تحقیق دانش آموزی در مورد خروس مناسب تمام پایه های تحصیلی

تحقیق در مورد خروس

خروس‌ ها ساعت‌ های زنگ دار طبیعی هستند که سحر از خواب بیدار می‌ شوند و با صدا‌ی بلندشان ما را نیز بیدار می ‌کنند. خروس هایی که در مناطق روستایی و شهری اهلی شده اند، جایگاه ویژه ای در زندگی روزمره ما دارند. خروس پرنده ای نر است که اندازه آن از مرغ بزرگتر است. روی سر خروس تاج وجود دارد و دم آن نیز در مقایسه با مرغ ماده تیره تر و پهن تر است. علاوه بر این دارای پاهای ضخیم به رنگ زرد و بالهای بلند و پرهای تیره تری است. خروس ها در واقع رهبر گله های خود هستند. وظیفه آنها محافظت از گله و جفت گیری با مرغ ها است. آنها همچنین از قلمرو خود در مقابل خروس های دیگر محافظت می کند. افسانه ها می گویند که خروس یکی از نشانه های زودیاک چینی است زیرا با وفاداری و دیدگاه دقیق همراه است و در اساطیر یونان نیز اعتقاد بر این بود که خروس ها می توانند آینده را پیشگویی کنند. در حال حاضر نیز تصویر خروس بر روی محصولات شرکت های برندسازی در سراسر جهان دیده می شوند زیرا مردم معتقدند که این پرنده نماد قدرت، سرزندگی، زیبایی و هوش است.

نژادهای خروس

خروس ها اشکال و اندازه های مختلفی دارند و هر خروس نیز شخصیت خاصی دارد. برخی آرام هستند و برخی دیگر پر سر و صدا و فعال هستند. نژادهای مختلف خروس ها عبارتند از امریکایی، انگلیسی، مدیترانه، آسیایی و متفرقه که البته این نژادها اغلب به عنوان نژادهای ماکیان که معنی نژاد مشترک مرغ و خروس است شناخته می شود.

زیستگاه خروس کجاست؟

خروس ها در مزارع و در مرغداری های حومه شهر زندگی می کنند. آنها در درجه اول با گله خود زندگی می کنند. مرغ ها بدون وجود خروس هم تخم می گذارند، اما وجود خروس برای بارور کردن تخم مرغ ها ضروری است. پرورش خروس در مزرعه هایی انجام می شود که شرایط برای بقای آنها مناسب است. یک زیستگاه ایده آل برای پرورش خروس، فضایی بزرگ با گله های کوچک و مقدار زیادی سبزی، علف و گیاه است. زیرا این پرندگان برای تغذیه و رشد مناسب از انواع گیاهان و دانه ها تغذیه می کنند. بنابراین می توان گفت در هر نقطه ای از جهان که انسان ها، آب و هوای مساعد و منابع غذایی وجود داشته باشد خروس ها نیز می توانند به خوبی زندگی کنند.

حقایقی جالب در رابطه با خروس ها

خروس پرنده ای زیبا با پرهای رنگارنگ است و به راحتی از مرغ متمایز می شود. دم او بلند و از پرهای بزرگ تشکیل شده است. همچنین پرهای متفاوتی بر روی گردنش وجود دارد. اندازه آن از مرغ بزرگتر است و کاکل بزرگ او در بالای سرش منحصر به فرد است.

آنها باعث می شوند که آرامش در بین مرغ ها برقرار شود. برخی از مطالعات نشان می دهد که مرغ هایی که در کنار خروس نگهداری می شوند آرام تر و شادتر از مرغ هایی هستند که بدون خروس نگهداری می شوند.

بدن خروس بسیار شبیه به بدن مرغ است اما خروس عضله بیشتر و پرهای دم خمیده بیشتری دارد. علاوه بر این خروس بر روی پاهای خود خارهایی دارد و این خارها در طول زندگی او رشد می کنند.

خروس ها برخلاف سایر پرندگان نمی توانند برای مدت زمان طولانی پرواز کنند. آنها فقط می توانند برای مدت زمان کوتاهی از زمین بلند شوند یا از بلندی ها پرواز کنند و به سطح زمین برسند. اما این پرندگان از طول بال ‌های خود برای بالا بردن سرعت هنگام دویدن استفاده می‌ کنند.

خروس ها می توانند رنگ هایی را ببینند که انسان نمی تواند آنها را تشخیص دهد. بنابراین، آنها ممکن است قبل از ما شکارچیان را ببینند. هنگامی که خطری وجود داشته باشد به عنوان مثال زمانی که شاهینی در آسمان پرواز می کند، خروس ها با صدای بلند به جوجه ها هشدار می دهند. البته خروس ها فقط زمانی فریاد می زنند که جوجه ها صدایشان را بشنوند و اگر تنها باشند، ساکت می مانند تا شاهین او را نبیند.

خروس ‌ها نسبت به مرغ‌ رفتار پرخاشگرانه بیشتری از خود نشان می دهند بنابراین بهتر است برای جلوگیری از تمایلات بیش از حد پرخاشگرانه زودتر اجتماعی شوند. علاوه بر این به دلیل هورمون ‌های اضافی که در این پرنده ها وجود دارد باید به آنها مواد غذایی بیشتری داده شود تا بتوانند زندگی سالم و شادی داشته باشند.

بانگ خروس یک صدای بلند و گاهی تند است که اغلب برای مشخص کردن قلمرو برای خروس های دیگر این صدا را تولید می کنند. با این حال، خروس ها گاهی در پاسخ شرایط و اتفاقات ناگهانی در محیط اطراف خود نیز بانگ می زنند.

مرغ ها برای تخم گذاری نیازی به خروس ندارند اما اگر بخواهید جوجه های جدیدی داشته باشید به خروس نیاز دارید و اگر خروس نباشد جوجه ای هم نخواهد بود.

صدای خروس یا همان بانگ صبحگاهی می تواند شنوایی خروس را از بین ببرد. اما این پرنده برای جلوگیری از ناشنوایی راه خاصی برای محافظت از شنوایی خود دارد. بدین صورت که مجرای گوشش تا حدی بسته می شود و از قدرت شنوایی اش محافظت می کند.

خروس ها علاوه بر محافظت از سایر مرغ ها و جوجه ها اغلب از ایجاد دعوا در بین گله نیز جلوگیری می کنند و با ایجاد نظم و برقراری آرامش بین مرغ ها فضای مزرعه و قلمرو خود را ایمن نگه می دارند.

چرخه زندگی و تولید مثل خروس

در هنگام جفت گیری، خروس نر یک رقص آیینی را به عنوان راهی برای نمایش خواستگاری انجام می دهد تا ماده را برای جفت گیری و تولید مثل جذب کند. هنگامی که مرغ با صدایی به این حرکات پاسخ می دهد جفت گیری انجام می شود. جفت گیری اغلب در شش ماهه اول سال انجام می شود. خروس با بسیاری از مرغ های مزرعه جفت گیری می کند و سپس مرغ لانه ای را می سازد و یا پیدا می کند. البته معمولا مرغ ها از لانه هایی استفاده می کنند که قبلا استفاده شده است.

جوجه کشی حدود 21 روز طول می کشد. مرغ ها چندین هفته به مراقبت از جوجه های خود ادامه می دهند و این مراقبت تا زمانی ادامه دارد که آنها به اندازه کافی بزرگ شوند و بتوانند به صورت مستقل غذا بخورند.

معایب نگهداری خروس

خروس ها در تمام ساعات از جمله صبح زود و نیمه شب بانگ می زنند. رفتارهای غریزی خروس، مانند پرخاشگری گاهی می تواند مشکل ساز باشد. خروس ها هنگام جفت گیری می توانند به مرغ ها آسیب برسانند که معمولاً زمانی این اتفاق می افتد که تفاوت اندازه زیادی وجود داشته باشد.

خروس چه می خورد؟

خروس پرنده ای همه چیز خوار است و غذای روزانه او شامل دانه ‌ها، گیاهان و کرم‌ های موجود در خاک است که برای دریافت مواد مغذی و رشد مناسب هستند. در صورت موجود بودن حشرات کوچکی مانند سوسک ها و ملخ ها او تغذیه خود را تکمیل می کند.

خروس ها ممکن است گاهی نیز با مهره داران رژیم غذایی خود را تکمیل کنند و در صورت امکان جوندگان کوچک یا قورباغه ها را نیز شکار می کنند. علاوه بر این خروس ها معمولاً برای متعادل کردن نیازهای غذایی خود به دنبال مواد معدنی اساسی مانند نمک هستند. هنگامی که خروس غذا پیدا می کند، مرغ های دیگر را صدا می زند تا اول آنها غذا بخورند.

نقش مراقبتی خروس ها

خروس ها همیشه خطر را در نظر می گیرند و با هر مزاحمی که فکر می کنند می توانند با آن مقابله کنند، مبارزه می کنند. این پرنده آنقدر احمق نیست که به سگ ها یا گربه ها حمله کند، اما از طریق زبان بدن و سروصدا به آنها نشان می دهد بهتر است عقب نشینی کنند. این رفتار خروس به مرغ ها و جوجه ها فرصت می دهد تا به لانه ها برگردند، هرچند که خروس نیز اگر اوضاع خیلی خطرناک به نظر برسد، عقب نشینی را می پذیرد و فرار می کند.

چرا خروس ها تهاجمی هستند؟

درک رفتار خروس برای تربیت و نگهداری بسیار مهم است، رفتار خروس ها با مرغ ها متفاوت است زیرا غرایز متفاوتی دارند که طی هزاران سال قبل از اهلی شدن جوجه ها تکامل یافته است. بطور کلی این وظیفه خروس است که از گله خود در برابر شکارچیان و رقبا محافظت کند و برای انجام این کار، یک خروس باید تهدیدها را بترساند و در صورت لزوم بجنگد. اما گاهی نیز برخی از خروس ها بسیار تهاجمی هستند که دلیل اصلی این رفتار ژنتیکی است.

پرخاشگری در خروس ها تا حد زیادی توسط هورمون ها کنترل می شود به این صورت که در سن بلوغ، خروس ها به طور طبیعی شروع به تولید هورمون هایی می کنند که آنها را تهاجمی می کند. در برخی از نژادها و برخی از خروس ‌ها، هورمون ‌های بیشتری تولید می شود که آنها را تهاجمی تر می‌ کند. علاوه بر این عوامل محیطی نیز با تحریک تولید هورمون هایی که به پرخاشگری کمک می کنند در پرخاشگری خروس ها نقش دارند. بنابراین پرخاشگری خروس ناشی از هر چیزی که خروس تجربه می کند، نیست بلکه این در واقع رفتار طبیعی ناشی از تولید هورمون بسیار قوی در این پرنده است.

علت سحرخیزی خروس ها

همانطور که می دانید همه جانداران از یک ساعت زیستی خاص که با بدن آنها هماهنگ است پیروی می کنند. در خروس ها نیز ساعت زیستی این پرنده به گونه ای تنظیم شده است که کمی قبل از طلوع خورشید شروع به بانگ زدن می کند. علاوه بر این آواز یک خروس می تواند باعث تحریک سایر خروس ها شود به همین دلیل اغلب می شنوید که خروس ها با یکدیگر بانگ می زنند.

تحقیقات نشان داده است که مهمترین عاملی که باعث این رفتار می شود تفاوت نور در روز و تاریکی شب است به این صورت که نورهایی مانند پروژکتور می تواند ساعت زیستی خروس ها را به راحتی برهم بزند این یکی از دلایلی است که خروس ها در ساعت های مختلفی در روز شروع به خواندن می کنند. یکی از مهمترین دلایلی که ساعت زیستی خروس کمی پیش از طلوع آفتاب است این است که در این زمان خروس می تواند مشغول به مراقبت از قلمرو خود شود و همچنین شکار حشرات را شروع کند. وقتی بانک خروس از یک نقطه بلند باعث می شود صدای او در فاصله های دور نیز شنیده شود و این ابهت نشان می دهد که او از قلمرو خود محافظت می کند.

خروس چقدر عمر می کند؟

طول عمر خروس ها به طور متوسط اغلب بین 3-6 سال است اما اگر به درستی از آنها مراقبت شود، میانگین طول عمر آنها به 10-15 سال افزایش پیدا می کند. این پرندگان مانند مرغ بیشتر به مصرف انسان می رسند زیرا گوشت لذیذی دارند.

جایگاه خروس در فرهنگ ها و ادیان مختلف

در فرهنگ عیسوی خروس به عنوان مظهری از عزاداری های مسیحیت و همچنین مظهر پشیمانی است. در فرهنگ اساطیری یونان خروس به عنوان سمبل عشق شناخته می شود و اغلب به عنوان یکی از هدایای عاشقانه در نظر گرفته می شود. در فرهنگ هندوستان این پرنده نماد خدای شش سر هندوها و همچنین پسر شیوا است. در فرهنگ چین و در تقویم باستانی چین خروس به عنوان یکی از نشانه های زمینی و عنصر مرد شناخته می شود. در فرهنگ ژاپن نیز تصویری از خروس بر طبل های جنگی کشیده شده است که به عنوان نماد صلح در نظر گرفته می شود.

دانش آموزان و بچه های عزیز؛ در این مقاله کودکانه اطلاعات مهم و مفیدی درباره خروس برای دبستان و سایر پایه های تحصیلی تهیه شد که امیدواریم این مطلب مفید بوده باشد.