تحقیق در مورد قانون اساسی کلاس هفتم

آنچه در این مطلب خواهید دید
تحقیق در مورد قانون اساسی – کلاس هفتم
مقدمه
در هر جامعه برای آنکه نظم برقرار شود، عدالت اجرا گردد و حقوق مردم حفظ شود، وجود قانونی اساسی و بنیادین ضروری است. قانون اساسی در واقع سنگبنای نظام حقوقی هر کشور به شمار میآید که تمام قوانین دیگر باید بر اساس آن تنظیم شوند. بدون وجود قانون اساسی اداره کشور دچار هرجومرج و بینظمی میشود، زیرا قانون اساسی تعیین میکند چه کسی مسئول چیست، چه حقوقی برای مردم وجود دارد و چگونه اختلافات باید حل شود.
قانون اساسی چیست؟
قانون اساسی مجموعهای از اصول و قواعد کلی است که شیوه اداره کشور را مشخص میکند. در این قانون تعیین میشود که سه قوه اصلی کشور یعنی قوه مقننه، قوه مجریه و قوه قضائیه هرکدام چه وظایف و اختیاراتی دارند، حقوق و آزادیهای مردم چه هستند و نظام حکومتی کشور بر چه اساسی اداره میشود. تمام قوانین دیگر یک کشور باید با قانون اساسی هماهنگ باشند و اگر قانونی برخلاف آن تصویب شود، باطل خواهد شد.
اهمیت قانون اساسی
وجود قانون اساسی به چند دلیل بسیار حیاتی است:
- حدود وظایف و اختیارات مسئولان کشور را تعیین میکند و از تمرکز بیش از حد قدرت در دست افراد خاص جلوگیری میکند.
- حقوق مردم را تضمین میکند و آزادیهای اساسی شهروندان را به رسمیت میشناسد.
- عدالت را در جامعه برقرار میسازد و امکان دادخواهی و حل اختلاف را فراهم میکند.
- به مردم اجازه میدهد تا در تعیین سرنوشت سیاسی و اجتماعی خود مشارکت کنند.
- مسیر مشخصی برای اداره کشور در شرایط عادی و بحرانی تعیین میکند.
قانون اساسی در ایران
در جمهوری اسلامی ایران، قانون اساسی بالاترین سند حقوقی کشور است. این قانون پس از پیروزی انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۸ توسط مجلس خبرگان قانون اساسی تدوین و با رأی مستقیم مردم به تصویب رسید. بعدها در سال ۱۳۶۸ اصلاحاتی در آن انجام شد تا با نیازهای جدید کشور هماهنگتر گردد.
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به اصول گوناگونی تقسیم شده است و هر بخش موضوعات مختلفی را پوشش میدهد؛ از نظام سیاسی و وظایف قوا گرفته تا حقوق مردم، سیاست خارجی و وظایف نهادهای نظارتی و رهبری.
بخشهای مهم قانون اساسی ایران
در قانون اساسی ایران بخشهای گوناگونی وجود دارد که در هر بخش به موضوع خاصی پرداخته شده است. برخی از بخشهای مهم آن عبارتاند از:
- بیان اصول کلی نظام جمهوری اسلامی و تأکید بر حاکمیت ملی و اسلامی بودن حکومت
- حقوق اساسی ملت از جمله آزادی بیان، آزادی مطبوعات، آزادی آموزش، حق دادخواهی و امنیت شخصی
- وظایف و اختیارات سه قوه کشور: مقننه (قانونگذاری)، مجریه (اجرای قوانین) و قضائیه (رسیدگی به تخلفات و حل اختلافها)
- تشکیل و وظایف شورای نگهبان برای نظارت بر مطابقت قوانین با قانون اساسی و شرع
- نقش رهبری و تعیین وظایف عالیترین مقام کشور در زمینههای مختلف
- چگونگی اصلاح و بازنگری قانون اساسی در صورت لزوم
مراحل تصویب قانون اساسی ایران
فرایند تصویب قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران با برگزاری انتخابات برای تشکیل مجلس خبرگان قانون اساسی آغاز شد. اعضای این مجلس با انتخاب مردم تعیین شدند و پس از ماهها بررسی و مشورت، متن قانون اساسی را تدوین کردند. در آذرماه سال ۱۳۵۸، متن نهایی قانون اساسی در یک همهپرسی عمومی به رأی مردم گذاشته شد و با رأی اکثریت مردم به تصویب رسید.
برای اصلاح و بازنگری قانون اساسی نیز مراحل خاصی در نظر گرفته شده است. این کار تنها با نظارت مقام رهبری، تصویب مجمع تشخیص مصلحت نظام و تأیید مردم در همهپرسی انجام میشود تا اصول بنیادین کشور به آسانی دستخوش تغییر نشود.
جایگاه مردم در قانون اساسی ایران
یکی از ویژگیهای برجسته قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نقش گسترده مردم در اداره کشور است. مردم در انتخاب نمایندگان مجلس، رئیسجمهور، اعضای شوراهای اسلامی شهر و روستا و همچنین نمایندگان مجلس خبرگان رهبری شرکت میکنند. این مشارکت نشان میدهد که در قانون اساسی ایران رأی و نظر مردم جایگاه ویژهای دارد و بخشی از نظام مردمسالاری دینی محسوب میشود.
تفاوت قانون اساسی با سایر قوانین
قانون اساسی بالاترین مرجع حقوقی کشور است و تمامی قوانین عادی باید در چارچوب آن تصویب شوند. اگر قانونی برخلاف اصول قانون اساسی باشد، شورای نگهبان آن را تأیید نمیکند و به مجلس بازمیگرداند تا اصلاح شود. این ویژگی باعث میشود تعادل، عدالت و احترام به حقوق اساسی مردم همیشه حفظ گردد.
نهادهای ناظر بر اجرای قانون اساسی
برای آنکه قانون اساسی به درستی اجرا شود و تخلفی از آن صورت نگیرد، نهادهایی مسئول نظارت بر آن هستند:
- شورای نگهبان که مصوبات مجلس را با قانون اساسی و شرع تطبیق میدهد
- مجلس خبرگان رهبری که بر عملکرد رهبر نظارت میکند
- دیوان عدالت اداری که به شکایات مردم درباره تخلفات اداری رسیدگی میکند
نمونههایی از حقوق مردم در قانون اساسی ایران
در اصول مختلف قانون اساسی، حقوق و آزادیهای متعددی برای مردم به رسمیت شناخته شده است که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- حق آزادی بیان و عقیده
- حق آموزش و تحصیل برای همه مردم
- حق امنیت شخصی و ممنوعیت شکنجه
- حق انتخاب شغل
- حق مشارکت در تعیین سرنوشت سیاسی کشور از طریق انتخابات
بیشتر بخوانید: