مطالب درسی
معنی کلمات شعر ستایش فارسی ششم + اطلاعات مفید و خلاصه

آنچه در این مطلب خواهید دید
معنی کلمات شعر ستایش فارسی ششم
۱- به نام آن که جان را فکرت آموخت ◈ ※ ◈ چراغِ دل به نورِ جان بر افروخت
معنی: به نام خداوندی که به جانِ آدمی توانِ اندیشیدن بخشید و چراغ دل را با نور جان روشن کرد.
کلمات:
جان: روح
جان: روح
فِکرت: اندیشه، فکر کردن
چراغِ دل: روشناییِ درون
نورِ جان: نوری الهی در باطن انسان
برافروخت: روشن کرد
نورِ جان: نوری الهی در باطن انسان
برافروخت: روشن کرد
۲- ز فضلش هر دو عالم، گشت روشن ◈ ※ ◈ ز فیضش خاکِ آدم، گشت گُلشن
معنی: از بخشش او دنیا و آخرت روشن شد و به فیض او خاکِ آدمی چون باغی شکوفا گردید.
کلمات:
فَضل: بخشش برتر
فیض: عطای پیوسته
هر دو عالم: دنیا و آخرت
گُلشن: گلستان، باغ شکوفا
فَضل: بخشش برتر
فیض: عطای پیوسته
هر دو عالم: دنیا و آخرت
گُلشن: گلستان، باغ شکوفا
۳- جهان، جمله، فروغِ نورِ حق دان ◈ ※ ◈ حق اندر وی ز پیدایی است پنهان
معنی: سراسر جهان پرتوی از نور خداست؛ او چون آشکارگیاش فراگیر است از چشمها پنهان مینماید.
کلمات:
فروغ: پرتو
حق: خداوند
پیدایی: آشکاری
پنهان: ناپیدا
فروغ: پرتو
حق: خداوند
پیدایی: آشکاری
پنهان: ناپیدا
۴- خِرَد را نیست تابِ نور آن روی ◈ ※ ◈ بُرو از بهرِ او، چشمِ دگر جوی
معنی: عقلِ معمول تابِ تماشای آن چهرهٔ الهی را ندارد؛ برای دیدنش «چشم دل» بجوی.
کلمات:
خِرَد: عقل
تاب: طاقت
از بهر: برای
جوی: بجوی، جستوجو کن
خِرَد: عقل
تاب: طاقت
از بهر: برای
جوی: بجوی، جستوجو کن
۵- در او هر چه بگفتند از کم و بیش ◈ ※ ◈ نشانی دادهاند از دیدهی خویش
معنی: هر چه دربارهٔ او کم یا بسیار گفتهاند، بازتابِ نگاه و دریافتِ خودشان بوده است.
کلمات:
کم و بیش: اندک و بسیار
نشانی: نشانه
دیدهٔ خویش: برداشت شخصی
کم و بیش: اندک و بسیار
نشانی: نشانه
دیدهٔ خویش: برداشت شخصی
۶- به نزدِ آن که جانش در تجلّی است ◈ ※ ◈ همه عالم، کتابِ حق تعالی است
معنی: برای کسی که جانش در پرتوِ الهی است، همهٔ جهان همچون کتابی از نشانههای خدا دیده میشود.
کلمات:
تجلّی: آشکار شدنِ نور الهی
به نزد: نزدِ، پیشِ
تعالی: بلندمرتبه
تجلّی: آشکار شدنِ نور الهی
به نزد: نزدِ، پیشِ
تعالی: بلندمرتبه
همخانوادهٔ کلماتِ شعر «نیایش»
- فِکرت = فکر، تفکّر
- فروغ = فروزیدن، فروزان
- پیدایی = پیدا، پیدایش
- پنهان = نهان، نهانی
- خِرَد = خردمند، خردمندی
- نور = نورانی، انوار/منوّر
- نشان = نشانی، نشانگر
- کتاب = کتابت، مکتوب
- تعالی = عالی، متعال
- حق = حقیقی، حقوق
متضاد و مخالفِ کلماتِ شعر «نیایش»
- برافروخت ≠ خاموش کرد
- روشن ≠ تیره/خاموش
- پیدایی ≠ پنهانی
- نور ≠ تاریکی/ظُلمت
- کم ≠ بیش
- خِرَد ≠ نادانی/جهل
- حق ≠ باطل
- گلشن ≠ بیابان/خارستان
- تعالی ≠ پستی/سفالت
- بیداریِ دل ≠ غفلت
بعدی : معنی کلمات درس معرفت افریدگار فارسی ششم هم خانواده و مخالف