معنی شعر روباه و زاغ فارسی کلاس چهارم ابتدایی + معنی کلمات

معنی شعر روباه و زاغ – فارسی چهارم ابتدایی ✨

🌱 مقدمه

شعر روباه و زاغ یکی از زیباترین حکایت‌های کتاب فارسی چهارم است که به زبان شعر روایت شده. این شعر داستانی آموزنده درباره فریب نخوردن از چاپلوسی و هوشیاری در برابر حیله دیگران را بیان می‌کند. در ادامه، معنی بند به بند شعر و کلمات مهم را یاد می‌گیریم.

🔹 معنی بند به بند شعر روباه و زاغ

1. زاغکی قالب پنیری دید / به دهان برگرفت و زود پرید
   کلاغ کوچکی پنیر پیدا کرد و سریع آن را برداشت و پرواز کرد.
2. بر درختی نشست در راهی / که از آن می‌گذشت روباهی
   روی شاخه درختی که در کنار جاده بود نشست؛ روباهی از همان راه می‌گذشت.
3. روبه پرفریب و حیلت‌ساز / رفت پای درخت و کرد آواز
   روباه مکار و فریب‌کار زیر درخت آمد و شروع کرد به صدا زدن کلاغ.
4. گفت به‌به! چه‌قدر زیبایی / چه سری، چه دُمی، عجب پایی!
   روباه با چاپلوسی گفت: به‌به! چقدر زیبا هستی! چه سر، دم و پاهای زیبایی داری!
5. پر و بالت سیاه‌رنگ و قشنگ / نیست بالاتر از سیاهی رنگ
   پر و بال سیاه و زیبایت از همه رنگ‌ها قشنگ‌تر است.
6. گر خوش‌آواز بودی و خوش‌خوان / نبودی بهتر از تو در مرغان
   اگر صدایت هم زیبا بود، از همه پرنده‌ها بهتر می‌شدی.
7. زاغ می‌خواست قارقار کند / تا که آوازش آشکار کند
   کلاغ می‌خواست آواز بخواند و صدایش را نشان بدهد.
8. طعمه افتاد چون دهان بگشود / روبهک جست و طعمه را بربود
   وقتی دهان باز کرد، پنیر افتاد و روباه سریع آن را برداشت و فرار کرد.

📘 جدول معنی کلمات مهم شعر

📌 جدول کلمات هم‌خانواده

✅ جدول کلمات مخالف

🌟 جمع‌بندی

شعر «روباه و زاغ» به ما یاد می‌دهد که فریب تعریف‌های بی‌جا را نخوریم؛ چون ممکن است پشت این حرف‌ها هدف نادرستی پنهان باشد و باعث از دست دادن داشته‌های ارزشمندمان شود.