تحقیق در مورد نمک طعام _ کاربردها و انواع نمک

تحقیق در مورد نمک طعام

نمک چاشنی است که تقریبا در همه غذاهای ما یافت می شود. نمک خوراکی که به عنوان نمک طعام یا نمک سفره نیز شناخته می شود متشکل از کلرید سدیم NaCl، ترکیبی از کاتیون (Na+) و آنیون (Cl-) است. نمک به طور طبیعی در آب دریا، در ذخایر معدنی و در آب های طبیعی (دریاچه ها، نهرها) یافت می شود و می توان از طریق تبخیر آن را استخراج کرد. کلر و سدیم دو تا از رایج ترین یون های موجود در آب دریا هستند. آنها با هم بیش از 90 درصد از تمام یون های محلول در اقیانوس را تشکیل می دهند. بدن انسان نیز حاوی حدود 250 گرم نمک (3 یا 4 نمکدان کامل) است. نمک معمولا شامل 40 درصد سدیم و 60 درصد کلر است.

نمک چیست؟

نمک یک ماده معدنی کاملا شناخته شده است و به عنوان طعم دهنده در آشپزی استفاده می شود. بیشتر نمکی که الان تولید می شود از طریق استخراج به دست می آید اما مقداری نمک نیز از آب دریا به دست می آید. از آنجایی که نمک به عنوان یکی از ترکیبات مهم پخت و پز در نظر گرفته می شود، تقریباً در هر غذایی اعم از خانگی و بسته بندی شده یافت می شود. نمک طعم غذا را کاملاً تغییر می دهد و حتی باعث افزایش ماندگاری آن می شود.

نمک طعام یا نمک خوراکی چیست؟

نمک خوراکی همان نمک تصفیه شده با حدود 97-99٪ کلرید سدیم است. برای کلوخه نشدن به این نمک کربنات منیزیم اضافه می شود. تعدادی افزودنی دیگر مانند ید را نیز می توان به نمک سفره برای رفع مشکلات مختلف سلامت اضافه کرد. به عنوان مثال نمک یددار برای درمان اختلال عملکرد غده تیروئید به نام گواتر استفاده می شود. کمبود ید همچنین می تواند منجر به عقب ماندگی ذهنی شود.

علاوه بر این گاهی همراه با ید به نمک آهن نیز اضافه می شود که برای درمان کم خونی ناشی از فقر آهن بسیار مفید است. همچنین برخی از کشورها به نمک اسید فولیک نیز اضافه می کنند که به ویژه برای زنان باردار جهت جلوگیری از نقص لوله عصبی جنین و کم خونی مفید است.

کاربردهای نمک

نمک در بیشتر غذاهایی که ما می خوریم وجود دارد، اما در مواد غذایی طبیعی مانند گوشت، سبزیجات و میوه ها نیز به مقدار بسیار کم وجود دارد. اغلب به غذاهای فرآوری شده (مانند غذاهای کنسرو شده و مخصوصاً غذاهای شور و ترشی ها) اضافه می شود. نمک در این غذاها هم به عنوان نگهدارنده و هم طعم دهنده مورد استفاده قرار می گیرد. شاید جالب باشد بدانید که از نمک در تهیه لبنیات مانند کره و پنیر نیز استفاده می شود. نمک حتی می تواند طعم غذاهای دیگر را با کاهش تلخی بهبود ببخشد و آنها را خوش طعم تر و نسبتاً شیرین تر کند تا مشتری پسندتر شوند.

قبل از ظهور یخچال های الکتریکی، نمک زدن یکی از روش های اصلی نگهداری مواد غذایی بود. نمک به طور گسترده در آشپزی استفاده می شود. منابع اصلی نمک در رژیم غذایی جدا از استفاده مستقیم از کلرید سدیم، نان و فرآورده های غلات، فرآورده های گوشتی و شیر و لبنیات هستند.

در بسیاری از فرهنگ ها نمک به طور سنتی به عنوان چاشنی استفاده نمی شود در عوض توسط سس سویا، سس ماهی و سس صدف با محتوای سدیم بالا جایگزین استفاده می شود.

آیا بدن ما به نمک نیاز دارد؟

بدن ما به مقدار بسیار کمی نمک نیاز دارد زیرا به تنظیم مایعات بدن کمک می کند. با این حال، مقداری که ما در حال حاضر از طریق مواد غذایی می کنیم بسیار بیشتر از نیاز واقعی ما است. سدیم موجود در نمک می تواند فشار خون را افزایش دهد و متعاقباً خطر حمله قلبی و سکته مغزی را افزایش دهد. مصرف نمک کمتر در کودکان و بزرگسالان می تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری های مختلف کمک کند.

تاریخچه استفاده از نمک

از آنجایی که بسیاری از میکروارگانیسم ها نمی توانند در نمک زندگی کنند، از زمان های قدیم این ماده برای حفظ مواد غذایی استفاده می شده است. استفاده از نمک به عنوان نگهدارنده مواد غذایی کمک کرد تا انسان ها بتوانند مقادیر زیادی از مواد غذایی را ذخیره کنند، آنها را در مسیرهای طولانی ارسال کنند و در طول سال ذخیره کنند. استفاده از نمک به رشد جمعیت، توسعه شهرها و تغذیه سربازان در جنگ کمک کرد.

تحقیقات نشان داده است نمک احتمالاً در 4000 سال قبل از میلاد در مصر استفاده می شده است. در زمان‌ های قدیم به دلیل در دسترس نبودن سایر مواد نگهدارنده، نمک ارزشمندتر از اکنون بود. علاوه بر این در بسیاری از مکان ‌ها به سختی به دست می ‌آمد و از آن نه تنها برای طعم دادن به غذاها، بلکه برای ماندگاری بیشتر آنها استفاده می شد.

حتی مردم در گذشته نمک را با چیزهای دیگر مبادله می کردند. در چین، ترکیه، خاورمیانه و آفریقا این ماده از ارزش بالایی برخوردار بود. در منطقه مدیترانه، از جمله روم باستان، نمک حتی به جای پول استفاده می شد. کلمه حقوق از کلمه لاتین نمک گرفته شده است، زیرا آنها به مردم نمک می دادند. پس از اینکه مردم یاد گرفتند که چگونه نمک را از اقیانوس و دریا استخراج کنند نمک ارزان تر شد. فنیقی ها اولین کسانی بودند که با ریختن آب دریا در خشکی و تبخیر آن نمک را به دست آورده و فروختند.

یکی دیگر از کاربردهای نمک در جنگ ها بود. از این ماده به عنوان راهی برای مجازات یک شهر با خراب کردن محصولات آن استفاده می کردند زیرا نمک از رشد گیاهان در زمین جلوگیری کرده یا آنها را خراب می کرد.

انواع مختلف نمک 

نمک سفره

نمک سفره شکل رایج نمک است که همه ما آن را می شناسیم. نمک سفره سفید و دانه های کوچکی شبیه به شکر دارد. نمک سفره تصفیه شده ترین نمک در بین انواع نمک موجود است و در مارک ها و بسته بندی های مختلف فروخته می شود.

نمک دریا

نمک دریا از تبخیر آب دریا برای به دست می آید. نمک دریا به دلیل مواد معدنی مختلف به رنگ‌ های متفاوتی حتی خاکستری نیز وجود دارد. از آنجایی که به اندازه نمک خوراکی آسیاب نشده است معمولاً کمی درشت تر است. نمک دریا را می توان برای تبدیل به کریستال های کوچک تر مانند نمک های طعام آسیاب کرد.

نمک کوشر

نمک کوشر یک نوع نمک کریستالی بزرگتر و به شکل پولک است. در این نمک هیچ افزودنی ندارد و طعم بهتری نسبت به نمک خوراکی دارد. نمک کوشر در شکل ها و اندازه های مختلف وجود دارد و یکی از کاربردهای رایج آن چاشنی کردن گوشت است.

سنگ نمک

سنگ نمک، نمک دانه درشت، تصفیه نشده و غیرقابل خوردن است. اغلب در ساخت بستنی و روی یخ اطراف سیلندر پر از بستنی پاشیده می شود. زیرا مخلوط نمک و آب در دمای پایین تری نسبت به یخ خالص منجمد می شود. همچنین در زمستان ها روی جاده های یخ زده می پاشند تا یخ ها آب شود.

این نمک نسبت به نمک معمولی سدیم کمتری دارد و حاوی 94 ماده معدنی کمیاب است. در طب سنتی گفته می شود برای قلب و افراد دیابتی مفید است و از پوکی استخوان جلوگیری می کند. همچنین گفته می شود این نمک افسردگی و استرس را کاهش می دهد، از گرفتگی عضلات پیشگیری و آن را درمان می کند، فشار خون را تنظیم می کند، به هضم غذا کمک می کند و مشکلات پوستی و آرتروز را تسکین می دهد.

نمک هیمالیا

نمک صورتی هیمالیا از منطقه خاصی از هیمالیا استخراج می شود. این نمک معمولاً کریستال های بزرگی به رنگ صورتی دارد. در حالی که نمک صورتی هیمالیا مشابه نمک کوشر در پخت و پز استفاده می شود اما از آن در ساخت لامپ های نمک، لیوان های نوشیدنی و حتی ظروف پخت و پز نیز استفاده می شود.

روش های استفاده از نمک

نمک را می توان به صورت خام مصرف کرد، اما معمولاً در غذاها پخته می شود. نمک را می ‌توان روی غذا و میوه ها پاشید مانند گوجه‌ فرنگی تازه یا سیب ‌زمینی سرخ کرده. این ماده به سوپ ها، خورش ها، سس ها و مارینادها اضافه می شود. حتی مقدار کمی نمک به کیک، پای و کلوچه ها نیز اضافه می شود تا طعم شیرین دسرها را تقویت کند.

مزایای نمک چیست؟

همانطور که می دانید سدیم و کلر موجود در نمک، الکترولیت‌های اصلی مورد نیاز بدن هستند که برای تنظیم مایعات خارج سلولی مورد استفاده قرار می گیرند. سدیم و کلر همچنین بر حرکت عضلات، تکانه های عصبی و فشار خون تأثیر می گذارد. برخی از نمک ها برای حذف ناخالصی ها به شدت پردازش می شوند که می تواند مواد معدنی کمیاب را نیز حذف کند. با این حال، مقدار مواد معدنی کمیاب در انواع مختلف نمک برای ارائه فواید سلامت قابل توجه کافی نیست. هنگام انتخاب نمک، به جای فواید سلامتی، روی طعم و بافت تمرکز کنید.

تفاوت نمک دریا و نمک خوراکی چیست؟

نمک دریا و نمک خوراکی اساساً ارزش غذایی یکسانی دارند، اگرچه نمک دریا اغلب به عنوان جایگزین طبیعی و سالم تر برای کلرید سدیم به بازار عرضه می شود. تفاوت اصلی بین این دو نمک این است که نمک دریا طعم و بافت کمی متفاوت از نمک خوراکی دارد. از نظر وزن، نمک دریا و نمک خوراکی حاوی مقدار یکسانی سدیم هستند که برای سلامتی باید آن را محدود کنیم. اگر می ‌خواهید سالم ‌تر غذا بخورید، روی غذاهای غنی از مواد مغذی تمرکز کنید و مصرف نمک را کاهش دهید.

مقدار مجاز مصرف نمک در روز چقدر است؟

نوزادان و کودکان تنها به مقدار بسیار کمی نمک در رژیم غذایی خود نیاز دارند. تا 6 ماهگی، نوزادان مقدار مناسب سدیم و کلر را از شیر مادر یا شیر خشک نوزاد دریافت خواهند کرد. وقتی شروع به مصرف غذاهای جامد می کنند، از حدود 6 ماهگی، نیازی به اضافه کردن نمک در هنگام پخت و پز یا سر سفره نخواهید داشت. بزرگسالان روزانه حدود 8.4 گرم نمک مصرف می کنند که حدود یک سوم بیشتر از حداکثر توصیه شده است.

بیشتر بخوانید:

تحقیق در مورد گروه غذایی کلاس سوم