تحقیق در مورد لقمان کلاس پنجم
آنچه در این مطلب خواهید دید
تحقیق در مورد لقمان
تحقیق در مورد لقمان: لقمان فردی خردمند و باهوش بود که سعی می کرد با مردم به شیوه بسیار مناسبی رفتار کند. او سعی می کرد با عمل و گفتار درست خود به مردم نیکی کردن و احترام به پدر و مادر و راستگویی و دوری از هر گونه گناه و عمل نادرست را بیاموزد. لقمان از ابتدای جوانی خود برده بود اما به دلیل دانایی و نبوغ بالا آزاد شد و مقامش بالاتر رفت تا در بین مردم آن زمان به شهرت رسید. در ادامه مقاله اطلاعات بیشتری در مورد لقمان حکیم در اختیار شما قرار خواهد گرفت با ما همراه باشید.
لقمان کیست
در مورد اصل و نسب و پدر و مادر لقمان نقل قول های بسیار زیادی وجود دارد اما بهتر است بدانید که در واقع وی شجره نامه معروفی ندارد. در برخی از روایات نام پدر او را لیان بن ناحور بن تارح، باعورا، عنقا بن سرون، عنقا بن مربد، عنقا بن ثیرون و کوش بن سام بن نوح ذکر شده است. امام صادق (ع) فرمود: به خدا سوگند، حکمت از رهگذر نژاد و ثروت و بزرگى جسم و زیبایى اندام، به لقمان داده نشد.
لقمان برده ای سیاه پوستی بود که در سرزمین سودان به دنیا آمده است و او در زمان حضرت داوود زندگی می کرده و عمر طولانی داشته است بطوری که تا زمان حضرت یونس نیز زنده بوده است. بر اساس کتاب های تاریخی او فردی کوتاه قد بوده است که زیبایی ظاهری نداشت. بطوری که روایت شده است که به او گفته اند چه صورت زشتی داری! و لقمان جواب داده: بر نقاشی ایراد می گیری یا بر نقاش؟ لقمان فردی امین و پاکدامن بوده که از گفتن حرف های ناسزا پرهیز می کرده و در همه مراحل زندگی خود عفت و اخلاص را رعایت کرده است.
زندگی لقمان
لقمان در زمان جوانی خود یکی از بردگان حبشی بود و به عنوان اولین برده ای شناخته می شود که از طریق قراردادی که بین او و صاحبش بسته شده است آزاد می شود. او زمان استراحت خود را در سکوت به فکر کردن در امور جهان و معرفت حق تعالی سپری می کرد و برای گذران امور زندگی خود به خیاطی یا درودگری مشغول بود. برخی نیز می گویند که وی از راه چوپانی زندگی خود را می گذراند.
لقمان هیچگاه اراده خود را تسلیم خشم نکرد و برای دست آوردن موفقیت در دنیا مغرور نشد و صبر و شکیبایی او نیز بسیار ستودنی بود زیرا هنگامی که چند فرزند خود را از دست داد لب به شکایت باز نکرد.
چرا لقمان به مقام حکمت رسید
خداوند در آیه ۱۲ سوره لقمان فرموده است: «وَ لَقَدْ آتَیْنا لُقْمانَ الْحِکْمَةَ أَنِ اشْکُرْ لِلّهِ وَ مَنْ یَشْکُرْ فَإِنَّما یَشْکُرُ لِنَفْسِهِ وَ مَنْ کَفَرَ فَإِنَّ اللّهَ غَنِیٌّ حَمیدٌ»؛ «ما به لقمان حکمت دادیم (و به او گفتیم) شکر خدا را بجای آور هر کس شکرگزاری کند، تنها به سود خویش شکر کرده؛ و آن کس که کفران کند، (زیانی به خدا نمی‌رساند)؛ چرا که خداوند بی نیاز و ستوده است.
امام صادق (ع) درباره حکمت لقمان فرموده است: «لقمان در سایه حسب و نسب، ثروت و مال، نیرومندی و زیبایی به آن مقام نرسید؛ بلکه او مردی بود که در اطاعت خداوند استقامت داشت، گرد حرام نمی گشت، آرام و باوقار و تیزبین بود، در هر موضوعی عمیقانه فکر می کرد، از هر حادثه ای درس عبرت می گرفت، کمتر مزاح و خنده می کرد، از اقبال دنیا خوشحال نمی شد و از پشت کردن آن اندوهناک نمی گشت، فرزندان زیادی داشت و در مرگ آنها زمام بردباری را از دست نداد. او مردى توانمند در کار خداوند و پارسا به خاطر خدا بود. آرام و خاموش، ژرف اندیش، متفکر، باریک بین و عبرت آموز.
روایتی از پیامبر نقل شده است که نشان می دهد با تمام این ویژگی ها و کمالات لقمان به مقام پیامبری نرسیده است، پیامبر اسلام در این باره فرمودند: «لقمان پیامبر نبود؛ بنده ای بود فکور و خوش عقیده. او خدا را دوست داشت و خدا نیز او را دوست می داشت و بر او منت نهاد و حکمت به او آموخت.»
لقمان در میان مسلمانان به دلیل اینکه سوره ای در قرآن به نام او آمده است و همچنین به دلیل حکمت های ده گانه ای که خداوند از زبان لقمان به پسرش گفته است دارای محبوبیت فراوانی است. علاوه بر این نیز در بسیاری از روایات شیعه و اهل سنت نیز از او و پسرش سخن گفته شده است. هرچند که لقمان به مقام نبوت نرسید ولی او در زمان داوود نبی (ص) به عنوان یکی از یاران نزدیکان آن حضرت در امر قضاوت به او کمک می کرده است.
چند مورد از نصیحت های لقمان به فرزندش
-فرزندم همیشه شکر خدا را به جای آور، برای خدا شریک قائل مشو، زیرا مخلوقی ضعیف و محتاج را با خالقی عظیم و بی نیاز برابر نهادن، ظلمی بزرگ است.
– نماز را به پای دار! تا ارتباط تو با خدا محکم گردد و از ارتکاب فحشا و منکر مصون باشی و چون به حد کمال رسیدی، دیگران را به معروف و تهذیب نفس و تزکیه روح دعوت و رهبری کن و در این راه در مقابل سختی ها صبور و شکیبا باش.
– در راه رفتن نه به شیوه ستمگران گام بردار و نه مانند مردم خوار و ذلیل، و به هنگام سخن گفتن آهسته و ملایم سخن بگو.
– از دنیا پند بگیر و آن را ترک نکن که جیره خوار مردم شوی و به فقر مبتلا گردی و تا آنجا خود را در بند و گرفتار دنیا نکن و در اندیشه سود و زیان آن فرو مرو که زیانی به آخرت تو برسد و از سعادت جاودان بازمانی.
لقمان از دیدگاه امام صادق (ع)
به خدا سوگند حکمتی که به لقمان داده شده بود نه مال بود و نه مقام و طایفه و نه هیکل و زیبایی، بلکه او مردی بود در کار خدا نیرومند، در راه او پرهیزکار، ساکت، با وقار، دقیق، آینده نگر، تیزبین و پند آموز. او روزها نمی خوابید و همیشه بر اعمال خود کنترل و نظارت دقیق داشت.
از ترس گناه هیچگاه نمی خندید، غضب و شوخی نمی نمود، خداوند به او اولاد زیادی بخشید و در حالی که همه آنها قبل از وی جان سپردند با صبر و شکیبایی مصائب را تحمل کرد و به رضای خدا راضی بود و برای هیچ یک اشک بر دیدگان جاری نکرد. هر گاه به دو نفر که اختلاف و یا نزاع داشتند برخورد می کرد میان آنان صلح و صفا برقرار می ساخت و آتش کینه و عداوت را در آنها خاموش می ساخت.
لقمان از دیدگاه مفسرین
گروهی از مفسرین اعتقاد دارند که لقمان پیامبر بوده است ولی بسیاری معتقدند که حکیمی فرزانه بوده که حکمت بی پایانش باعث شده سیرت نورانی داشته باشد. کسی از او پرسید مگر تو همدوش ما گوسفند چرانی نمی کردی چه شد که به این مقام و منزلت رسیدی؟ لقمان پاسخ داد: خدا را شناختم، امانت را حفظ کردم، راست گفتم و از حرف بی فایده و بی مورد پرهیز کردم. البته برخی نیز معتقدند که وی یکی از نزدیکان ایوب پیامبر بوده است و عده ای دیگر نیز معتقدند که لقمان از عموزاده های ابراهیم علیه السلام است.
شاگردان لقمان
مورخان افرادی مانند فیثاغورث (حکیم یونانی) و جاماسپ (حکیم ایران باستان) و همچنین بطلیموس، شاگرد جالینوس را به عنوان شاگردان لقمان معرفی کرده اند.
عمر لقمان حکیم
درباره عمر لقمان مانند بسیاری از مراحل زندگی او ابهاماتی وجود دارد برخی معتقدند که او حدود 200 سال عمر کرده است و برخی دیگر نیز معتقدند که او 1000 سال عمر کرده است. در گلستان سعدی آمده است که : «هیچ کس را از آدمیان، عمر، چون لقمان نبوده است. سه هزار سال عمر داشت. چون عمرش به آخر رسید، ملک الموت بیامد. او را دید در میان نیستان نشسته، زنبیل می بافت.
ملک الموت گفت: اى لقمان! سه هزار سال عمر یافتى. چرا خانه ای نساختى؟ گفت: ابله، کسى که او را، چون تویى در پى بُوَد و او را پرواى خانه ساختن باشد!». در نقل قول دیگری از لقمان آمده است که لقمان به فرزندش گفته است: چهار هزار سال، چهار هزار پیغمبر را چاکرى کردم. بهرحال این روایات نشان می دهد که وی عمر بسیار طولانی داشته است.
ابراهیم ادهم گوید: قبر لقمان میان مسجد لقمه (از شهرهای فلسطین) است. علاوه بر قبر لقمان، قبور هفتاد تن از انبیاء عظام که پس از لقمان فوت کرده اند نیز در آنجا است. برخی محل دفن او را در شهر رمله و برخی دیگر اَیله را محل دفن او می دانند. برخی دیگر نیز شهر اسکندریه مصر را محل دفن او در نظر گرفته اند. البته بهتر است بدانید در شهرستان سرخس ایران نیز مقبره ای به نام لقمان حکیم وجود دارد.
بیشتر بخوانید:
تحقیق در مورد سوره لقمان + مقاله دانش آموزی درباره سوره لقمان
لقمان به فرزندش چه سفارشی کرد کلاس سوم + 3 نصیحت لقمان به فرزندش سوم ابتدایی
