5 انشا در مورد فواید ورزش کلاس پنجم + مقدمه و نتیجه گیری

از انشای ساده و کودکانه گرفته تا انشاهای بلند با مقدمه و نتیجه‌گیری، همچنین متون ادبی، تحقیقی و داستانی، همه تلاش دارند تا اهمیت ورزش را از دیدگاه جسمی، روحی، اخلاقی و اجتماعی به زبان قابل فهم برای کودکان بیان کنند.

این انشاها به دانش‌آموزان کمک می‌کنند تا با نگاهی تازه و الهام‌بخش به ورزش بنگرند و آن را بخشی مهم از زندگی روزمره‌ی خود بدانند.

انشا درباره فواید ورزش – کلاس پنجم

ورزش یکی از بهترین کارهایی است که ما می‌توانیم برای سلامت بدن و روحمان انجام دهیم. وقتی ورزش می‌کنیم، بدنمان قوی‌تر می‌شود، فکرمان بازتر می‌شود و حالمان هم بهتر می‌شود. ورزش فقط برای کسانی نیست که می‌خواهند مسابقه بدهند یا مدال ببرند؛ ورزش برای همه‌ی آدم‌ها لازم است، حتی بچه‌ها مثل ما.

من خودم وقتی صبح‌ها نرمش می‌کنم، انرژی بیشتری برای رفتن به مدرسه دارم. در زنگ ورزش، وقتی فوتبال یا طناب‌کشی بازی می‌کنیم، هم شاد می‌شویم و هم یاد می‌گیریم که چگونه با هم همکاری کنیم. ورزش باعث می‌شود بیشتر بخندیم، کمتر غصه بخوریم و با دوستان‌مان صمیمی‌تر شویم.

یکی از فواید مهم ورزش این است که بدن را سالم نگه می‌دارد. کسانی که ورزش می‌کنند، کمتر مریض می‌شوند. قلب‌شان قوی‌تر می‌شود، نفس‌شان بهتر می‌کشد و عضله‌های‌شان ورزیده می‌شود. همچنین، ورزش باعث می‌شود خواب‌مان راحت‌تر باشد و در کلاس با تمرکز بیشتری درس بخوانیم.

ورزش‌های گروهی مثل فوتبال، والیبال یا بسکتبال به ما یاد می‌دهند که با دیگران همکاری کنیم، منظم باشیم و احترام بگذاریم. ورزش‌های انفرادی مثل دویدن یا شنا هم کمک می‌کنند اعتماد به نفس‌مان بالا برود و با تلاش خودمان پیشرفت کنیم.

پدرم همیشه می‌گوید: “ورزش غذای روح است.” چون وقتی ناراحتم یا استرس دارم، با کمی ورزش کردن، حال دلم بهتر می‌شود. حتی پیاده‌روی در پارک یا دوچرخه‌سواری هم کمک می‌کند حال خوبی پیدا کنیم.

نتیجه‌گیری:

ورزش فقط یک تفریح نیست، بلکه یکی از مهم‌ترین کارهایی است که باید در برنامه‌ی روزانه‌مان داشته باشیم. من سعی می‌کنم همیشه ورزش کنم، چون می‌دانم برای بدن، ذهن و روحم مفید است. امیدوارم همه‌ی بچه‌ها به ورزش علاقه‌مند شوند و با آن، زندگی سالم‌تری داشته باشند.

انشا درباره ورزش و سلامتی – کلاس پنجم

ورزش کردن یکی از بهترین کارهایی است که انسان می‌تواند برای سالم ماندن انجام دهد. بدن ما مثل یک ماشین است، و ورزش مثل روغنی است که باعث می‌شود این ماشین خوب کار کند. هر کسی که ورزش کند، بدنش قوی‌تر، شادتر و سالم‌تر می‌شود.

وقتی ورزش می‌کنیم، قلب ما بهتر کار می‌کند، نفس‌کشیدن‌مان راحت‌تر می‌شود و استخوان‌ها و ماهیچه‌هایمان محکم‌تر می‌شود. ورزش باعث می‌شود چاق نشویم، مریضی‌هایی مثل قند و فشار خون نگیریم، و همیشه پرانرژی باشیم. حتی اگر حال‌مان بد باشد یا ناراحت باشیم، کمی ورزش حال‌مان را خوب می‌کند.

ورزش فقط برای بدن مفید نیست، بلکه روی روح و فکر ما هم اثر می‌گذارد. وقتی ورزش می‌کنیم، تمرکزمان بیشتر می‌شود و بهتر درس می‌خوانیم. کسانی که ورزش می‌کنند، خوش‌اخلاق‌تر هستند، بهتر می‌خوابند و بیشتر لبخند می‌زنند.

ورزش‌هایی مثل پیاده‌روی، دویدن، شنا، فوتبال، والیبال یا حتی نرمش‌های ساده‌ی صبحگاهی همه می‌توانند کمک کنند تا سالم بمانیم. مهم نیست ورزش ما سخت باشد یا ساده، مهم این است که مرتب انجامش بدهیم.

در مدرسه، ما در زنگ ورزش بازی می‌کنیم، می‌دویم، طناب می‌زنیم یا تمرین می‌کنیم. این بازی‌ها باعث می‌شود بدن‌مان فعال بماند و از نشستن طولانی در کلاس خسته نشویم. من خودم وقتی ورزش می‌کنم، حس بهتری دارم و با دوستانم هم مهربان‌تر هستم.

نتیجه‌گیری:

ورزش و سلامتی با هم دوست هستند. هرکس که ورزش کند، سالم‌تر زندگی می‌کند. من سعی می‌کنم هر روز کمی ورزش کنم تا هم بدنم قوی باشد و هم فکرم روشن. امیدوارم همه‌ی بچه‌ها ورزش را دوست داشته باشند و آن را بخشی از زندگی‌شان قرار دهند.

انشا درباره ورزش – ساده و ادبی

ورزش، نسیم تازه‌ای است که به جان آدم شادی می‌بخشد. وقتی می‌دوی، انگار با پرنده‌ها مسابقه می‌دهی، وقتی طناب می‌زنی، صدای خنده‌ات با صدای برخورد طناب با زمین قاطی می‌شود، و وقتی توپ را شوت می‌کنی، امید را به دروازه‌ی دل‌ها می‌فرستی.

بدن ما اگر ورزش نکند، خسته و سنگین می‌شود، اما با کمی حرکت و تلاش، زنده و پرنشاط می‌ماند. ورزش، مثل آفتاب است؛ گرمایی آرام و دوست‌داشتنی دارد. وقتی ورزش می‌کنیم، قلب‌مان محکم‌تر می‌تپد، ریه‌هایمان عمیق‌تر نفس می‌کشند، و روح‌مان سبک‌تر می‌شود.

ورزش فقط بازی نیست، یک درس بزرگ است. به ما یاد می‌دهد که پیروزی فقط با تلاش به دست می‌آید، شکست پایان راه نیست، و همکاری همیشه بهتر از تنهایی است. در زمین بازی، ما یاد می‌گیریم با هم مهربان باشیم، به نوبت بازی کنیم و اگر افتادیم، دوباره بلند شویم.

در زنگ ورزش، وقتی دست در دست دوستان‌مان می‌دویم یا با لبخند دروازه را نگه می‌داریم، نه‌تنها بدن‌مان، بلکه دل‌مان هم قوی‌تر می‌شود. ورزش، شادی را در دل‌مان بیدار می‌کند و خستگی را از تن‌مان بیرون می‌برد.

ورزش یعنی زندگی پرانرژی. یعنی بدنی سالم، دلی شاد و فکری روشن.
من ورزش را دوست دارم، چون هر بار که می‌دوم، انگار به خورشید نزدیک‌تر می‌شوم.

انشا درباره ورزش – با مقدمه و نتیجه‌گیری

مقدمه:

زندگی مثل یک درخت است و سلامت بدن، ریشه‌ی آن. اگر ریشه سالم نباشد، هیچ درختی نمی‌تواند سبز بماند. در زندگی انسان‌ها هم، سلامتی مهم‌ترین دارایی است. و یکی از راه‌های مهم برای حفظ سلامتی، چیزی است که هم شاد می‌کند، هم آموزش می‌دهد، هم بدن را قوی می‌سازد و هم ذهن را زنده نگه می‌دارد: ورزش.

ورزش فقط دویدن در زمین بازی نیست. ورزش یعنی حرکت، یعنی شادابی، یعنی آموختن نظم و انضباط، یعنی تجربه‌ی شکست و پیروزی، یعنی مراقبت از خود، و احترام به دیگران. این نوشتار درباره‌ی ورزش است، اما نه فقط درباره توپ و بازی، بلکه درباره‌ی فلسفه‌ی پشت هر حرکت، هر تلاش، و هر لبخندی که در زمین ورزش دیده می‌شود.

بدنه:

اولین باری که معنی واقعی ورزش را درک کردم، روزی بود که در مدرسه مسابقه‌ی دو داشتیم. همه‌ی بچه‌ها هیجان‌زده بودند. من هم بودم، ولی در دل کمی ترس داشتم. با خودم می‌گفتم: «اگر آخر شوم چی؟» اما معلم‌مان جمله‌ای گفت که هنوز در ذهنم مانده:
«ورزش یعنی تلاش، نه فقط برد. کسی که با دل و جان می‌دود، همیشه برنده است.»

همان روز فهمیدم ورزش فقط یک بازی یا رقابت نیست. بلکه راهی است برای شناختن خودمان. وقتی می‌دوی، یاد می‌گیری چقدر نفس داری، چقدر صبر داری، چقدر می‌توانی به خودت اعتماد کنی. وقتی در یک تیم بازی می‌کنی، یاد می‌گیری چطور به دیگران کمک کنی، چطور در وقت مناسب عقب بروی، چطور گاهی برای موفقیت گروه، از خواسته‌ی خودت بگذری.

ورزش بدن را می‌سازد، اما شخصیت را هم شکل می‌دهد.

در مدرسه، ما زنگ ورزش داریم. شاید بعضی فکر کنند این زنگ فقط برای بازی است، ولی حقیقت این است که زنگ ورزش یکی از مهم‌ترین لحظات یادگیری است. چون در آن‌جا مهربانی، همکاری، احترام، صبر، رقابت سالم و حتی گذشت را تجربه می‌کنیم.

مثلاً وقتی در فوتبال، توپ را به هم‌تیمی‌ات پاس می‌دهی، یعنی به او اعتماد کرده‌ای. وقتی به بازیکن تیم مقابل دست می‌دهی و می‌گویی: «خسته نباشی»، یعنی احترام را یاد گرفته‌ای. وقتی زمین می‌خوری و بلند می‌شوی، یعنی با شکست آشنا شده‌ای و ناامید نشده‌ای.

اما ورزش فقط برای بچه‌ها نیست. پدربزرگ من هر روز صبح پیاده‌روی می‌کند. او می‌گوید: «اگر می‌خواهی پیر نشوی، ورزش کن. پیری از بدن شروع نمی‌شود، از تنبلی شروع می‌شود.» من همیشه با لبخند به او نگاه می‌کنم و می‌گویم: «تو از من هم پرانرژی‌تری!»

در تلویزیون هم گاهی ورزشکارانی را می‌بینم که قهرمان شده‌اند. بعضی از آن‌ها از خانواده‌های ساده آمده‌اند، بعضی‌شان حتی دست یا پا ندارند، ولی با تلاش و تمرین، قله‌های بزرگ را فتح کرده‌اند. آن‌ها به من یاد می‌دهند که ورزش یعنی امید، یعنی اینکه هیچ چیزی غیرممکن نیست.

یکی از چیزهایی که من در ورزش خیلی دوست دارم، این است که ورزش، مرز نمی‌شناسد. بچه‌ی فقیر یا پولدار، قدبلند یا کوتاه، قوی یا ضعیف… همه می‌توانند ورزش کنند و پیشرفت کنند. ورزش به ما می‌گوید همه با هم برابرند و همه فرصت دارند بدرخشند.

ورزش به سلامتی هم کمک می‌کند. کسانی که ورزش می‌کنند، کمتر بیمار می‌شوند، خواب بهتری دارند، تغذیه‌شان بهتر می‌شود، و بدن‌شان مقاوم‌تر است. حتی پزشکان هم می‌گویند اگر روزی نیم ساعت پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری کنیم، قلب‌مان سالم‌تر می‌ماند.

ورزش‌های زیادی هست؛ بعضی‌ها گروهی هستند مثل فوتبال، والیبال، بسکتبال؛ بعضی‌ها انفرادی‌اند مثل دو و میدانی، شنا، ژیمناستیک یا شطرنج. بعضی‌ها آرام و روان‌اند مثل یوگا، و بعضی‌ها پر از انرژی مثل کوه‌نوردی. مهم نیست چه ورزشی انجام می‌دهیم، مهم این است که حرکتی داشته باشیم.

حتی ورزش‌های سنتی مثل زورخانه‌ای هم در فرهنگ ما جایگاه بزرگی دارند. در زورخانه، ورزشکاران قبل از شروع ورزش دعا می‌خوانند، به بزرگ‌ترها احترام می‌گذارند، و یاد می‌گیرند که ورزش فقط عضله نیست، بلکه مرام و اخلاق هم هست.

در کلاس‌مان، یکی از دوستانم به دلیل بیماری، نمی‌تواند بعضی ورزش‌ها را انجام دهد، اما معلم ورزش همیشه برای او تمرین‌های مخصوص طراحی می‌کند. این یعنی ورزش برای همه است. یعنی هیچ‌کس نباید از این نعمت محروم بماند.

ورزش باعث می‌شود روحیه‌ی ما بالا برود، حتی وقتی از درسی خسته‌ایم یا از اتفاقی ناراحت شده‌ایم، چند دقیقه ورزش می‌تواند حال‌مان را بهتر کند. مثل هوای تازه‌ای‌ست که وارد ذهن و قلب‌مان می‌شود.

و شاید قشنگ‌ترین بخش ورزش این است که در آن نه فقط بدن، بلکه دل آدم هم ورزش می‌کند. ما در ورزش، صبر را تمرین می‌کنیم، گذشت را یاد می‌گیریم، و با شادی‌ کردن برای موفقیت دیگران، بزرگ‌تر می‌شویم.

نتیجه‌گیری:

ورزش یعنی حرکت، یعنی شادی، یعنی سلامتی، یعنی اخلاق. کسی که ورزش می‌کند، فقط بدنش قوی نمی‌شود، بلکه شخصیتش هم قوی‌تر می‌شود. ورزش به ما یاد می‌دهد که برای موفقیت باید تلاش کرد، برای دوستی باید گذشت داشت، و برای زندگی بهتر باید همیشه در حرکت بود.

من باور دارم که اگر همه مردم دنیا ورزش را بخشی از زندگی‌شان قرار دهند، نه‌تنها سالم‌تر می‌شوند، بلکه مهربان‌تر، صبورتر و شادتر خواهند بود. ورزش فقط یک فعالیت فیزیکی نیست؛ یک مدرسه‌ی واقعی است، مدرسه‌ای که درس‌هایش همیشه در زندگی به درد می‌خورند.

و من، یک دانش‌آموز کوچک، از همین حالا سعی می‌کنم شاگرد خوبی در این مدرسه‌ی بزرگ باشم… مدرسه‌ای به نام ورزش.

انشا درباره فواید ورزش – به زبان کودکانه

من ورزش را خیلی دوست دارم. چون وقتی ورزش می‌کنم، بدنم قوی می‌شود، دلم شاد می‌شود و کلی انرژی می‌گیرم. ورزش فقط دویدن و بازی کردن نیست، بلکه به ما کمک می‌کند سالم بمانیم، خوشحال باشیم و دوست‌های خوبی پیدا کنیم.

هر روز در مدرسه، زنگ ورزش داریم. ما با دوستان‌مان فوتبال بازی می‌کنیم، طناب می‌زنیم یا نرمش می‌کنیم. وقتی ورزش می‌کنم، احساس می‌کنم سبک شده‌ام، انگار می‌توانم پرواز کنم! حتی وقتی ناراحتم، با کمی ورزش، حالم بهتر می‌شود.

معلم‌مان می‌گوید: «ورزش یعنی شادی، نظم، همکاری.» چون وقتی با هم ورزش می‌کنیم، یاد می‌گیریم نوبت را رعایت کنیم، به هم کمک کنیم و باهم تیم شویم. اگر ببازیم، ناراحت نمی‌شویم؛ چون می‌دانیم بازی یعنی تلاش، نه فقط بردن.

مامانم همیشه می‌گوید: «اگر می‌خواهی مریض نشوی، ورزش کن.» ورزش قلب ما را قوی می‌کند، نفس‌مان را راحت‌تر می‌کند و باعث می‌شود شب‌ها خوب بخوابیم. حتی غذا هم بیشتر به ما می‌چسبد!

من ورزش را دوست دارم، چون با آن بدنم سالم می‌ماند و دل‌م هم خوشحال می‌شود. امیدوارم همه‌ی بچه‌ها ورزش را دوست داشته باشند و هر روز کمی بازی و حرکت کنند.

بیشتر بخوانید:

انشا در مورد پوریای ولی کلاس پنجم + زندگینامه پوریای ولی (محمود خوارزمی)

5 انشا در مورد بهترین خاطره کلاس پنجم

3 انشا در مورد بهترین روز مدرسه کلاس پنجم

5 انشا در مورد یک روز بارانی کلاس پنجم