تحقیق در مورد سوره علق + مقاله دانش آموزی درباره سوره علق
آنچه در این مطلب خواهید دید
تحقیق در مورد سوره علق
علق در لغت به معنای خون بسته است. سوره علق یکی از سوره های مکی قرآن می باشد و جزء سوره هایی است که سجده کردن و خواندن آن بر هر مسلمانی واجب شده است. این سوره نود و ششمین سوره قرآن کریم است و در جز سی ام قرار دارد. سوره علق به خلقت و آفرینش انسان اشاره کرده و می فرماید با وجود تمامی نعمت ها انسان در برابر پروردگارش ناسپاس است و به مجازات سخت کسانی که مانع هدایت مردم به راه حق می شوند اشاره می کند.
عظمت سوره علق
سوره علق چهارمین سوره در قرآن است که با خواندن و حتی شنیدن آن، سجده کردن واجب و ضروری است. این سوره یکی از سوره های سجده دار می باشد و سوره های سجده دار احکام و قوانینی دارند و خواندن این سوره ها در نماز ممکن نیست.
مشخصات سوره علق
نام های دیگر سوره علق : اقرا
در آیه اول این سوره کلمه اقرا نوشته شده که به معنی (بخوان) است بنابراین سوره علق به نام اقرا نیز شناخته می شود.
تعداد آیات
سوره علق شامل نوزده آیه است
تعداد حروف و کلمات
سوره علق دارای 72 کلمه و دویست و هشتاد و هشت حرف است.
ترتیب نازل شدن
سوره علق اولین سوره ای است که در مکه بر پیامبر اکرم نازل شده است. پنج آیه اول این سوره آیه های مهم نازل شده بر پیامبر اکرم هستند. سوره علق قبل از سوره قدر و بعد از سوره تین در کتاب قرآن نوشته شده است.
تفسیر دقیق سوره علق
سوره علق به خلق کردن و آفرینش انسان و ناسپاسی های او در برابر خداوند اشاره می کند. خداوند در این سوره در شروع آیه به پیامبر اکرم دستور خواندن و قرائت سوره را می دهد. همچنین به نزدیک شدن و سجده کردن به خداوند تاکید می کند.
نظر پیامبر و امامان در مورد سوره علق
پیامبر اکرم (ص) در مورد سوره علق می فرماید : هر کس سوره علق را تلاوت کند مانند کسی است که همه سوره های مفصل را خوانده است. این سوره مانعی در برابر غرق شدن و امن بودن در برابر هر نوع بلایی است.
امام صادق (ع) نیز درباره قرائت و خواندن سوره علق می فرماید: هر کسی در شب و یا روز سوره علق را بخواند و در همان روز یا شب بمیرد به عنوان یک شهید از دنیا رفته و در صف شهیدان می رود. در آخرت (قیامت) نیز مانند کسی است که در راه خدا همراه با پیامبر اکرم به وسیله شمشیر جهاد کرده است.
معانی تمام آیات سوره علق
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ
بخوان به نام پروردگارت كه آفريد
خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ
انسان را از علق آفريد
اقْرَأْ وَرَبُّكَ الْأَكْرَمُ
بخوان و پروردگار تو كريمترين كريمان است
الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ
همان كس كه به وسيله قلم آموخت
عَلَّمَ الْإِنْسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ
آنچه را كه انسان نمى دانست به تدريج به او آموخت
كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى
حقا كه انسان سركشى مى كند
أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى
همين كه خود را بى نياز پندارد
إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى
در حقيقت بازگشت به سوى پروردگار توست
أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى
آيا ديدى آن كس را كه باز مى داشت
عَبْدًا إِذَا صَلَّى
بنده اى را آنگاه كه نماز مى گزارد
أَرَأَيْتَ إِنْ كَانَ عَلَى الْهُدَى
چه پندارى اگر او بر هدايت باشد
أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى
يا به پرهيزگارى وادارد براى او بهتر نيست
أَرَأَيْتَ إِنْ كَذَّبَ وَتَوَلَّى
و باز آيا چه پندارى كه اگر او به تكذيب پردازد و روى برگرداند چه كيفرى در پيش دارد
أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى
مگر ندانسته كه خدا مى بيند
كَلَّا لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ
زنهار اگر باز نايستد موى پيشانى او را سخت بگيريم
نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ
همان موى پيشانى دروغگو گناه پيشه را
فَلْيَدْعُ نَادِيَهُ
بگو تا گروه خود را بخواند
سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ
بزودى آتشبانان را فرا خوانيم
كَلَّا لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ
زنهار فرمانش مبر و سجده كن و خود را به خدا نزديك گردان
بیشتر بخوانید:
