معنی صورتگر ماهر فارسی هشتم صفحه ۲۰
در این مطلب از تاپ ناپ، معنی شعر «صورتگرِ ماهر» فارسی هشتم به‌صورت بیت‌به‌بیت آمده و برای هر بخش آرایه‌های ادبی، واژگان مهم، مفهوم و پیام شعر، نکات دستوری و یک خلاصه‌ی دقیق نیز ارائه شده است.
آنچه در این مطلب خواهید دید
معنی صورتگر ماهر فارسی هشتم
🔷 ۱) راستی را کس نمی داند که در فصلِ بهار ◈※◈ از کجا گردد پدیدار، این همه نقش و نگار؟
معنی روان: حقیقتاً کسی نمی داند سرچشمه‌ی این همه رنگ و طرحِ بهاری کجاست و چگونه چنین جلوه‌هایی پدید می‌آید.
واژه‌های مهم: راستی را: به‌راستی، حقیقتاً | پدیدار: آشکار، نمودار | نقش‌ونگار: طرح‌ها و رنگ‌های گوناگون طبیعت
آرایه‌ها: استفهامِ تعجبی (برای شگفتی)، ترکیبِ تأکیدی «این‌همه» برای کثرت
نکات دستوری: «راستی‌را» قیدِ تأکید | «پدیدار» مسند | «این‌همه نقش‌ونگار» نهادِ جملهٔ دوم
تعداد جمله‌ها: ۲
🔷 ۲) عقل ها حیران شود کز خاکِ تاریک و نژند ◈※◈ چون برآید این‌همه گل های نغزِ کامکار؟
معنی روان: خردِ آدمی شگفت زده می شود که چگونه از خاکِ تیره و بی روح، چنین گل های دلپسند و خواستنی می روید.
واژه‌های مهم: حیران: شگفت‌زده | نژند: بی روح، افسرده حال | نغز: خوش ساخت، لطیف | کامکار: دلخواه، کامیاب
آرایه‌ها: تضادِ فضاساز «تاریک/نژند» در برابر «نغز/کامکار»، تشخیص (عقل حیران می‌شود)، واج‌آرایی (تکرار «ک» در «کز خاکِ تاریک»)
نکات دستوری: «چون» = چگونهِ پرسشی | «نغزِ کامکار» ترکیبِ وصفی
تعداد جمله‌ها: ۲
🔷 ۳) چون نپرسی کاین تماثیل از کجا آمد پدید؟ ◈※◈ چون نجویی کاین تصاویر از کجا شد آشکار؟
معنی روان: چرا نمی پرسیم و پیگیری نمی کنیم که این همه صورت ها و نقش ها از کجا پدید آمده و نمایان شده‌اند؟
واژه‌های مهم: کاین: که این | تماثیل: پیکره‌ها، شکل‌ها | تصاویر: نگاره‌ها
آرایه‌ها: استفهامِ انکاری (سرزنشِ لطیف برای نپرسیدن و نجستن)، ترادف «تماثیل/تصاویر» برای تاکید بر کثرت نمودها
نکات دستوری: «نپرسی/نجویی» مضارعِ التزامی با کارکردِ پرسشی؛ «آشکار» مسند
تعداد جمله‌ها: ۴ (دو پرسش در هر مصراع)
🔷 ۴) برق از شوق که می خندد بدین سان قاه قاه؟ ◈※◈ ابر از هجر که می گرید بدین سان زارزار؟
معنی روان: برق از شوقِ دیدارِ چه کسی این‌گونه بلند می‌خندد و ابر از دوریِ چه کسی چنین سوزناک می‌گرید؟
واژه‌های مهم: شوق: اشتیاقِ شدید | هجر: جدایی، دوری | بدین‌سان: به این شیوه
آرایه‌ها: تضاد «شوق/هجر» و «می‌خندد/می‌گرید»، مراعات نظیر «ابر/برق»، تشخیص (خندهٔ برق، گریهٔ ابر)، موسیقیِ درونی در «قاه‌قاه/زارزار»
نکات دستوری: «که» موصولِ پرسشی به معنی «چه کسی»
تعداد جمله‌ها: ۲
🔷 ۵) کیست آن صورتگرِ ماهر که بی تقلیدِ غیر ◈※◈ این همه صورت بَرَد بر صفحهٔ هستی به کار؟
معنی روان: آن آفرینندهٔ هنرمند کیست که بی‌هیچ تقلیدی، این‌همه نقش را بر پردهٔ جهان نهاده و به کار بسته است؟
واژه‌های مهم: صورتگر: نقاش؛ استعاره از آفریدگار | بی‌تقلیدِ غیر: بی‌الگو، بدیع | صفحهٔ هستی: عالمِ وجود
آرایه‌ها: استعاره/کنایه در «صورتگرِ ماهر»، اضافهٔ تشبیهی در «صفحهٔ هستی» (جهان چون صفحهٔ نقاشی)، استفهامِ تعجبی/انکاری برای تاکید بر یکتاییِ آفریننده
نکات دستوری: فعلِ مصراع دوم «به‌کار بَرَد»؛ «این‌همه صورت» مفعولِ مرکّب
تعداد جمله‌ها: ۲
خلاصه شعر صورتگر ماهر فارسی هشتم
شاعر با نگاهی شگفت زده به بهار، می پرسد این همه رنگ و طرح از کجا پدید می آید و چگونه از خاک تیره، گل های لطیف و دلپسند سر برمی زنند. با پرسش های پی در پی، ما را به جست و جوی راز نقش ها و تصاویر طبیعت فرا می خواند و با جان بخشی به پدیده ها—برقِ خندان و ابرِ گریان—شور و اندوه نهفته در جهان را نشان می دهد. در پایان، پاسخی یگانه پیش می نهد: «صورتگرِ ماهر» همان آفریننده ای است که بی آن که از کسی تقلید کند، همهٔ صورت ها را بر «صفحهٔ هستی» به کار می زند و نظم و زیبایی عالم را می آفریند.
پیام شعر «صورتگرر ماهر»
شعر «صورتگرِ ماهر» ما را به تماشای دقیق طبیعت و پرسش از منشأ این همه نقش و زیبایی فرامی‌خواند تا دریابیم که همه‌ی این جلوه‌ها، کارِ آفریننده‌ای یکتا و بی‌همتاست؛ پیام اصلی، تقویت اندیشه و خداشناسی از رهگذر دقت در نشانه‌های آفرینش است.
قبلی :
معنی درس دوم خوب جهان را ببین فارسی هشتم
معنی حکایت به خدا چه بگویم درس فارسی هشتم صفحه ۱۶
جواب خودارزیابی صفحه ۱۴ فارسی هشتم
بعدی:
