مطالب درسی

معنی کلمات و متن درس چهاردهم ادب از که آموختی فارسی چهارم + هم خانواده و مخالف

این درس شامل چند حکایت کوتاه و پندآموز است که به ما یاد می‌دهد ارزش علم با عمل به آن مشخص می‌شود و ادب را می‌توان حتی از بی‌ادبان یاد گرفت؛ یعنی با دیدن رفتارهای نادرست دیگران، خودمان آن کارها را انجام ندهیم. همچنین در این درس می‌فهمیم افراد دانا و نادان از ظاهر و رفتارشان شناخته می‌شوند؛ دانا متواضع است و نادان پر سر و صدا و بی‌فایده.

معنی کلمات مهم درس ادب از که آموختی 🌱

کلمه معنی ساده
رنج بیهوده سختی و زحمتی که بی‌فایده باشد
سعی بی‌فایده تلاش بی‌نتیجه و بی‌اثر
اندوخت جمع کرد، پس‌انداز کرد
عالم بی‌عمل دانشمندی که به دانسته‌هایش عمل نمی‌کند
زنبور بی‌عسل کنایه از کسی که ظاهر پرکار ولی بی‌فایده است
بی‌ادبان کسانی که بی‌تربیت و بی‌احترام هستند
ناپسند بد، زشت
مشک مُشک (مادّه خوشبویی که از آهوی مُشک می‌گیرند)
عطار عطر فروش، داروفروش سنتی
طبله عطار جعبه یا محفظه‌ای که عطار دارو یا عطر را در آن نگه می‌دارد
طبل غازی طبل جنگی که صدای زیادی دارد ولی داخلش خالی است (کنایه از آدم نادان پر سروصدا)
میان‌تهی خالی، بی‌محتوا

مخالف کلمات درس ادب از که آموختی 🌸

کلمه مخالف
بیهوده مفید، باارزش
بی‌فایده سودمند، بافایده
ناپسند پسندیده
بی‌ادب باادب
میان‌تهی پر، پُرمایه
نادان دانا
بی‌عمل اهل عمل
خالی پر، سرشار

هم‌خانواده‌های کلمات درس ادب از که آموختی 🌸

کلمه هم‌خانواده‌ها
رنج رنجور، رنجیده
عطار عطر، معطّر
ادب مودب، ادیب، آداب
طلب طالب، مطلوب
عالم علم، علوم، معلوم
عمل عملیات
حق حقایق، حقیقت
قادر قدیر، قدرت
تفکّر فکر، متفکّر

لغات سخت املایی درس ادب از که آموختی 🌸

بیهوده، اندوخت، عالم، بی‌عمل، زنبور، ناپسند، مشک، عطار، طبله، غازی، میان‌تهی، حقیقت، تفکّر، قدرت، آداب، عملیات

نتیجه و مفهوم کلی درس 🌱

◈ علم بدون عمل هیچ ارزشی ندارد؛ دانایی واقعی در رفتار و کردار دیده می‌شود.
◈ ادب را حتی از بی‌ادبان هم می‌توان یاد گرفت؛ یعنی با دیدن زشتی رفتار دیگران، ما باید کار درست را انجام دهیم.
◈ آدم‌های دانا متواضع‌اند و آرام، ولی نادان‌ها پر سروصدا و میان‌تهی‌اند.
◈ ارزش واقعی انسان در عمل و اخلاق اوست، نه در حرف زدن یا ظاهرش.

متن شعر ادب از که آموختی – فارسی چهارم 🌸

دو کس رنج بیهوده بردند و سعی بی‌فایده کردند:
یکی آن‌که اندوخت و نخورد و دیگر آن‌که آموخت و نکرد

علم چندان که بیشتر خوانی
چون عمل در تو نیست نادانی

یکی را گفتند: عالم بی‌عمل به چه ماند؟
گفت: به زنبور بی‌عسل

لقمان را گفتند: ادب از که آموختی؟
گفت: از بی‌ادبان، هر چه از ایشان در نظرم ناپسند آمد، از آن پرهیز کردم.

معنی: به لقمان گفتند: از چه کسی ادب آموختی؟ گفت: از بی‌ادبان؛ هر کاری که از افراد بی‌ادب در نظرم زشت و بد بود، از آن دوری کردم.

مشک آن است که خود ببوید، نه آن‌که عطار بگوید.
دانا چون طبله عطار است، خاموش و هنرنمای؛
و نادان چون طبل غازی، بلندآوازه و میان‌تهی.

بعدی :

جواب درک مطلب و دانش زبانی درس چهاردهم ادب از که آموختی فارسی چهارم

5/5 - (1 امتیاز)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا