3 انشا در مورد ارتباط با دیگران کلاس پنجم

انشا در مورد ارتباط با دیگران – کلاس پنجم

انسان‌ها از اول خلقت همیشه با هم زندگی کرده‌اند. هیچ‌کس نمی‌تواند تنها زندگی کند، چون همه ما به محبت، دوستی، حرف زدن، کمک گرفتن و کمک کردن نیاز داریم. به همین دلیل، ارتباط با دیگران یکی از مهم‌ترین بخش‌های زندگی ماست. وقتی با دیگران خوب ارتباط برقرار کنیم، زندگی‌مان شادتر، آرام‌تر و زیباتر می‌شود.

ارتباط داشتن فقط یعنی حرف زدن نیست؛ بلکه یعنی با دل و رفتار خوب با دیگران بودن. مثلاً وقتی با دوستان‌مان بازی می‌کنیم، حرف می‌زنیم، به حرف‌هایشان گوش می‌دهیم و آن‌ها را درک می‌کنیم، در حال برقرار کردن ارتباط سالم هستیم. وقتی به بزرگ‌ترها احترام می‌گذاریم و با پدر و مادر مهربان صحبت می‌کنیم، باز هم داریم ارتباط خوب را تمرین می‌کنیم.

ارتباط درست با دیگران باعث می‌شود دوستی‌های واقعی به‌وجود بیاید. وقتی با دوستان‌مان صادق باشیم، با آن‌ها مهربان رفتار کنیم و در سختی‌ها کنارشان باشیم، آن‌ها هم ما را دوست خواهند داشت. حتی در مدرسه، اگر با معلم‌مان مؤدبانه صحبت کنیم و با هم‌کلاسی‌ها همکاری کنیم، درس خواندن برایمان لذت‌بخش‌تر می‌شود.

اما اگر بلد نباشیم خوب ارتباط برقرار کنیم، ممکن است دیگران از ما ناراحت شوند. مثلاً اگر با صدای بلند حرف بزنیم، بی‌احترامی کنیم یا به حرف‌های دیگران گوش ندهیم، کم‌کم دوستان‌مان را از دست می‌دهیم. پس یاد گرفتن مهارت‌های ارتباطی، مثل خوب گوش دادن، صادق بودن، مهربانی و همکاری، خیلی مهم است.

نتیجه‌گیری:

زندگی بدون ارتباط با دیگران سرد و سخت می‌شود. ما باید یاد بگیریم چگونه با خانواده، دوستان، معلمان و حتی کسانی که نمی‌شناسیم، با احترام و مهربانی رفتار کنیم. ارتباط خوب باعث می‌شود دل‌ها به هم نزدیک شود، مشکلات راحت‌تر حل شود و زندگی شیرین‌تر شود. پس بیایید از همین حالا تلاش کنیم تا با دیگران بهتر، زیباتر و صمیمی‌تر ارتباط داشته باشیم.

انشا در مورد چگونه با دیگران ارتباط برقرار کنیم – مناسب کلاس پنجم

همه‌ی ما در زندگی به دیگران نیاز داریم. هیچ‌کس نمی‌تواند همیشه تنها باشد. ما با خانواده، دوستان، معلم‌ها، همسایه‌ها و حتی کسانی که نمی‌شناسیم، در ارتباط هستیم. اما سوال مهم این است که چطور می‌توانیم با دیگران درست و خوب ارتباط برقرار کنیم؟ پاسخ این سؤال خیلی مهم است، چون اگر یاد بگیریم چگونه رفتار کنیم و حرف بزنیم، دوستان بیشتری خواهیم داشت و زندگی‌مان شادتر و راحت‌تر خواهد شد.

اولین و مهم‌ترین راه برای ارتباط خوب با دیگران، احترام گذاشتن است. اگر با دیگران با ادب صحبت کنیم، با آن‌ها با صدای آرام حرف بزنیم، حرف‌شان را قطع نکنیم و به نظرشان احترام بگذاریم، آن‌ها هم ما را دوست خواهند داشت. احترام، پل دوستی بین دل‌هاست.

دوم اینکه باید به حرف دیگران خوب گوش بدهیم. وقتی کسی با ما صحبت می‌کند، نباید وسط حرفش بپریم یا بی‌حوصله نگاهش کنیم. باید با دقت گوش بدهیم و نشان دهیم که برایش ارزش قائل هستیم. این کار باعث می‌شود که مردم ما را فردی مهربان و فهمیده بدانند.

راه دیگر برای ارتباط بهتر، مهربان بودن و لبخند زدن است. اگر همیشه اخمو و ناراحت باشیم، کسی دلش نمی‌خواهد با ما صحبت کند. اما وقتی لبخند بزنیم و با محبت رفتار کنیم، حتی آدم‌های غریبه هم از صحبت با ما خوشحال می‌شوند.

همچنین ما باید صادق و راست‌گو باشیم. اگر با دروغ و رفتار نادرست با دیگران ارتباط برقرار کنیم، آن‌ها به ما اعتماد نخواهند کرد. اما وقتی راست بگوییم، حتی اگر اشتباه کرده باشیم، دیگران از صداقتمان خوششان می‌آید.

و در آخر، کمک کردن به دیگران نیز یکی از بهترین روش‌های ارتباط خوب است. اگر ببینیم کسی ناراحت است، یا به کمک نیاز دارد و به او کمک کنیم، بین ما دوستی و اعتماد به وجود می‌آید.

نتیجه‌گیری:

ارتباط خوب با دیگران باعث می‌شود زندگی زیباتر، دوستان‌مان بیشتر، و دل‌هایمان آرام‌تر شود. باید یاد بگیریم با ادب، مهربانی، گوش دادن، صداقت و کمک کردن با دیگران رفتار کنیم. این کار ساده است ولی تأثیر بزرگی دارد. اگر از امروز شروع کنیم، می‌توانیم دنیای اطراف‌مان را جای قشنگ‌تری برای زندگی بسازیم.

انشا درباره فواید برقراری ارتباط با دیگران چیست؟

همه‌ی انسان‌ها به ارتباط با دیگران نیاز دارند. ما نمی‌توانیم همیشه تنها باشیم، چون برای یاد گرفتن، رشد کردن، شاد بودن و حتی حل کردن مشکلات، باید با اطرافیان‌مان در ارتباط باشیم. برقراری ارتباط خوب با دیگران، یکی از مهم‌ترین مهارت‌هایی است که باید از کودکی یاد بگیریم. این ارتباط‌ها می‌توانند باعث پیشرفت ما در زندگی، بهتر شدن دوستی‌ها و آرام‌تر شدن دل‌مان شوند.

یکی از فواید مهم ارتباط با دیگران، داشتن دوستان خوب است. وقتی با دیگران مهربانانه رفتار کنیم، با آن‌ها حرف بزنیم، به آن‌ها گوش بدهیم و در کنارشان باشیم، دوستی‌های قشنگی شکل می‌گیرد. دوست خوب کسی است که در شادی‌ها کنارمان می‌خندد و در ناراحتی‌ها کمک‌مان می‌کند. این دوستی‌ها باعث می‌شود احساس تنهایی نکنیم و زندگی برایمان لذت‌بخش‌تر شود.

فایده دیگر برقراری ارتباط، یاد گرفتن چیزهای جدید است. وقتی با پدر و مادر، معلمان یا حتی دوستان‌مان حرف می‌زنیم، می‌توانیم چیزهای زیادی یاد بگیریم. هر کسی می‌تواند تجربه‌ای داشته باشد که برای ما مفید باشد. با صحبت کردن و گوش دادن، ذهن ما بازتر می‌شود و بهتر می‌توانیم فکر کنیم.

از دیگر فواید ارتباط، حل شدن مشکلات و سؤتفاهم‌هاست. گاهی پیش می‌آید که با کسی ناراحت می‌شویم یا او از ما دلخور می‌شود. اگر یاد بگیریم حرف بزنیم و درست احساسات‌مان را بیان کنیم، خیلی از ناراحتی‌ها زودتر برطرف می‌شود. سکوت یا رفتار تند، مشکلات را بیشتر می‌کند، اما گفت‌وگو باعث آرامش می‌شود.

همچنین ارتباط با دیگران، باعث رشد شخصیت ما می‌شود. وقتی با افراد مختلف در سن‌ها و فرهنگ‌های گوناگون حرف می‌زنیم، رفتار درست را یاد می‌گیریم، صبورتر می‌شویم، مهربان‌تر می‌شویم و دنیای اطراف‌مان را بهتر می‌فهمیم. این رشد شخصیتی به ما کمک می‌کند در آینده آدم موفق‌تری باشیم.

نتیجه‌گیری:

برقراری ارتباط با دیگران فواید زیادی دارد؛ از داشتن دوستان خوب گرفته تا یادگیری، آرامش، حل مشکلات و رشد شخصیت. پس باید تلاش کنیم این مهارت را تقویت کنیم، با دیگران مهربان باشیم، خوب گوش دهیم و رفتار درستی داشته باشیم. دنیای ما با ارتباط‌های سالم و صمیمی، زیباتر و پرمحبت‌تر می‌شود.

انشا درباره ارتباط با دیگران

روز اول مدرسه بود. پسر کوچکی به نام “سامان” با کوله‌پشتی نو و دلِ پر از نگرانی وارد کلاس شد. او از مدرسه‌ی قبلی‌اش تازه جدا شده بود و اینجا هیچ‌کس را نمی‌شناخت. همه‌ی بچه‌ها با دوستان‌شان حرف می‌زدند، می‌خندیدند و خوشحال بودند، اما سامان گوشه‌ای نشسته بود و فقط نگاه می‌کرد.

زنگ تفریح که شد، بچه‌ها به حیاط رفتند. سامان هم رفت، ولی تنها. کسی به او نزدیک نشد. کمی قدم زد، کفش‌هایش را نگاه کرد، بعد آسمان را، بعد برگ درخت‌ها را… دلش می‌خواست با کسی حرف بزند اما خجالت می‌کشید. نمی‌دانست چه بگوید، یا چطور شروع کند.

در همین لحظه، توپ یکی از بچه‌ها غلت خورد و درست جلوی پای سامان ایستاد. پسرک توپ را برداشت، به طرف صاحب توپ رفت، نگاهی به صورتش انداخت و گفت: «بفرما! توپت.» آن پسر لبخند زد و گفت: «مرسی! اسم من میلاده، تو تازه اومدی این مدرسه؟» و اینجا بود که چیزی تغییر کرد…

آن یک جمله‌ی ساده، آن ارتباط کوچک، آغاز یک دوستی شد. از همان روز، سامان و میلاد با هم دوست شدند. کم‌کم دوستان دیگری هم به جمعشان اضافه شدند. حالا سامان وسط جمع بود، می‌خندید، حرف می‌زد، بازی می‌کرد و حتی به دیگران کمک می‌کرد. او فهمیده بود که برای ساختن یک دوستی، فقط کافی‌ست یک جمله‌ی ساده بگویی، یک لبخند بزنی یا یک گوشه‌ی کوچک از دل کسی را روشن کنی.

مدتی بعد، وقتی پسر دیگری به اسم سهراب به مدرسه آمد و گوشه‌گیر بود، سامان اولین کسی بود که جلو رفت و گفت: «سلام، اسمت چیه؟ دوست داری بیای با ما بازی کنی؟» حالا او کسی شده بود که روزی دنبال یک دوست می‌گشت، و امروز خودش آغازگر ارتباطی تازه بود.

ارتباط با دیگران یعنی همین؛ یعنی دیدن دل کسی، حتی وقتی زبانش ساکت است. یعنی گاهی فقط گوش دادن، گاهی فقط لبخند زدن، و گاهی فقط بودن. ارتباط با دیگران مهارتی نیست که فقط در کتاب‌ها یاد بگیریم، بلکه چیزی است که با دل احساس می‌شود و با رفتار ساخته می‌شود.

ارتباط درست با دیگران باعث می‌شود دوستان بیشتری داشته باشیم، احساس تنهایی نکنیم، مشکلات‌مان را راحت‌تر حل کنیم و حتی چیزهای جدید یاد بگیریم. انسان‌ها برای تنها بودن آفریده نشده‌اند. ما به هم نیاز داریم، به محبت، به درک شدن، به شنیدن و شنیده شدن.

نتیجه‌گیری:

گاهی یک توپ، یک سلام یا حتی یک نگاه مهربان، می‌تواند دنیای یک نفر را تغییر دهد. ارتباط با دیگران یعنی باز کردن دریچه‌ای بین دل‌ها. ارتباط سالم، مهربانی را زیاد می‌کند، سوءتفاهم‌ها را کم می‌کند و دنیا را جای بهتری برای زندگی می‌سازد. بیایید از همین امروز، از همین لحظه، با یک سلام ساده، دنیای کسی را روشن کنیم… شاید آن یک سلام، شروع یک دوستی تا همیشه باشد.

بیشتر بخوانید:

4 انشا در مورد همدلی کلاس پنجم