تحقیق در مورد کفشدوزک برای همه پایه های تحصیلی

تحقیق در مورد کفشدوزک

حدود 5000 گونه مختلف کفشدوزک در رنگ ‌ها و طرح های مختلف در جهان وجود دارند اما اغلب آنها با بدن براق، قرمز، مشکی و خال دار شناخته می شوند. در بسیاری از فرهنگ ها، کفشدوزک ها را نماد خوش شانسی می دانند. مردم کفشدوزک ها را دوست دارند زیرا آنها زیبا هستند، به انسان ضرری نمی رسانند و برای کشاورزان و باغبان ها مفید هستند. از بال های پنهان کفشدوزک ها گرفته تا استعداد آنها در دفع شکارچیان، حقایق جالبی را در مورد کفشدوزک دوست داشتنی کشف شده است که در ادامه مقاله به آنها می پردازیم.

ویژگی فیزیکی کفشدوزک

کفشدوزک ها در دسته بی مهرگان قرار می گیرند و دلیل آن نیز اسکلت بیرونی این موجودات است. علاوه بر این کفشدوزک ها نوعی سوسک هستند زیرا سوسک ها بال های سختی دارند در حالی که حشرات دارای بال های نرم تر هستند. سوسک ‌ها دگردیسی کامل را پشت سر می ‌گذارند، در حالی که حشرات در کل چرخه زندگی ‌شان تقریباً یکسان به نظر می‌ رسد. همچنین این حشرات دارای دهانی سوزنی مانند و رژیم غذایی عمدتاً مایع هستند، در حالی که سوسک ها می توانند گیاهان و حشرات را بجوند و از خوردن آنها لذت ببرند.

کفشدوزک دارای یک پوسته یا بدنی گنبدی شکل، سر سیاه رنگ و شش پا و دو ردیف بال است. در امتداد پاهای آنها، مفاصل به طور ویژه طراحی شده اند تا مایع سمی آزاد کنند که می تواند آنها را در برابر شکارچیان محافظت کند. این حشرات فقط یک سانتی متر طول دارند اما گونه هایی نیز وجود دارند که اندازه آنها حدود یک میلی متر است. آنها در شکل ‌ها، اندازه ‌ها و رنگ ‌هایی مانند قرمز، زرد، نارنجی، قهوه ای، صورتی یا حتی کاملا سیاه وجود دارند و در برخی از کفشدوزک ها اصلا خال وجود ندارد.

 محل زندگی و زیستگاه کفشدوزک

کفشدوزک ها در بسیاری از زیستگاه های مختلف از مانند علفزارها، جنگل ها، شهرها، روستاها و کنار رودخانه ها زندگی می کنند. بطور کلی کفشدوزک ها بومی اروپا هستند اما در اواسط دهه 1900 برای کنترل جمعیت شته ها به آمریکای شمالی آورده شدند. کفشدوزک ها در فصل بهار تا پاییز بیشترین فعالیت را دارند و زمانی که هوا سرد می شود، آنها به دنبال یک مکان گرم و خلوت مانند درختان پوسیده، زیر سنگ ها یا حتی داخل خانه ها برای خواب زمستانی می گردند، این کلنی ها گاهی از هزاران کفشدوزک تشکیل شده است.

حقایقی جالب در مورد کفشدوزک

تحقیقات نشان داده است که قدمت کفشدوزک به دوره کرتاسه زمین شناسی باز می گردد. در واقع کفشدوزک ها متعلق به گروهی از سوسک‌ های  گیاه‌ خوار هستند که با گذشت زمان خود را با آب و هوای مختلف تکامل داده اند. علاوه بر این فسیل هایی از کفشدوزک ها پیدا شده است که مربوط به دوره ائوسن است که قدمت آن به 50 میلیون سال قبل می رسد.

در حالی که یافتن یک یا دو کفشدوزک آسان است اما آنها معمولاً به صورت گروهی زندگی می کنند که مهمترین دلیل این نوع زندگی کفشدوزک ها تولید مثل سریع و مقابله با منابع غذایی محدود در زمستان است. علاوه بر این تقریباً نیمی از جمعیت کفشدوزک ها را ماده ها تشکیل می دهند.

دگردیسی در کفشدوزک ها چگونه است؟

کفشدوزک ها نیز مانند پروانه ها قبل از اینکه دگردیسی خود را کامل کنند، چهار مرحله را پشت سر می گذارند به این صورت که پس از مرحله شفیرگی که حدود دو هفته طول می کشد آنها به کفشدوزک بالغ تبدیل می شوند و بال های پنهان آنها نیز ظاهر می شوند.

بال های جلویی آن ها توسط یک پوسته بیرونی محافظت می شود و در زیر پوسته بیرونی یک جفت بال عقبی نازک وجود دارد که با سرعت یک صدم ثانیه باز می شوند و به طور قابل توجهی بزرگتر از بدن کفشدوزک هستند و پس از باز شدن، بال های کفشدوزک با سرعت 85 ضربه در ثانیه حرکت می کنند.

کفشدوزک ها خواب زمستانی دارند

کفشدوزک هایی که در آب و هوای سرد زندگی می کنند، به جای رفتن به جاهای گرم اغلب وارد نوعی خواب زمستانی حشرات می شوند. هنگامی که شته ها شروع به ناپدید شدن می کنند، کفشدوزک ها متوجه می شوند که زمستان در راه است و درست قبل از ورود به خواب زمستانی برای تولید مثل جمع می شوند. در این دوره که می تواند تا 9 ماه طول بکشد، آنها با ذخایر چربی خود زندگی می کنند که آنها را تا بهار نگه می دارد و حشرات دوباره دیده می شوند.

چرخه زندگی و تولید مثل کفشدوزک

کفشدوزک ماده در طول یک فصل 1000 تخم طلایی رنگ کوچک می گذارد و اغلب نیز تخم های خود را به صورت دسته ای یا در یک ردیف در قسمت زیرین برگ و معمولا در جایی که شته ها جمع شده اند، می گذارد. لاروها که بر اساس گونه ها از نظر شکل و رنگ متفاوت هستند، در عرض چند روز به دنیا می آیند.

لارو کفشدوزک سیاه رنگ و کرم مانند است و بدن و پاهایی پرزداری دارد که از طرفین بیرون زده شده است، برخی می گویند که شبیه تمساح های کوچک هستند. لاروها حدود یک ماه تغذیه می کنند و در این مرحله اغلب صدها شته را می خورند. لاروها به سرعت رشد می کنند و چندین بار پوست اندازی می کنند. زمانی که کفشدوزک به اندازه کامل رسید از دم به برگ می چسبد و شفیره تشکیل می دهد و سپس در عرض یک یا دو هفته، شفیره به یک کفشدوزک بالغ تبدیل می شود.

 کفشدوزک چه می خورد

کفشدوزک ها از آفت های گیاهان تغذیه می کنند. اما در واقع می توان گفت آنها همه چیزخوار هستند و هم گیاهان و هم سایر حشرات را به عنوان منبع اصلی مواد مغذی مصرف می کنند. در درجه اول، آنها ترجیح می دهند برگ ها، قارچ ها و سایر حشرات را مصرف کنند. اما  غذای اصلی آنها از شته ها تشکیل شده است.

هنگامی که طعمه کم است، کفشدوزک ها ممکن است تخم ها و لاروها را بخورند. در واقع، کفشدوزک ها از قبل برای کمبود غذا برنامه ریزی می کنند به این صورت که زمانی که غذا کمیاب باشد آنها تخم های نابارور می گذارند تا فرزندان خود را تامین کنند.

رابطه کفشدوزک و انسان ها

 کفشدوزک ها تقریبا همه حشرات نرم تن را می خورند به همین دلیل به عنوان شکارچیان آفت گیاهی برای انسان ها مفید هستند. باغبان ‌ها و کشاورزان با آغوش باز از کفشدوزک ‌ها استقبال می ‌کنند، زیرا می ‌دانند که آن‌ها  آفات گیاهان را می‌ خورند. کفشدوزک ها عاشق خوردن حشرات فلس دار، مگس های سفید، کنه ها و شته ها هستند و زمانی که به صورت لارو هستند نیز روزانه صدها نوع آفت را می خورند.

یک کفشدوزک بالغ گرسنه می تواند روزانه 50 شته را ببلعد. دانشمندان تخمین می زنند که این حشره در طول عمر خود می تواند 5000 شته را بخورد به همین دلیل اغلب از این موجودات برای کنترل آفت ها استفاده می شود.

مکانیسم دفاعی کفشدوزک

رنگ های کفشدوزک ها نشان دهنده این است که شکارچیان متوجه شوند که این موجودات طعم وحشتناکی دارند. فراتر از رنگ های هشدار دهنده، کفشدوزک ها خط دفاعی دیگری نیز دارند. به این صورت که وقتی دچار وحشت می شوند، مایع بدبویی را از مفاصل پاهای خود ساطع می کنند که این مایع زرد رنگ برای بسیاری از شکارچیان کفشدوزک مانند پرندگان و پستانداران کوچک سمی است. با این حال زمانی که این راه ها با شکست مواجه شود، کفشدوزک ها خود را به مردن می زنند که در واقع سومین مکانیسم دفاعی آنها در برابر شکارچیان است.

شکارچیان کفشدوزک در طبیعت

با توجه به مکانیسم های دفاعی مختلف کفشدوزک بازهم این موجودات به وسیله برخی از حشرات، عنکبوت ها، زنبورها، غورباقه ها و سنجاقک ها شکار می شوند. اما بهتر است بدانید که مهمترین شکارچی کفشدوزک ها پرندگان هستند.

آیا کفشدوزک ها در خطر انقراض هستند؟

مطالعات محققان نشان می دهد که در جمعیت کفشدوزک‌ ها تغییراتی ایجاد شده است و جمعیت آنها رو به کاهش است. دلیل این کاهش جمعیت تغییرات آب و هوایی، آلودگی آب و هوا، بیماری، یا تغییر در دسترسی به غذای کافی است.

کفشدوزک ها چقدر عمر می کنند؟

چرخه زندگی کفشدوزک ها از زمانی که گروهی از تخم‌ های زرد رنگ در نزدیکی شته ها گذاشته می ‌شوند، آغاز می شود. هنگامی که آنها به خوبی تغذیه شوند، شروع به ساختن یک شفیره می کنند و پس از 7 تا 10 روز به صورت بالغ ظاهر می شوند. پس از تکمیل چرخه رشد اگر کفشدوزک ها شکار نشوند و از بین نروند معمولاً حدود یک سال زندگی می کنند.

بیشتر بخوانید:

تحقیق در مورد شته کلاس چهارم