تحقیق در مورد سوره سجده + مقاله دانش آموزی درباره سوره سجده
آنچه در این مطلب خواهید دید
تحقیق در مورد سوره سجده
دلیل نامگذاری سوره سجده
به دلیل آمدن این واژه در آیه پانزدهم این سوره که با خواندن و شنیدن آن سجده کردن واجب است با اسم سجده نامگذاری شده است.
نام های دیگر سوره سجده
الم سجده، الم تنزیل و جرز اسامی دیگر سوره سجده است که در ادامه به آنها می پردازیم.
الم سجده: به دلیل اینکه در شروع سوره، آیه اول آن با مقطعه الم نوشته شده، سوره سجده با نام الم سجده نیز مشهور می باشد.
الم تنزیل: به دلیل آمدن کلمه تنزیل در آیه اول به سوره الم تنزیل نیز شناخته می شود.
جرز: در آیه ۲۷ این سوره به زمین جرز اشاره کرده و به این دلیل این سوره را با نام جرز نیز نامیده اند.
ترتیب نزول سوره سجده
بر اساس ترتیب نازل شدن، سوره سجده هفتاد و پنجمین سوره ای است که بر پیامبر نازل شده و یک سوره مکی به حساب می آید. (به سوره هایی که در مکه بر پیامبر نازل شده باشند سوره مکی می گویند)
تعداد آیات سوره سجده
سوره سجده دارای ۳۰ آیه است.
تعداد کلمات و حروف سوره سجده
سوره سجده دارای ۳۷۵ کلمه و ۱۵۶۴ حرف است.
تفسیر معانی سوره سجده
در سوره سجده فرق و تفاوت دو گروه مومنان و فاسقانی که از دین و عبادت کردن خداوند جدا شده اند، اشاره کردن به ثواب اعمال مومنان به طوری که خارج از باور باشد و هشدار به عذاب مشرکان و کافران در دنیا و در آخرت از جمله موضوعاتی است که خداوند در این سوره به آنها اشاره کرده است.
در آیه دوم سوره سجده (من رب العالمین) به کار رفته شده و منظور از این آیه ثابت کردن وحدت خداوند و معاد است. در عبارت (رب العالمین) نیز به خواننده از همان شروع سوره می فهماند که در آیه های این سوره از وحدت خدا و معاد که بت پرستان منکر آن هستند سخن به میان آمده چون رب العالمین یعنی پروردگار همه عالم و هستی.
محتوا و مفهوم کلی سوره سجده
در این سوره به تفاسیر موضوعاتی مثل صحبت کردن از بزرگی و عظمت قرآن و نازل شدن آن از سمت خداوند، خلقت انسان از خاک و گل، بیان نشانه های پروردگار در آسمان و زمین، سخن گفتن از مرگ و دنیای بعد از مرگ، شهادت مومنان به جنه الماوی و وعده فاسقان به سختی عذاب جهنم، یاد آوری قیامت و اشاره کردن به بنی اسرائیل و قوم های دیگر، سخن گفتن از توحید و معاد و تهدید کافران بی ایمان پرداخته است.
علت نازل شدن برخی از آیات سوره سجده
آیه ۱۸ سوره سجده به این اشاره شده که ولید بن عقبه روزی به پیش امام علی رفت و به ایشان گفت زبانم از زبانت پهن تر و دندان هایم از دندان هایت تیزتر است و با گفتن این جمله خود را نسبت به امام علی برتر دانست. امام علی در پاسخ به او فرمود چنین نیست که تو می گویی ای فاسق و بعد از آن آیه ۱۸ سوره سجده در رابطه با گفتگوی ولید بن عقبه با امام علی نازل شد که می فرماید أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا ۚ لَّا يَسْتَوُونَ؛ آیا کسی که با ایمان باشد همچون کسی است که فاسق است؟! نه، هرگز این دو برابر نیستند.
انس بن مالک در آیه ۱۶ سوره سجده می گوید که ما همیشه نماز مغرب را در کنار پیامبر اکرم می خواندیم و به خانه های خود برنمی گشتیم تا نماز عشا را نیز همراه با پیامبر اکرم بخوانیم. در این هنگام آیه ۱۶ سوره سجده نازل شد که خداوند در این آیه می فرماید
تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا…؛ پهلوهايشان از خوابگاه ها جدا مى گردد [و] پروردگارشان را از روى بيم و طمع مى خوانند.
احادیث و روایت های سوره سجده
امام باقر درباره آیه شانزدهم سوره سجده می فرماید: این آیه در مورد امام علی و یاران او نازل شد که در ابتدای شب به خواب می روند و وقتی که شب تا نیمه رسید با ترس از خداوند و با میل به اطاعت از او برای عبادت و پرستش خداوند از خواب بیدار می شوند و به نماز می روند.
در خواندن و قرائت سوره سجده نقل شده است: هر کس سوره سجده را شب جمعه بخواند خداوند نام اعمالش را به دست راست او می دهد و گذشته و گناهان زشتی که مرتکب شده را می بخشد او از یاران محمد و اهل بیتش خواهد بود. همچنین روایت شده هر کسی که سوره سجده را بخواند مانند این است که شب قدر را احیا گرفته است.
در خواص سوره سجده نیز آمده است: اگر کسی آن را بنویسد و همیشه به همراه داشته باشد از درد مفاصل، درد عضله، تب و سردرد خلاص می شود.
شخصی به نام لیث بن ابی زبیر از پیامبر اکرم روایت کرده که پیامبر اکرم شب ها پیش از خواب ابتدا سوره سجده الم تنزل و تبارک الذی را قرائت می کرد و سپس به خواب می رفت. این دو سوره از همه سوره های قرآن با ارزش تر و والاتر هستند و هر کس این دو سوره را بخواند شصت نیکی و حسنه برای او نوشته می شود و شصت گناه او پاک می شوند و خانه اش به شصت درجه بالاتر می رود.
آیات مشهور سوره سجده
وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ (۲۴)
ترجمه : و برخی از آن بنی اسرائیل را امام و پیشوایانی که خلق را به امر ما (نه به امر خلق) هدایت کنند قرار دادیم برای آنکه (در راه حق) صبر کردند و در آیات ما مقام یقین یافتند.
تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (۱۶)
ترجمه : مؤمنان (شب ها) پهلو از بستر خواب تهی کنند و با بیم و امید (و ناله اشتیاق در نماز شب) خدای خود را بخوانند و آنچه روزی آنها کرده ایم به مسکینان انفاق کنند.
بیشتر بخوانید:
