تحقیق در مورد هزارپا کلاس چهارم_ ویژگی هزارپایان چیست؟
آنچه در این مطلب خواهید دید
تحقیق در مورد هزارپا
هزارپا دارای بدنی باریک و بلند و یا استوانه ای و پهن است. این موجودات بدنی بندبند دارند که در هر بند دو جفت پا قرار دارد. تعداد بندها در انواع مختلف هزارپا، متفاوت است و معمولاً تعداد این بندها بیشتر از بیست بند است. هزارپاها معمولا در حیاط خانه ها دیده می شوند و گهگاه وارد ساختمان ها می شوند. نام هزارپا به معنای داشتن 1000 پا کمی گمراه کننده است زیرا آنها علیرغم نامشان هرگز 1000 عدد پا ندارند. در عوض، آنها به طور متوسط 100 پا یا حداکثر 750 پا دارند. در ادامه مقاله اطلاعات بیشتری در مورد هزارپا در اختیار شما قرار خواهد گرفت با ما همراه باشید.
هزارپا چیست
هزارپاها متعلق به بزرگترین گروه موجودات روی زمین یعنی بندپایان هستند. بندپایان حیواناتی با اسکلت بیرونی سخت هستند که بیش از شش پا دارند. این جانوران کرم مانند دارای بخش ها و پاهای متعدد هستند. هزارپاها در اندازه های مختلف دیده می شوند
به عنوان مثال کوچکترین هزارپا ۲ میلی متر و بزرگترین آنها 35 سانتی متر است و معمولاً به رنگ قهوه ای یا سیاه هستند. در حال حاضر محققان توانسته اند 80000 گونه از این جانوران را شناسایی کنند. بقایای فسیل شده هزارپا نشان می دهد که یکی از بزرگترین و اولین بی مهرگانی بوده که تا به حال روی خشکی زندگی کرده است.
ویژگی های فیزیکی هزارپا
هزارپا موجودی کرم مانند با اسکلت سخت و اندام های مفصلی است که برخلاف حشرات، بدن آن از سه بخش مشخص تشکیل نشده است به همین دلیل در دسته حشرات قرار نمی گیرد. هزارپاها در بیشتر قسمت های بدن خود دو جفت پا دارند، در حالی که صدپاها در هر قسمت بدن خود فقط یک جفت پا دارند. اگرچه برخی از گونه های هزارپا سمی هستند، اما اغلب در برابر شکارچیان بدون دفاع هستند.
آنها هیچ نیش یا پنجه ای برای مقابله با حیواناتی که آنها را شکار می کنند ندارند و حتی نمی توانند گاز بگیرند، نهایتا سمی آزاد می کنند که اثری شبیه به یک واکنش آلرژیک ایجاد می کند. بیشتر هزارپاها تقریباً یکسان به نظر می رسند و ساختار بدنی مشابهی دارند، اما برخی از هزارپاها نیز دارای مو، خار و سایر زائده ها هستند.
ساختار بدن اکثر هزارپاها شامل سر برای حفاری در خاک، شاخک برای حس چیزهایی مانند غذا و چشم های ساده برای تشخیص نور، فک پایین برای جویدن غذا و قسمت انتهایی که حاوی غدد ترشحی برای دفاع و دفع مواد زائد است.
تاریخچه زندگی هزارپایان روی زمین
هزارپاها بندپایان باستانی هستند که برای بیش از 400 میلیون سال، بسیار قبل از دایناسورها، روی زمین وجود داشته اند و به دلیل بدن بلند و استوانه ای و تعداد زیاد پاها شناخته می شوند. هزارپاها با وجود نامشان هزار پا ندارند و تعداد پاها از گونه ای به گونه دیگر متفاوت است.
در طول زمان هزارپاها برای سازگاری با محیط خود دستخوش تکامل شده اند. اعتقاد بر این بود که هزارپایان باستانی در خاک زندگی می کردند و از گیاهان پوسیده و حشرات مرده تغذیه می کردند.
هزارپاها با تکامل یافتن اسکلت بیرونی ضخیم تر و سخت تری برای محافظت از خود در برابر شکارچیان ایجاد کردند و تعداد پاهای آنها برای کمک به فرورفتن به قسمت عمیق زمین افزایش پیدا کرد. با گذشت زمان، هزارپاها به تکامل خود ادامه دادند و با محیط های مختلف با اکوسیستم های متفاوت سازگار شدند.
برخی هزارپاها توانایی تولید مواد شیمیایی دفاعی مانند سیانید هیدروژن را برای جلوگیری از شکارچیان ایجاد کردند. در حالی که برخی دیگر رابطه همزیستی بیشتری با گیاهان ایجاد کردند و به عنوان گرده افشان و پخش کننده بذر عمل کردند. ایجاد این سازگاری ها و تکامل باعث شده است که این جانداران سالیان سال بتوانند زنده بمانند.
زیستگاه و محل زندگی هزارپا
گونه های مختلف هزارپا تقریباً در همه دنیا در مناطق معتدل، بستر جنگل ها و مناطق بارانی و مرطوب، در علفزارها، نواحی مسکونی، باغ ها، خانه های متروکه، غارها و نواحی بیابانی به جز قطب جنوب یافت می شوند. این جانداران ترجیح می دهند در زیستگاه مورد علاقه خود که اغلب از خاک گرم و مرطوب تشکیل شده است مانند مناطق استوایی زندگی کنند زیرا هزارپاها تنها در محیط مرطوب می توانند زندگی کنند.
بعضی گونه های هزارپا، می توانند در زیر آب شیرین تا ۱۱ ماه زندگی کنند. گونه های اندکی نیز در نزدیکی آب های شور و دریاها یافت شده اند زیرا تا حدودی می توانند محیط های نمکی را تحمل کنند. با این حال، گاهی اوقات، هزارپاهایی که در باغ ها زندگی می کنند در خانه نیز دیده می شوند.
ولی بهتر است بدانید که به ندرت در خانه می توانند زنده بمانند مگر اینکه محیط خانه بسیار گرم و مرطوب باشد. هزارپاها یک سازگاری فیزیکی مهم را پشت سر گذاشته اند به این صورت که بدن یا اسکلت های بیرونی آنها با یک پوشش مومی پوشیده شده است که رطوبت را در خود نگه می دارد.
حقایق در مورد هزارپا
– هزارپاها از گروه بی مهرگان هستند (بدون ستون فقرات) و به بزرگترین گروه در قلمرو حیوانات تعلق دارند که شامل حشرات، عنکبوت ها، خرچنگ ها، نرم تنان و بسیاری دیگر از موجودات بدون اسکلت داخلی است.
– هزارپاها شاخک های کوتاهی دارند و آهسته حرکت می کنند و راه خود را از میان برگ های مرطوب، قارچ ها و مواد گیاهی پوسیده روی زمین حفر می کنند. همانطور که خاک را شخم می زنند، گیاهان و جانوران مرده را می خورند.
– هزارپاها مورد حمله حشرات، وزغ، پرندگان و گورکن ها قرار می گیرند. هزارپاها هنگام حمله، بدن خود را به شکل مارپیچ های محکم در می آورند تا از قسمت زیرین نرم بدن خود محافظت کنند. این شکل مارپیچ می تواند از سر و پاهای آنها محافظت کند.
– بدن هزارپا به دو قسمت سر و تنه تقسیم می شود. تنه هزارپا از بخش های گرد یا حلقه هایی تشکیل شده است. بسیاری از گونه های هزارپا در کناره حلقه های بدن خود غددی دارند که مواد شیمیایی سمی تولید می کنند و می توانند با آنها در برابر شکارچیان یا سایر حیوانات از خود دفاع کنند.
– هزارپاها در طول تابستان و زمستان با حرکت کردن در خاک از شرایط گرم و یا سرمای شدید فرار می کنند. در این مواقع آنها مقدار آبی که از طریق تنفس از دست می دهند را کاهش می دهند و این کار کمک می کند تا بتوانند در هر نوع دمایی زنده بمانند.
-هزارپاها جانورانی هستند که شب ها فعالیت می کنند و زندگی پنهانی دارند. به این صورت که روزها مخفی می شوند و تنها هنگام شب یا پس از باران های شدید به مدت کوتاهی ظاهر می گردند و به همین جهت اسرار زندگی آنها هنوز به طور کامل شناخته نشده است. علاوه بر این نیز آنها از مکان های خشک و در معرض تابش مستقیم نور خورشید یا روشنایی به شدت دوری می کنند.
-همه هزارپاها بینایی بسیار ضعیفی دارند و طعمه خود را از طریق حس لامسه و بویایی ردیابی می کنند و آنجایی که آنها کند هستند و نمی توانند مسافت های طولانی را به دنبال غذا یا سرپناه طی کنند، تمایل دارند به هر چیزی که در ابتدا برخورد می کنند رضایت دهند.
مزایای هزارپا برای محیط زیست چیست؟
هزارپاها در واقع بازیافت کننده های طبیعی زمین هستند. آنها از گیاهان و جانورانی که مرده اند، تغذیه می کنند و در نتیجه باعث می شوند که مواد مغذی خیلی سریعتر از انتظار تجزیه و بازیافت شوند که این کار برای بقای گیاهان و جانوران زنده بسیار مهم است.
تفاوت صدپا و هزارپا چیست؟
صدپاها عموما سریعتر هستند و شکارچی هستند. هزارپاها به آرامی می خزند و طعمه زنده را نمی خورند. صدپاها در هر بخش بدن یک جفت پا دارند، در حالی که هزارپاها در هر بخش بدن دو جفت پا دارند. صدپاها سمی هستند و هزارپاها سمی نیستند.
هزارپا چه می خورد
هزارپاها گیاهان و جانوران در حال پوسیدگی، برگ ها یا جوانه های گل، سایر حشرات و قارچ ها را می خورند. هزارپاها در واقع مرده خوارند به این معنی که مواد آلی مرده در زمین مانند قطعات چوب مرطوب، برگ های پوسیده و سایر موادی که به طور طبیعی در زیستگاه های مرطوب و در زیر زمین وجود دارد را می خورند. اگر زمین بیش از حد خشک شود یا نتوانند جانداران ریز را برای خوردن پیدا کنند، برای سیر شدن از گیاهان استفاده می کنند.
گونه های اندکی از هزارپاها، همه چیزخوار و چند گونه نیز گوشت‌خوار هستند و گاهی از کرم های خاکی، حشرات و حلزون ها تغذیه می کنند. در اکثر موارد این جانوران برای انسان بی ضرر هستند اما برخی نیز از گیاهان زنده تغذیه می کنند و آفت گیاهی بوده و به ویژه در گلخانه ها می توانند خسارت زیادی به بار بیاورند.
چرخه زندگی و تولید مثل هزارپا
یک هزارپای ماده در طول بهار و تابستان حدود 300 تخم در خاک می گذارد. برخی از گونه ها از تخم های خود با پیله ابریشم محافظت می کنند اما در بیشتر گونه های هزارپا، ماده پس از گذاشتن تخم آنها را رها می کند. بچه ها چند هفته طول می کشد تا از تخم خارج شوند هزارپاهای کوچک معمولاً هنگام بیرون آمدن از تخم فقط سه جفت پا و چهار حلقه بدن دارند.
هزارپاها از آنجایی که اسکلت بیرونی سختی دارند، تنها با پوست اندازی می توانند رشد کنند. این فرآیند شامل تشکیل یک اسکلت خارجی جدید در زیر اسکلت قدیمی است که به دو قسمت تقسیم شده و از بدن خارج می شود. اسکلت بیرونی بزرگ تر و جدیدتر با گذشت زمان سخت می شود.
در طول این مدت آنها 7-15 بار پوست اندازی می کنند و رشد می کنند. هزارپاها از تولد تا بزرگسالی 7-8 مرحله چرخه زندگی را طی می کنند و هر بار که پوست اندازی می کنند و بخش ها و پاهای بیشتری اضافه می کنند. هزارپاها تا زمانی که قادر به تولید مثل باشند به رشد خود ادامه می دهند البته آنها پس از 5-2 سال بالغ می شوند.
آیا هزارپا سمی است؟
هزارپاها سمی نیستند. هزارپا به عنوان مکانیزم دفاعی شما را نیش نمی زند. در واقع، به احتمال زیاد به شکل یک توپ کوچک فشرده جمع می شود اما این بدان معنا نیست که می توانید هزارپاها را با دستان خالی بردارید. وقتی هزارپا حس کند که مورد حمله قرار گرفته است، غدد دفاعی او مایع بدبویی که حاوی انواع محرک ها از جمله اسید هیدروکلریک، فنل و کینون های تحریک کننده است از خود ساطع می کنند.
این ترشحات ممکن است طیفی از رنگ ها از قرمز تا زرد تا قهوه ای باشند و بوی مدفوع یا کلر بدهند. برخی گونه ها زهر خود را با بیرون ریختن آن از منافذ بدن ترشح می کنند. اما برخی سم خود را مثل اسپری ترشح می کنند که باعث کور شدن حشرات می شوند. بعلاوه این ترشحات می تواند چشم و پوست انسان ها را تحریک کند و باعث لکه دار شدن پوست شما شود.
هزارپا چقدر عمر می کند
هزارپاها نقش مهمی در اکوسیستم ایفا می کنند زیرا آنها تجزیه کننده هستند و مواد مغذی موجود در مواد مرده را تجزیه کرده و به عنوان کود به خاک برمی گردانند. مدفوع هزارپا سرشار از ویتامین ها و مواد مغذی مهمی است که گیاهان به آن نیاز دارند.
وجود تجزیه کننده هایی مانند هزارپا در اطراف گیاهان آنها را سالم نگه می دارد. این جانداران تا چندین سال پس از بلوغ در شرایط آب و هوایی مناسب می توانند زنده بمانند. البته طول عمر در گونه های مختلف متفاوت است اما اغلب بین 1 تا 10 سال زنده می مانند.
بیشتر بخوانید:
