حل مشکلات مهارت دارند. تقریباً همیشه به صورت گروهی با هم زندگی می کنند. یک گروه میمون معمولاً شامل چندین میمون ماده، بچه میمون ها و یک یا چند میمون نر است.

ویژگی های فیزیکی میمون ها

میمون ها معمولا دم بلندی دارند. برخی از آنها حتی از دم خود برای اویزان ماندن از شاخه ها استفاده می کنند. میمون ها از دو دست و دو پا خود برای راه رفتن و دویدن استفاده می کنند. دست و پای آنها برای گرفتن شاخه های درخت بسیار کارآمد است.  میمون ها روی بدن خود یک پوشش مو مانند دارند و اغلب در طول روز فعال هستند.

دم میمون فقط برای نمایش نیست. این اندام در میمون ها نقش مهمی برای کمک به حفظ تعادل در هنگام چرخش در میان درختان دارد. علاوه بر این به عنوان اندام پنجم عمل می کند بدین معنا که می تواند به آنها کمک کند تا محکم روی شاخه درخت بچسبند.

آنها برخی از حرکات انسان را تقلید می کنند و دندان های خودشان را بعد از صرف غذا با استفاده از رشته های گیاهی نازک نخ دندان می کشند و به بچه های خودشان نیز یاد می دهند.

زیستگاه و محل زندگی میمون ها

زیستگاه اصلی میمون ها مناطق گرمسیری و جنگل های بارانی است. به همین دلیل اغلب در قسمت های مرکز و جنوب آمریکا، آفریقا و قسمت هایی از آسیا دیده می شوند. در حال حاضر حدود 200 گونه میمون در دنیا وجود دارد که در گروه های مختلف برای پیدا کردن غذا با یکدیگر مهاجرت می کنند.

 این مهاجرت گروهی به آنها کمک می کند که به راحتی از دست شکارچیان فرار کنند. یکی از دلایلی که در بیابان ها میمون وجود ندارد این است که میمون ها بر روی درختان زندگی می کنند. این حیوانات روی درخت ها می خوابند. آنها روی شاخه ها بازی می کنند، می نشینند و حتی روی درخت ها غذا می خورند.

علاوه بر این آنها با ماندن بر روی درختان خود و بچه هایشان را از دست شکارچیان دور نگه می دارند. میمون ها در جابجایی زیستگاه خود مهارت دارند زیرا می توانند از درختان بالا بروند و از شاخه ای به شاخه دیگر بپرند. آنها همچنین دوست دارند نزدیک رودخانه ها یا دریاچه ها باشند زیرا گاهی اوقات از شنا و بازی در آب لذت می برند.

انواع گونه های میمون

میمون ها طبق یک تحول تکاملی به دو گروه بزرگ میمون های دنیای قدیم و میمون های دنیای جدید دسته بندی می شوند. میمون های دنیای قدیم سوراخ های بینی رو پایین و نزدیک هم قرار دارند تقریبا شبیه انسان و تقریبا همگی دم دارند. بینی میمون های دنیای جدید سوراخ های پهن و صاف تری دارند که مشخصه آنها میمون عنکبوتی است که صورت آن صورتی است. کوچک ترین میمون مارموست کوتوله با قد 15 سانتی متر و وزن حدود 5 گرم است. بزرگ ترین میمون دنیا نیز مندریل با قدی بیش از 90 سانتی متر و وزنی بیش از 45 کیلوگرم است.

حقایقی جالب و شنیدنی در مورد میمون ها

میمون ها شبیه ما انسان ها هستند زیرا می توانند کارهای شگفت انگیزی مانند استفاده از ابزار و یادگیری زبان اشاره انجام دهند. علاوه بر این دست آنها دارای انگشت است که با استفاده از آنها اشیاء را جابه جا می کنند.

میمون ها عاشق آب و هوای گرم هستند ولی در بخشی از ژاپن در مناطقی زندگی می کنند که 6 ماه از سال ار برف پوشیده است. در این مناطق آنها حوالی چشمه های آب گرم زندگی می کنند تا از سرما در امان بمانند.

میمون ها بینایی خوبی در روز و شب دارند و می توانند رنگ ها را ببینند. همچنین در تاریکی به خوبی می توانند حرکات اطراف خود را تحت نظر داشته باشند. آنها همچنین قدرت شنوایی بالایی دارند که از آن برای شناسایی صداها و شناسایی دشمنان یا افراد گروه خود استفاده می کنند. علاوه بر این از طریق رایحه با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و هنگام حرکت از یک منطقه جنگل به منطقه دیگر می توانند مسیرهای خاصی را در جنگل به خاطر بسپارند.

میمون ها از طریق نظافت اجتماعی با یکدیگر پیوند برقرار می کنند. نظافت نه تنها میمون ها را تمیز نگه می دارد، بلکه به آنها کمک می کند تا پیوندهایی بین خود ایجاد کنند. میمون ها برای ابراز محبت و صلح یکدیگر را نظافت می کنند. نظافت گاهی بخشی از جفت گیری است، اما همچنین نشان دهنده دوستی نیز می باشد.

میمون ها روز خود را به خوردن، مسافرت و استراحت سپری می کنند و حدود نه ساعت در شب نیز می خوابند. با این حال گروه میمون ها معمولا توسط یک میمون آلفا رهبری می شود. این فرد مسئولیت محافظت از گروه در برابر خطرات و یافتن منابع غذایی و آب را بر عهده دارد.

میمون ها آنقدر باهوش هستند که اعداد نوشته شده و برخی مفاهیم ریاضی را درک می کنند. حتی دیده شده که قدرت ضرب اعداد را دارند. آنها قدرت حل مسئله دارند و از بازی های فکری به شدت لذت می برند.

در کشورهایی مانند مالزی و چین مغز میمون به شکل خام و پخته مصرف خوراکی دارد. با این تصور که هوش انسان را افزایش می دهد ولی این فقط یک باور غلط است.

یکی از حقایق جالب در مورد میمون ها این است که ویروس HIV در بدن شامپانزه ای که دو گونه میمون را خورده بود که هر کدام حامل ویروس هایی بودند تشکیل شد و سپس به انسان انتقال یافت.

بچه میمون تا 5 سال به مادر خود کاملا وابسته است و از شیر تغذیه می کند. گاهی این ارتباط تا آخر عمر ادامه می یابد. حس لامسه میمون ها بسیار قوی است و نوک انگشت آنها بیشترین اعصاب حسی را دارد.

در جنگل های ایران هیچ میمونی وجود ندارد و معدود میمون های دیده شده در جنگل های شمال کشور حیواناتی هستند که وارد کشور شده و سپس در جنگل رها شده اند.

میمون ها حیواناتی به شدت لجباز هستند و اگر علاقه ای به انجام کاری نداشته باشند محال است بتوانید آنها مجبور به انجام آن کنید.

یک تصور غلط رایج وجود دارد که میمون ها فقط موز می خورند، اما در واقع این درست نیست. آنها غذاهای مختلفی از حشرات گرفته تا دانه ها و میوه ها را می خورند.

میمون ها مانند انسان ها جز نخستی‌ها دسته بندی می شوند که مغز بزرگ‌ تری نسبت به بدنشان دارند که هوش بالاتر آنها را نشان می‌دهد. به همین دلیل است که گفته می شود میمون ها از بسیاری از نخستی های دیگر باهوش تر هستند.

میمون‌ های سنجاب متمایزترین صداها را تولید می ‌کنند و خوش صداترین میمون ها هستند که می توانند تا 26 صدای منحصر به فرد تولید کنند. میمون های هولر پر سر و صداترین حیوانات خشکی در جهان هستند که می توان صدای آنها را از فاصله 3 مایلی شنید!

میمون ها نمی توانند دراز کشیده بخوابند. آنها برای محافظت از خود در برابر شکارچیان، شاخه ای بلند پیدا می کنند و نشسته می خوابند و به 9.5 ساعت خواب نیاز دارند.

بینی میمون های میانماری کاملاً متفاوت از سایر گونه ها و رو به بالا است. بنابراین وقتی باران می‌ بارد، قطرات باران وارد سوراخ ‌های بینی شده و به صورت غیر قابل کنترلی باعث عطسه می شود. آنها از روزهای مه گرفته و بارانی متنفر هستند و در این روزها سر خودشان را تا شکم پایین می آورند.

گل میمون چه ربطی به میمون دارد؟

گل میمون یکی از رایج ترین گل هایی است که در تابستان در گوشه و کنار باغچه ها و حتی پارک ها قابل مشاهده است. اسم این گل از شباهت آن به سر میمون گرفته شده است. این گل ها به رنگ های مختلفی مانند سفید، صورتی، قرمز با رگه های رنگی مانند زرد دیده می شوند.

چرخه زندگی و تولید مثل میمون ها

بیشتر گونه ‌های میمون بچه ‌های خود را در دوره‌ هایی از سال به دنیا می ‌آورند که امکانات بیشتری برای زنده ماندن وجود دارد. دوره بارداری در میمون ها از حدود پنج ماه تا بیش از هفت ماه متغیر است. میمون ماده معمولاً در هر بارداری یک بچه به دنیا می آورد.

میمون تازه متولد شده مانند انسان ها با چشم باز متولد می شود. بچه میمون ها در دوران اولیه زندگی خود به شدت به والدین خود وابسته هستند آنها یا بر روی شکم مادر و یا بر روی پشت او حمل می شوند. بچه میمون تازه متولد شده با دندان های شیری و سر قهوه ای، صورت و گوش های صورتی به دنیا می آید. او سپس در سن شش ماهگی دندان های شیری خود را از دست می دهد. البته تا زمانی که به دو سالگی برسد تمام دندان های دائمی خود را خواهد داشت.

میمون چه می خورد؟

رژیم غذایی میمون ها بر اساس گونه، زیستگاه و فصل ها متفاوت است. بیشتر میمون ها همه چیزخوار هستند. آنها تغذیه کننده های فرصت طلبی هستند و از گیاهان و حیوانات تغذیه می کنند. این حیوانات انواع مختلف میوه ها، گل ها، دانه ها، ریشه ها و برگ ها را می خورند و گاهی نیز از تخم پرندگان، حشرات و سایر حیوانات کوچک تغذیه می کنند.

دشمن میمون در طبیعت

میمون ها در سراسر دنیا با خطرات زیادی مواجه هستند. شیرها و گربه سانان میمون ها را شکار می کنند با این حال انسان، بزرگ ترین دشمن میمون ها محسوب می شود.

انسان ها از طریق شکار، بریدن درخت ها و توسعه شهر نشینی حیات این حیوان را به خطر می اندازند. علاوه بر این در برخی فرهنگ ها از میمون به عنوان حیوان خانگی استفاده می شود. این کار در برخی کشورها ممنوع است زیرا میمون ها می توانند بیماری های خطرناکی مانند آبله میمونی، ابولا و تب زرد را به انسان منتقل کنند.

آیا میمون ها در خطر انقراض هستند؟

میمون ها گونه های زیادی در سراسر جهان دارند. برخی از آنها جمعیت زیادی دارند و تعداد آنها بالای صدها هزار است اما از برخی دیگر فقط 30 تا باقی مانده است. بطور کلی جمعیت میمون ها به دلیل از بین رفتن زیستگاه ها رو به کاهش است و اکثر انواع آنها جز گونه های در معرض انقراض دسته بندی شده اند. آنها در آزمایشگاه ها برای تهیه واکسن و داروهای مختلف و حتی اکتشافات فضایی مورد استفاده قرار می گیرند.

میمون چقدر عمر می کند؟

میمون های بزرگتر معمولا بیشتر از میمون های کوچک تر عمر می کنند. بیشتر میمون ها حدود 20 تا 25 سال در طبیعت زندگی می کنند. با این حال، برخی از گونه های میمون می توانند تا 40 سال یا بیشتر نیز زندگی کنند.

میمون ها در باغ وحش به دلیل نگهداری بهتر بیشتر از میمون های موجود در طبیعت زندگی می کنند. به عنوان مثال میمون های درون باغ وحش گاهی بیش از 45 سال نیز عمر می کنند در صورتی که در طبیعت عمر این حیوانات بسیار کمتر است.

آیا میمون حیوان خانگی خوبی است؟

طبیعت وحشی این حیوانات کاملا مشخص است و قطعا آنها از زندگی در یک محل محدود مانند قفس لذت نمی برند. این حیوانات با انسان رابطه عاطفی خوبی برقرار نمی کنند و حتی از ورود اشخاص غریبه به محل زندگی خود آشفته می شوند. علاوه بر این آنها علاقه زیادی به گاز گرفتن دارند و می توانند به افرادی که به آنها نزدیک می شوند آسیب برسانند. آنها را نباید برای مدت طولانی در خانه تنها نگه دارید و از آنجاییکه فقط به صاحب خود انس می گیرند امکان سپردن آنها به افراد دیگر برای مدت کوتاه وجود ندارد. میمون ها با بچه ها رابطه خوبی ندارند و نباید آنها را باهم تنها گذاشت.

دانش آموزان و بچه های عزیز؛ در این مقاله کودکانه اطلاعات مهم و مفیدی درباره میمون برای دبستان و سایر پایه های تحصیلی تهیه شد که امیدواریم این مطلب مفید بوده باشد.

تحقیق کودکانه در مورد الاغ