تحقیق در مورد سوره شوری + مقاله دانش آموزی درباره سوره شوری
آنچه در این مطلب خواهید دید
تحقیق در مورد سوره شوری
تعداد آیات سوره شوری
سوره شوری دارای 53 آیه است.
تعداد کلمه و حروف سوره شوری
سوره شوری شامل 860 کلمه و 3521 حرف است.
علت نام گذاری سوره شوری
شوری یکی از صفات مومنان می باشد که در کارها با یکدیگر مشورت می کنند. در این سوره به دلیل اینکه واژه شوری در آیه سی و هشت آن آمده، به نام سوره شوری نام گذاری شده است.
نام های دیگر سوره شوری
نام دیگر سوره شوری، حم عسق است. زیرا با این کلمات شروع شده است.
محتوا و مفهوم کلی سوره شوری
هدف و محتوای اصلی سوره شورا شامل :
- اشاره به مسئله وحی و توحید و یکتاپرستی
- ویژگی انسان های مؤمن و کافر و حال و روز آن‌ها در روز قیامت
- دعوت قرآن از پیامبر به صبر و بردباری در دعوت مردم به دین
- وحدت همه ادیان الهی
- نهی مردم از تفرقه اندازی در دین خداوند، گذشت و بخشش گناهان دیگران و کنترل کردن خشم
- مشورت کردن با بزرگان در کارها
- پذیرفته شدن توبه انسان‌ها از طرف خداوند
سخن پیامبر و امامان درباره سوره شوری
حضرت محمد (ص) درباره سوره شوری می فرماید: هر کس سوره شوری را قرائت کند، همه ملائکه برای او درود و سپاس می فرستند و برایش در پیشگاه خداوند درخواست استغفار و طلب رحمت می کنند.
امام صادق (ع) درباره سوره شوری می فرماید: هر شخصی سوره شورا را بخواند، در روز قیامت با صورتی درخشان و سپید در پیشگاه خداوند حاضر می شود.
خداوند به او می فرماید: ای بنده من که سوره شورا را به صورت مداوم می خواندی، در صورتی که پاداش آن را نمی دانستی و اگر می دانستی چه پاداشی دارد، هرگز از خواندن آن خسته نمی شدی ولی من امروز پاداش آن را به تو خواهم داد، سپس فرمان می دهد که او را به بهشت ببرند و غرق در نعمت های بهشتی کنند.
همچنین امام صادق (ع) درباره خواص این سوره می فرماید: هر شخصی این سوره را نوشته و با خود حمل کند، از شر فتنه های مردم در امان خواهد بود.
آیات مشهور سوره شوری
شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى أَنْ أَقِيمُوا الدِّينَ وَلَا تَتَفَرَّقُوا فِيهِ كَبُرَ عَلَى الْمُشْرِكِينَ مَا تَدْعُوهُمْ إِلَيْهِ اللَّهُ يَجْتَبِي إِلَيْهِ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي إِلَيْهِ مَنْ يُنِيبُ (13)
از احكام دين آنچه را كه به نوح درباره آن سفارش كرد براى شما تشريع كرد و آنچه را به تو وحى كرديم و آنچه را كه درباره آن به ابراهيم و موسى و عيسى سفارش نموديم كه دين را برپا داريد و در آن تفرقه اندازى مكنيد بر مشركان آنچه كه ايشان را به سوى آن فرا مى خوانى گران مى آيد خدا هر كه را بخواهد به سوى خود برمى گزيند و هر كه را كه از در توبه درآيد به سوى خود راه مى نمايد.
در آیه سیزده سوره شوری خداوند به وحدت در دین ها اشاره می کند که همه در اصل یکی هستند وهمگی انسان ها را به ایمان آوردن به خدا و پیروی کردن از دستورات او هدایت می کنند.
ذَلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ (23)
اين همان پاداشى است كه خدا بندگان خود را كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده اند بدان مژده داده است بگو به ازاى آن رسالت پاداشى از شما خواستار نيستم مگر دوستى درباره خويشاوندان و هر كس نيكى به جاى آورد و طاعتى اندوزد براى او در ثواب آن خواهيم افزود قطعا خدا آمرزنده و قدرشناس است.
درآیه بیست و سه سوره شوری، خداوند رو به حضرت محمد می فرماید که به مردم بگو مزد و پاداش من برای رسالت و دعوت، دوستی و مودت با اهل بیت و خانوده ام می باشد.
وَالَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَإِذَا مَا غَضِبُوا هُمْ يَغْفِرُونَ (37)
و كسانى كه از گناهان بزرگ و زشت كاري ها خود را به دور مى دارند و چون به خشم درمى آيند درمى گذرند.
وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَى بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (38)
و كسانى كه نداى پروردگارشان را پاسخ مثبت داده و نماز برپا كرده اند و كارشان در ميانشان مشورت است و از آنچه روزيشان داده ايم انفاق مى كنند.
وَالَّذِينَ إِذَا أَصَابَهُمُ الْبَغْيُ هُمْ يَنْتَصِرُونَ (39)
و كسانى كه چون ستم بر ايشان رسد يارى مى جويند و به انتقام بر مى خيزند.
آیات سی و هفت تا سی و نه سوره شوری ویژگی های مؤمنان را بیان می کند، صفاتی مانند خواندن نماز، انفاق در راه خداوند، مشورت کردن با بزرگان در کارها و…
آیات الاحکام سوره شوری
وَجَزَاءُ سَيِّئَةٍ سَيِّئَةٌ مِثْلُهَا فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ إِنَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ (40)
و جزاى بدى مانند آن بدى است پس هر كه درگذرد و نيكوكارى كند پاداش او بر عهده خداست به راستى او ستمگران را دوست نمى دارد.
این آیه که جز آیات الاحکام می باشد، جواز قصاص و مقابله به مثل کردن را می دهد و فقط به شرطی عفو مشروط است که فرد ظالم از کارش پشیمان و توبه کرده باشد.
بیشتر بخوانید:
