تحقیق در مورد ابوذر غفاری کلاس چهارم- ابوذر غفاری کیست؟
آنچه در این مطلب خواهید دید
تحقیق در مورد ابوذر غفاری
تحقیق در مورد ابوذر غفاری: ابوذر غفاری یکی از اولین یاران پیامبر به شمار می رود که به عنوان یکی از اصحاب پیامبر قبل از بعثت پیامبر نیز خدای یکتا را می پرستید. او در یکی از شهرهای نزدیک مکه زندگی می کرد و از حامیان ولایت و جانشینی امام علی (ع) بود و تا زمانی زنده بود از اسلام و اهل بیت پیامبر پیروی کرد. احادیث بسیار فراوانی از پیامبر در مورد او نقل شده است که همه معتبر هستند. در ادامه اطلاعات بیشتری در مورد ابوذر غفاری در اختیار شما قرار خواهد گرفت با ما همراه باشید.
ابوذر غفاری کیست
اسم ابوذر غفاری «جندب بن جناده» است که لقب او ابوذر بود و فامیلی او یعنی غفاری نیز اسم قبیله او است. در واقع ابوذر از قبیله بنی غفار بود که نام پدرش جُناده و مادرش رمله بنت الوقیعه نام داشت. او وقتی خبر پیامبری حضرت محمد را شنید به مکه آمد و سپس دوباره به شهر خود بازگشت و پس از جنگ خندق به مدینه نقل مکان کرد. یکی از موضوعات مهم در مورد زندگی ابوذر این است که او پیش از اسلام نیز یگانه پرست بوده است و پس از آشنایی با پیامبر و دین اسلام مسلمان شده است.
اسماء و القاب ابوذر غفاری
در کتب تاریخی بدست آمده نام های مختلفی مانند «بدر بن جندب»، «بریر بن عبدالله»، «بریر بن جناده»، «بریره بن عشرقه»، «جندب بن عبدالله»، «جندب بن سکن» و «یزید بن جناده» به ابوذر غفاری نسبت داده شده است. نام جندب بن جناده به عنوان رایج ترین نام در بین اسامی گفته شده شناخته می شود اما در هر حال در مورد نام اصلی وی اختلاف نظر وجود دارد.
ابوذر یار راستگوی پیامبر
ابوذر تا زمانی که در مدینه زندگی می کرد به عنوان یکی از اصحاب حضرت محمد (ص) و از یاران وفادار حضرت علی (ع) بود. پیامبر اسلام علاقه فراوانی به او داشت و ستایش های فراوانی در مورد او از زبان پیامبر اسلام نقل شده است. یکی از مشهورترین احادیث پیامبر در مورد ابوذر این است که» آسمان بر سر هیچ کس سایه نیفکنده و زمین کسى را در برنداشته است که راستگو تر از ابوذر باشد».
در جای دیگر نیز می فرماید »پروردگار مرا به دوست داشتن چهار تن امر كرده است، علی(ع) يكی از آنهاست و ابوذر و مقداد و سلمان را هم، و خبر داده كه خود نيز آنها را دوست دارد». شخصیت ابوذر به گونه ای بود که علیرغم دشمنی بزرگان بنی امیه و بنی عباس او ثبات دينی خود را حفظ می کرد و مستقيماً با شخص معاويه و افراد او نيز مقابله می کرد.
ابوذر و امیرالمومنین علی (ع)
یکی از خصوصیات ابوذر غفاری صراحت در گفتن حقیقت و بی پروایی بود که به همین باعث شد که به دستور معاویه تبعید شود. او پس از فوت پیامبر و ماجرای سقیفه به عنوان یکی از یاران نزدیک حضرت علی (ع) به شمار می رفت که همواره در هر شرایطی در کنار ایشان حضور داشت. امام رضا(ع) می فرماید: «… واجب است دوستى اميرالمؤمنين و كسانى كه بر طريقه رسول خدا باقی ماندند و تغيير و تبديل در دين او ندادند؛ مثل سلمان فارسى، ابوذر غفارى، مقداد بن اسود، عمار بن ياسر و … خداوند از آنها راضی است و رحمت خداوند بر آنها است»
ابوذر و خلفای غاصب
ابوذر به عنوان یکی از مهمترین و نزدیکترین یاران حضرت علی (ع) شناخته می شود که نقش مهمی در دفاع از ولایت و جانشینی آن حضرت ایفا می کرد. او در زمان حکومت ابوبکر به شدت از ولایت امام علی (ع) حمایت می کرد. وی همچنین در زمان خلافت عمر مدینه را ترک کرد و به شام سفر کرد و در جنگ هایی که برای تصرف بیزانس (امپراطوری روم شرقی) و قبرس انجام شد حضور یافت و تا زمان خلافت عثمان در شام ماند.
ابوذر در زمان حکمرانی عثمان با دیدن رفتارهای ناشایست معاویه ساکت نمی نشست و به صراحت مخالفت خود را اعلام می کرد. او در شام از ولایت و جانشینی حضرت علی (ع) با مردم سخن می گفت و همین کارهای او باعث شده بود که بسیاری از مردم شام ولایت حضرت علی(ع) را بپذیرند و شیعه شوند.
پس از اینکه خبر مخالفت های ابوذر با حکومت بی امیه و بنی عباس و همچنین تبلیغات او برای امامت حضرت علی (ع) به عثمان رسید، به معاویه دستور داد که او را به مدینه بفرستد. معاویه ابوذر را با وضع نامناسبی به مدینه فرستاد اما ابوذر در آنجا نیز سکوت نکرد و پس از ملاقات با عثمان از شیوه حکومت و اسراف در بیت المال انتقاد کرد. این سخنان صریح ابوذر و مخالفت او با حکومت باعث شد که عثمان دستور تبعید او را به ربذه صادر کند.
روایات پیامبر و ائمه معصومین درباره ابوذر
با توجه به روایات پیامبر(ص) و ائمه معصومین (ع) درباره ابوذر می توان گفت که وی جایگاه رفیع و والایی نزد امامان و خداوند دارد. برخی از روایات پیامبر و ائمه درباره ابوذر در زیر آورده شده است:
پیامبر(ص) خطاب به او می فرماید: مرحبا یا ابوذر! تو از ما اهل بیت هستی. و یا در جایی دیگر درباره او می فرماید: آسمان بر کسی سایه نیفکنده و زمین، احدی را نپرورانده که راستگو تر از ابوذر باشد. رسول خدا (ص) در روایتی دیگر، ابوذر را در زهد و فروتنی مانند عیسی بن مریم(ع) توصیف کرده است.
از امام علی (ع) درباره ابوذر سؤال شد. امام (ع) فرمود: او دارای علمی است که مردم از آن عاجزند و بر آن تکیه زده در حالی که از آن چیزی کم نمی شود. امیرمؤمنان(ع)، ابوذر را از افرادی می داند که بهشت مشتاق آنان است.
امام باقر(ع) در روایتی می فرماید: پس از رسول خدا (ص) همه افراد مرتد شدند و دست از علی (ع) کشیدند مگر سه نفر؛ سلمان، ابوذر و مقداد. برای عمار هم تردیدی عارض شد اما برگشت.
امام صادق (ع) درباره عبادت ابوذر فرمود: بیشترین عبادت ابوذر تفکر بود. آنقدر از ترس خدا گریه کرد تا چشمانش مجروح شد. امام صادق (ع) در روایتی دیگر فرمود: ابوذر گفت سه چیز را که مردم با آن دشمن هستند را دوست دارم؛ مرگ، فقر، بلا. امام (ع) در ادامه می فرماید: مراد ابوذر، مرگ در اطاعت خدا بهتر است از زندگی در معصیت خداوند و بلا در طاعت خدا محبوب تر از صحت در نافرمانی خدا و فقر در طاعت خدا بهتر از بی نیازی در معصیت خداوند است.
شیخ مفید نیز حدیثی را از امام کاظم (ع) روایت می کند که در روز قیامت، منادی ندا می دهد کجایند حواریان رسول خدا که پیمان شکنی نکردند؟ پس سلمان، مقداد و ابوذر از جا بر می خیزند.
رحلت ابوذر غفاری
ابوذر غفاری در سال 32 قمری و در زمان خلافت عثمان هنگامی در تبعید و در ربذه بود از دنیا رفت. ابن کثیر می نویسد: «به هنگام مرگ جز همسر و فرزندش کسی نزد او نبود». خیرالدین زرکلی می گوید: «وی در حالی از دنیا رفت که در خانه اش چیزی نبود که او را کفن کنند». همین که خبر از دنیا رفتن ابوذر به مسلمانان رسید کاروانی از کوفه به ربذه رفت که در میان آنها عبدالله بن مسعود نیز حضور داشت.
ابن مسعود درحالی که گریه می کرد، می فرمایند: «پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه و‌آله وسلّم) راست گفت که فرمود، ابوذر تنها می میرد و تنها برانگیخته می شود». این سخنان کاملا درست بودند زیرا رسول خدا درباره ابوذر فرموده بودند که «ای ابوذر تو تنها زندگی می کنی، تنها به حیات درود می گویی و تنها نیز برانگیخته شده و تنها وارد بهشت می شوی، زمانی که می خواهی از این دنیا بروی گروهی از اهل عراق به یاریت می آیند و سعادت تغسیل و تجهیز و نماز و تدفینت نصیبشان می شود و عهده دار آن می گردند».
بیشتر بخوانید:
