تحقیق در مورد سوره مسد + مقاله دانش آموزی درباره سوره مسد

آنچه در این مطلب خواهید دید
تحقیق در مورد سوره مسد
سوره مسد صد و یازدهمین سوره قرآن کریم است که قبل از سوره اخلاص و بعد از سوره نصر قرار دارد. این سوره مبارکه در جزء سی ام جای گرفته است. سوره مسد بر اساس ترتیب نازل شدن ششمین سوره ای است که در زمان هجرت مسلمانان به حبشه در مکه بر پیامبر نازل شد. از آنجاییکه در مکه بر پیامبر نازل شده یکی از سوره های مکی به حساب می آید.
محتوای اصلی سوره مسد
سوره مسد در مورد ابولهب و همسرش که یکی از دشمنان بدخواه و سرسخت پیامبر اکرم بودند نازل شد. قرآن در این سوره ابولهب و همسرش را در آتش جهنم و بدترین عذاب ها گرفتار می داند.
خداوند در سوره مسد همسر ابولهب را (حمالة الحطب) خطاب می کند که معنی آن حمل کننده هیزم است. چون که او برای آزار دادن و اذیت کردن پیامبر اکرم (ص) در جلوی پای او خار می ریخت به این نام خطاب شده است.
تمام محتوا و معنای این سوره مربوط به ابولهب و همسرش می باشد که در آن به نابودی آن ها و کارهایشان سخن گفته است. در این سوره گفته شده خداوند او و همسرش را به آتش جهنم گرفتار می کند. این سوره تنها سوره در قرآن مجید است که در آن نام دشمنان پیامبر و اسلام در آن ذکر شده است و این نشان می دهد که ابولهب و همسرش دشمنی بسیار زیادی با پیامبر داشته اند.
تعداد آیات سوره مسد
سوره مسد دارای ۵ آیه می باشد.
تعداد کلمات و حروف سوره مسد
این سوره شامل ۲۲ کلمه و ۸۱ حرف است.
دلایل نام گذاری سوره مسد
مسد در لغت به معنای ریسمان و طنابی است که از لیف خرما بافته شده است، این سوره را به دلیل آخرین کلمه در سوره، مسد نامیده اند.
نام های دیگر سوره مسد
این سوره علاوه بر مسد به عنوان سوره تبت و سوره لهب نیز شناخته می شود.
تبت: به دلیل این که در اولین آیه این سوره به کلمه تبت اشاره شده است، بنابراین به اسم تبت نیز مشهور است.
لهب: به خاطر آوردن این کلمه در آیه سوم و سرانجام ابولهب که در آتش شعله ور فرو خواهد رفت این سوره به نام لهب نیز معروف است.
دلیل نازل شدن سوره مسد
در بعضی از کتاب های قرآنی نقل شده است که پیامبر روزی بر بالای تپه صفا رفت و قوم قریش را فراخواند (صدا زد). زمانی که قوم قریش به نزد پیامبر آمدند پیامبر اکرم (ص) آنها را از عذاب سخت و دردناک بیم داد (ترساند). ابولهب که در میان آنها بود با عصبانیت و با زبان دشنام بر پیامبر اعتراض کرد و گفت که برای این ما را این جا جمع کرده ای؟ و با جمله ( تبا لک) که معنای آن زیان بینی است به پیامبر دشنام داد و در همان لحظه آیه های سوره مسد در جواب و پاسخ به این دشنام نازل شد. که در آیه های آن خود شخص ابولهب را زیان زده و هلاک شده معرفی کردند.
سوره مسد ام جمیل همسر ابولهب را با عبارت (حمالة الحطب) که منظور آن حمل کننده هیزم است معنا کرده است. تفسیرهای فراوانی در مورد این که چرا در قرآن این چنین توصیف شده است، وجود دارند که برخی از آنها عبارتند از:
أم جمیل با ظلم و ستم و کارهای زشتی که انجام می داد خودش آتش عذاب جهنم را شعله ور می کرد و این آتش را برای خودش بر می افروخت. عبارت حمالة الحطب به سخن چینی و بدگویی پیامبر و حرف آن را برای دیگران بردن اشاره دارد.
ام جمیل همسر ابولهب خارهای بیابان را جمع می کرد و آنها را بر شانه هایش می کشید و زمانی که پیامبر اکرم برای اقامه نماز بیرون می آمد خارهای جمع شده را جلوی پای پیامبر می ریخت تا اذیت شود و آسیب ببیند.
نظر پیامبر و امامان در مورد سوره مسد
از پیامبر اکرم (ص) در سوره مسد نقل شده است: کسی که سوره مسد را می خواند امیدوارم که خداوند او و ابولهب را در یک خانه جای ندهد. منظور از این سخن این است که قرائت کننده سوره مسد اهل بهشت است و با ابولهب در جهنم نخواهد بود.
امام صادق (ع) نیز درمورد سوره مسد می فرماید: هرگاه سوره تبت را خواندید بر ابولهب که دشمن پیامبر و اسلام است لعن و نفرین بفرستید. چون او از تکذیب کنندگان پیامبر و قرآنی بود که از نزد خداوند آمده است.
مفهوم کلی سوره مسد
سوره مسد به سرگذشت دشمنان پیامبر و همچنین هشدار به آنها اشاره می کند. در قرآن با روشنی و صراحت نوشته شده که ابولهب و همسرش ام جمیل هر دو اهل جهنم و دوزخ هستند و راه نجاتی از آن ندارند. در نتیجه این سخن به واقعیت تبدیل شد و هر دوی آنها بی ایمان از دنیا رفتند.
متن و ترجمه سوره مسد
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
تَبَّتْ يَدَا أَبِي لَهَبٍ وَتَبَّ (۱)
بريده باد دو دست ابولهب و مرگ بر او باد
مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَ مَا كَسَبَ (۲)
دارايى او و آنچه اندوخت سودش نكرد
سَيَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ (۳)
به زودى در آتشى پر زبانه درآيد
وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ (۴)
و زنش آن هيمه كش آتش فروز
فِي جِيدِهَا حَبْلٌ مِنْ مَسَدٍ (۵)
بر گردنش طنابى از ليف خرماست
بیشتر بخوانید: