معنی شعر رقص باد خنده گل کلاس پنجم صفحه ۱۶
معنی شعر رقص باد خنده گل کلاس پنجم درس فارسی + جواب سوالات خوانش و فهم
این شعر زیبا، تغییر فصل‌ها را توصیف می‌کند. شاعر با زبان دلنشین خود، پایان تابستان و آغاز پاییز و زمستان را نشان می‌دهد و سپس دوباره زنده شدن طبیعت در بهار را بیان می‌کند. شعر به ما یاد می‌دهد که طبیعت همیشه در حال دگرگونی است و پس از هر سختی و سرمایی، دوباره زیبایی و سرسبزی به سراغ زمین می‌آید.
آنچه در این مطلب خواهید دید
معنی شعر – رقص باد، خنده گل
باد سرد آرام بر صحرا گذشت / سبزه‌زاران، رفته‌رفته، زرد گشت
معنی: باد سرد پاییزی به آرامی از دشت گذشت و کم‌کم سبزه‌زارها زرد شدند.
تک درخت نارون شد رنگ رنگ / زرد شد آن چتر شاداب و قشنگ
معنی: درخت نارون تنها، برگ‌هایش رنگارنگ شد و آن سایه‌ی شاداب و زیبا زرد گردید.
برگ برگ گل به رقص باد ریخت / رشته‌های بید بن از هم گسیخت
معنی: برگ‌های گل با وزش باد پاییزی ریختند و شاخه‌های بید از هم گسسته و آشفته شد.
چشمه کم‌کم خشک شد بی‌آب شد / باغ و بستان ناگهان در خواب شد
معنی: کم‌کم آب چشمه خشکید و باغ و بوستان به خواب زمستانی فرو رفتند.
کرد دهقان دانه‌ها در زیر خاک / کرد کوته شاخهٔ پیچان تاک
معنی: کشاورز دانه‌ها را در خاک پنهان کرد و شاخه‌های پیچک مو را کوتاه نمود.
فصل پاییز و زمستان می‌رود / بار دیگر چون بهاران می‌شود
معنی: پس از پایان پاییز و زمستان، دوباره بهار از راه می‌رسد.
از زمین خشک می‌روید گیاه / چشمه جوشد، آب می‌افتد به راه
معنی: از زمین خشکیده دوباره گیاهان می‌رویند و آب چشمه‌ها به جریان می‌افتد.
برگ نو آرد درخت نارون / سبز گردد شاخساران کهن
معنی: درخت نارون برگ‌های تازه می‌آورد و شاخه‌های قدیمی دوباره سبز می‌شوند.
گل بخندد بر سر گلبوته‌ها / پر کند بوی خوش گل باغ را
معنی: گل‌ها شکوفه می‌کنند و بوی خوششان فضای باغ را پر می‌کند.
باز می‌آید پرستو نغمه‌خوان / باز می‌سازد در اینجا آشیان
معنی: پرستوهای آوازخوان بازمی‌گردند و در همان‌جا لانه می‌سازند.
معنی کلمات – شعر رقص باد، خنده گل (فارسی پنجم)
| کلمه | معنی ساده |
|---|---|
| صحرا | دشت پهناور |
| سبزه‌زاران | زمین‌های پر از چمن و سبزه |
| نارون | نوعی درخت بلند و سایه‌دار |
| چتر شاداب | شاخه و برگ‌های سرسبز و زیبا |
| رشته‌های بید | شاخه‌های باریک درخت بید |
| بستان | باغ بزرگ پر از درخت و گل |
| دهقان | کشاورز |
| تاک | درخت مو، انگور |
| بهاران | فصل بهار |
| شاخساران کهن | شاخه‌های قدیمی و کهنه |
| گلبوته | شاخه‌ای که گل تازه از آن روییده است |
| پرستو | پرنده مهاجر آوازخوان |
مخالف کلمات – شعر رقص باد، خنده گل (فارسی پنجم)
| کلمه | مخالف |
|---|---|
| صحرا | شهر، آبادانی |
| سبزه‌زاران | بیابان خشک |
| شاداب | پژمرده |
| خشک | تر، خیس |
| پاییز | بهار |
| زمستان | تابستان |
| کهـن | نو، تازه |
| خنده (گل) | پژمردگی |
| نغمه‌خوان | ساکت، خاموش |
هم‌خانواده کلمات – شعر رقص باد، خنده گل (فارسی پنجم)
| کلمه | هم‌خانواده‌ها |
|---|---|
| گل | گلدان، گل‌آلود، گل‌آوری |
| برگ | برگ‌ریز، برگی |
| بید | بید مجنون، بیدمشک |
| خشک | خشکی، خشکانیدن |
| سبز | سبزه |
| آب | آبیاری، آبادی |
| زمین | زمینی |
خوانش و فهم – شعر رقص باد، خنده گل (فارسی پنجم)
در بیت «گل بخندد بر سر گلبوته‌ها / پر کند بوی خوش گل باغ را» منظور از خنده‌ی گل چیست؟
پاسخ:
منظور از خنده‌ی گل، شکفتن و باز شدن گل‌ها در بهار است؛ یعنی وقتی گل‌ها شکوفا می‌شوند، باغ پر از زیبایی و عطر خوش می‌گردد.
در بیت سوم دو واژه‌ی «برگ‌برگ» چگونه خوانده می‌شود؟
پاسخ:
واژه‌ی «برگ‌برگ» در این بیت به صورت تکراری خوانده می‌شود؛ یعنی به معنی «تک‌تک برگ‌ها» است و نشان می‌دهد همه‌ی برگ‌ها در حال ریختن و حرکت با باد هستند.
