تحقیق در مورد راکون برای تمام پایه های تحصیلی

تحقیق در مورد راکون

راکون ها یکی از قابل تشخیص ترین حیوانات در آمریکای شمالی هستند. مشخص ‌ترین ویژگی آنها خطوط سیاه اطراف چشم‌ ها است که شبیه ماسک به نظر می رسد و کارایی آن کاملا مشخص نیست. ممکن است به راکون ها کمک کند یکدیگر را شناسایی کنند. یا ممکن است دید در شب راکون را تقویت کند. یا شاید به سادگی به شکل تصادفی تکامل یافته باشد. خز این حیوانات متراکم است و می تواند به خوبی از بدن آنها در مقابل سرما محافظت کند. رنگ پوست و وزن راکون ها بسته به زیستگاه متفاوت از خاکستری تا قهوه‌ای مایل به قرمز متغیر است.

ویژگی های فیزیکی راکون ها

مشخص ‌ترین ویژگی راکون ها ماسک سیاه روی چشم ها و دم پرپشت با چهار تا ده حلقه سیاه است. پنجه های جلویی آنها شبیه دست های باریک انسان است که 5 انگشت دارد. این پنجه ها به طرز غیر معمولی باعث می شود راکون ها ماهر شوند. این موجودات، پوزه ای نوک تیز، جمجمه ای پهن، گوش های گرد، دندان های تیز، پشتی قوز دار بزرگ دارند که (در نتیجه بزرگتر بودن پاهای عقبی از پاهای جلویی) است.

راکون ها از نظر ساختار بدنی تنومند هستند و وزن آنها به طور کلی بین شش تا هفت کیلوگرم است.  نرها معمولا از ماده ها سنگین تر هستند. ولی بطور کلی وزن بدن آنها در طول سال نوسانات زیادی دارد. آنها اغلب در زمستان چاق تر و در تابستان لاغرتر هستند و طول بدن آنها بین 603 تا 950 میلی متر است. دم آنها حدود 42٪ تا 52٪ از اندازه بدن آنها را شامل می شود.

زیستگاه و محل زندگی راکون ها

راکون ها موجودات بسیار سازگاری هستند به همین دلیل در بسیاری از انواع زیستگاه ها یافت می شوند و حتی می توانند به راحتی در نزدیکی انسان زندگی کنند. راکون ها به دلیل اینکه به آب نیاز دارند ترجیح می دهند در مناطق جنگلی مرطوب، باتلاق ها، مناطق جزر و مدی و دشت های سیلابی زندگی کنند. اما در مناطق گرم و گرمسیری تا علفزارهای سرد نیز زندگی می کنند.

علاوه بر این آنها را می توان در زمین های کشاورزی، حومه و مناطق شهری نیز یافت. این موجودات در جنوب کانادا و بیشتر قسمت های ایالات متحده و شمال آمریکای جنوبی یافت می شوند. آنها به بخش هایی از آسیا و اروپا نیز مهاجرت کرده اند و اکنون در آنجا نیز به طور گسترده دیده می شوند. راکون ها اغلب ترجیح می دهند در درختان لانه بسازند، اما گاهی نیز در غارها، معادن، ساختمان های متروک، انبارها، گاراژها، فاضلاب یا خانه ها لانه درست می کنند.

حقایق عجیب در مورد راکون ها

راکون ها موجودات شبگردی هستند و به ندرت در روز فعالیت می کنند. اغلب در فصل های بسیار سرد و برفی برای مدت طولانی می خوابند، اما به خواب زمستانی نمی روند. سرعت متابولیسم و ​​درجه حرارت آنها در این زمان ها ثابت می ماند و از ذخایر چربی خود برای زنده ماندن استفاده می کنند و به طور بالقوه در این دوران تا 50 درصد وزن بدن خود را از دست می دهند.

راکون ها پستانداران بسیار خوش صدایی هستند و از صداهای مختلفی برای برقراری ارتباط با دیگری استفاده می کنند. این موجودات از 200 صدای مختلف برای ارتباط استفاده می کنند. راکون های بالغ خرخر می کنند، غرغر می کنند و جیغ می زنند. بطور کلی راکون ها از هر صدایی برای برقراری ارتباط و نشان دادن یک چیز متفاوت استفاده می کنند.

راکون ها کوهنوردان بسیار عالی هستند که قدرت و چابکی بالایی دارند. به همین دلیل اغلب به راحتی از درختان و صخره ها بالا می روند و در مواقع لازم در سوراخ های صخره ها و شاخه های بلند پنهان می شوند.

راکون ها شناگران ماهری هستند و با اینکه در خشکی زندگی می کنند اما یکی از شکارچیان ماهر در آب هستند که دوزیستان و ماهی ها را در آب شکار می کنند.

رفتار راکون ها چگونه است؟

 با اینکه تصور می شد راکون ها موجوداتی منفرد هستند اما تحقیقات نشان داده است که آنها رفتار اجتماعی دارند. به این صورت که ماده ها و نرها گروه های اجتماعی را در نزدیکی هم تشکیل می دهند و اغلب با هم تغذیه یا استراحت می کنند. علاوه بر این وقتی غذای کافی در دسترس باشد، آنها با خوشحالی غذاها را با یکدیگر به اشتراک می گذارند و به طور کلی به نظر می رسد که در کنار یکدیگر خوشحال هستند.

چرا راکون ها غذای خود را می شویند؟

اگر غذا خوردن راکون ها را دیده باشید، متوجه خواهید شد که اغلب به نظر می رسد که غذای خود را می شویند. ولی بهتر است بدانید که اگر آب نیز در اطراف نباشد، آنها همچنان همان حرکات را انجام می دهند. آنها غذا را با دستان کوچک خود می گیرند و آن را بررسی می کنند و قسمت هایی که قابل خوردن نیستند را جدا می کنند.

آیا راکون ها باهوش هستند؟

راکون ها بسیار باهوش هستند زیرا آنها می توانند قفل های پیچیده را باز کنند، نمادها و راه حل های مشکل را برای سال ها به خاطر بسپارند و بین مقادیر مختلف تمایز قائل شوند. آنها از انگشتان باریک خود برای نگه داشتن و دستکاری غذا و همچنین باز کردن بسیاری از اشیاء مانند چفت، درب، شیشه، جعبه و دستگیره در استفاده می کنند. به همین دلیل به نظر می رسد که می توانند تقریباً به هر جایی وارد شوند و به راحتی می توانند سر سطل های زباله و انواع ظروف را باز کنند.

ویژگی خاص پنجه های راکون چیست؟

راکون ها در پنجه های جلویی خود اعصاب بسیار تحریک پذیری هستند. هنگامی که آنها در آب به دنبال غذا می گردند یا پنجه های خود بر روی زمین قرار می دهند اطلاعات حسی را جمع آوری می کنند. در مطالعه ‌ای محققان دریافتند که خیس کردن پوست پنجه‌ های جلویی راکون به افزایش پاسخ‌ دهی اعصاب آنها کمک می‌ کند. به همین دلیل اغلب سعی می کنند در مکان هایی زندگی کنند که نزدیک به آب باشد.

چرخه زندگی و تولید مثل راکون

در طول فصل جفت گیری، راکون های نر غالباً محدوده لانه خود را گسترش می دهند. بلوغ جنسی اغلب در راکون های ماده قبل از یک سالگی و در راکون های نر در دو سالگی رخ می دهد و پس از جفت گیری هیچ ارتباطی بین نر و ماده وجود ندارد زیرا راکون های ماده به تنهایی از بچه ها مراقبت و محافظت می کنند.

دوره بارداری راکون ماده 63 تا 65 روز است و راکون ها یک بار در سال تولید مثل می کنند. بچه ها در لانه درخت و به صورت نابینا و ناشنوا به دنیا می آیند. چشمانشان در 18 تا 24 روزگی باز می شود و پس از 70 روز از شیر گرفته می شوند. در 20 هفتگی، بچه‌ ها به طور منظم شب ‌ها با مادرشان غذا می‌ خورند و همچنان با او در لانه می‌ مانند. بچه ها تا اولین زمستان خود با مادرشان می مانند و در اوایل بهار بعد مستقل می شوند. مادران و بچه ها اغلب حتی پس از اینکه به بلوغ رسیده اند، در نزدیکی یکدیگر لانه درست می کنند.

راکون ها چه می خورند؟

راکون ها همه چیزخوار هستند در برخی از زیستگاه ها، گیاهان درصد بیشتری از رژیم غذایی راکون ها را نسبت به حیوانات تامین می کنند. غذاهای گیاهی شامل انواع میوه مانند انگور وحشی، گیلاس، سیب، خرمالو، توت و انواع آجیل می شود. در مناطق دیگر ممکن است راکون ها از میوه ها و آجیل هایی مانند هلو، آلو، انجیر، مرکبات، هندوانه و گردوها تغذیه کنند.

در برخی مناطق نیز راکون ها از ذرت به عنوان غذای استفاده می کنند. راکون ها اغلب از بی مهرگان، خرچنگ ها، حشرات، جوندگان، قورباغه ها، ماهی ها و تخم پرندگان و لاشه حیوانات کشته شده در جاده تغذیه می کنند و حتی گاهی زباله ها و سایر مواد غذایی موجود در مناطق حومه شهر و شهری را نیز می خورند.

راکون ها باعث چه بیماری می شوند؟

راکون می تواند حامل کرم گرد یا لوله ای باشد که یک بیماری جدی است و می تواند باعث آسیب به دستگاه عصبی و بیماری های چشمی شود که از طریق بلع خاک یا سایر مواد آلوده به مدفوع راکون آلوده پخش می شود. علاوه بر این راکون ها ممکن است ناقل لپتوسپیروز و دیستمپر باشند بنابراین برای حفظ امنیت خانواده و حیوانات خانگی خود، دست های خود را پس از گذراندن وقت با راکون ها به خوبی بشویید.

راکون ها چقدر عمر می کنند؟

راکون ها ممکن است تا 16 سال در طبیعت زندگی کنند، اما اکثر آنها بیش از دو سال زنده نمی مانند. اگر راکون ها در دوران جوانی بتوانند زنده بمانند، ممکن است به طور متوسط ​​5 سال در طبیعت زندگی کنند اما در باغ وحش راکون ها توانسته اند تا حدود 21 سال زنده بمانند.

شکارچیان راکون در طبیعت

راکون ها اغلب با غیر فعال ماندن در طول روز در لانه خود از شکارچیان فرار می کنند با این حال هنگامی که در حال فعالیت هستند هوشیار می مانند و می توانند تهاجمی باشند. آنها اغلب  به وسیله شکارچیان بزرگ مانند گربه وحشی، گرگ ها، شاهین های بزرگ و جغد ها شکار می شوند و بچه های آنها نیز اغلب به وسیله مارها نیز شکار می شوند. البته علت اصلی مرگ آنها انسان ها و از طریق شکار، تله گذاری و یا تصادف با اتومبیل و گاهی نیز سوء تغذیه است.

بیشتر بخوانید:

تحقیق در مورد یوزپلنگ برای همه پایه های تحصیلی